مزیدعلیه انباز. (آنندراج). شرکت. (مؤید الفضلاء) (ناظم الاطباء). شرکت در امور مادی و معنوی. همکاری. همدستی. (فرهنگ فارسی معین). شرک. (دهار). شرکت. مشارکت. تشارک. اشتراک. (یادداشت مؤلف). شراکت. (آنندراج). خلطه. شقص. شقیص. (منتهی الارب) : بدانکه این شدادبن عاد بود که ولایت همه جهان ازشرق تا غرب او را بود و همه پادشاهان بدست وی مقهور بودند پس با خدای تبارک و تعالی انبازی گرفت و بهشتی کرد بر مثال بهشت آن جهان. (تاریخ بلعمی). پادشاهی بانبازی نتوان کردن. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 345). گر انبازی بدین اندر ز حیلتگر جدا کردی و گر نی مر مرا با تو بدین در نیست انبازی. ناصرخسرو. دانه به انبازی شیطان مکار تا ز یکی هفتصد آید ببار. نظامی. نیست یکی ذره جهان نازکش پای ز انبازی او بازکش. نظامی. خطاب خسرو انجم کنون بگردانند که مصلحت نبود خسروی بانبازی. ظهیر فاریابی. اندرین موسم انباز کرم (کلم ؟) لوزینه ست از سخای تو شود ساخته این انبازی. سوزنی. چون بانبازیست عالم برقرار هر کسی کاری گزیند زافتقار. مولوی. خبیث را چو تعهد کنی ّ و بنوازی بدولت تو نگه می کند بانبازی. (گلستان). با چنین یار که ما عقد محبت بستیم گر همه مایه زیان می کند انبازی به. سعدی. ، پوست دباغت داده. (آنندراج) (غیاث اللغات). پوست بز نرم و اعلا. (ناظم الاطباء) : بر همه عالم همی تابد سهیل جایی انبان می کند جایی ادیم. سعدی (گلستان چ فروغی ص 159). - امثال: ارزان خری انبان خری. (از امثال و حکم مؤلف). و رجوع به همین کتاب شود. ، کنایه از آدمی فربه و بیکاره و شکم خواره. (خاتمۀفرهنگ انجمن آرا پیرایش اول)، شکم. بطن. (فرهنگ فارسی معین)، کیسه ای که از پوست یا قماشهای زبر و خشن سازند و بر دوش اندازند و توشه و زاد سفر در آن گذارند. (از قاموس کتاب مقدس)
مزیدعلیه انباز. (آنندراج). شرکت. (مؤید الفضلاء) (ناظم الاطباء). شرکت در امور مادی و معنوی. همکاری. همدستی. (فرهنگ فارسی معین). شرک. (دهار). شرکت. مشارکت. تشارک. اشتراک. (یادداشت مؤلف). شراکت. (آنندراج). خلطه. شقص. شقیص. (منتهی الارب) : بدانکه این شدادبن عاد بود که ولایت همه جهان ازشرق تا غرب او را بود و همه پادشاهان بدست وی مقهور بودند پس با خدای تبارک و تعالی انبازی گرفت و بهشتی کرد بر مثال بهشت آن جهان. (تاریخ بلعمی). پادشاهی بانبازی نتوان کردن. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 345). گر انبازی بدین اندر ز حیلتگر جدا کردی و گر نی مر مرا با تو بدین در نیست انبازی. ناصرخسرو. دانه به انبازی شیطان مکار تا ز یکی هفتصد آید ببار. نظامی. نیست یکی ذره جهان نازکش پای ز انبازی او بازکش. نظامی. خطاب خسرو انجم کنون بگردانند که مصلحت نبود خسروی بانبازی. ظهیر فاریابی. اندرین موسم انباز کرم (کلم ؟) لوزینه ست از سخای تو شود ساخته این انبازی. سوزنی. چون بانبازیست عالم برقرار هر کسی کاری گزیند زافتقار. مولوی. خبیث را چو تعهد کنی ّ و بنوازی بدولت تو نگه می کند بانبازی. (گلستان). با چنین یار که ما عقد محبت بستیم گر همه مایه زیان می کند انبازی به. سعدی. ، پوست دباغت داده. (آنندراج) (غیاث اللغات). پوست بز نرم و اعلا. (ناظم الاطباء) : بر همه عالم همی تابد سهیل جایی انبان می کند جایی ادیم. سعدی (گلستان چ فروغی ص 159). - امثال: ارزان خری انبان خری. (از امثال و حکم مؤلف). و رجوع به همین کتاب شود. ، کنایه از آدمی فربه و بیکاره و شکم خواره. (خاتمۀفرهنگ انجمن آرا پیرایش اول)، شکم. بطن. (فرهنگ فارسی معین)، کیسه ای که از پوست یا قماشهای زبر و خشن سازند و بر دوش اندازند و توشه و زاد سفر در آن گذارند. (از قاموس کتاب مقدس)
شرکت دادن. (فرهنگ فارسی معین) ، انبانی که پر از باد باشد و خالی بود. (ناظم الاطباء). انبان تهی که بباد پر شده. (مؤید الفضلاء) : چه وزن آورد جای انبان باد که میزان عدلست و دیوان داد مرائی که چندین ورع مینمود چو دیدندهیچش در انبان نبود. سعدی (بوستان). ، مردم فربه و بیکاره و هیچکاره راگویند. (آنندراج). فربه. (مجموعۀ مترادفات ص 268) ، شکم آدمی و معده. (ناظم الاطباء). شکم. (مؤید الفضلاء)
شرکت دادن. (فرهنگ فارسی معین) ، انبانی که پر از باد باشد و خالی بود. (ناظم الاطباء). انبان تهی که بباد پر شده. (مؤید الفضلاء) : چه وزن آورد جای انبان باد که میزان عدلست و دیوان داد مرائی که چندین ورع مینمود چو دیدندهیچش در انبان نبود. سعدی (بوستان). ، مردم فربه و بیکاره و هیچکاره راگویند. (آنندراج). فربه. (مجموعۀ مترادفات ص 268) ، شکم آدمی و معده. (ناظم الاطباء). شکم. (مؤید الفضلاء)
جمع واژۀ نبز. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). لقبها. (آنندراج). رجوع به نبز شود، زن را با تازیانه زدن: انبق بالمراءه، زد او را بتازیانه. (از اقرب الموارد)
جَمعِ واژۀ نبز. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). لقبها. (آنندراج). رجوع به نبز شود، زن را با تازیانه زدن: انبق بالمراءه، زد او را بتازیانه. (از اقرب الموارد)
شریک. (برهان قاطع) (آنندراج) (دهار) (مؤید الفضلاء) (هفت قلزم). شقیص. (منتهی الارب، ذیل ش ق ص). مشارک. سهیم. قسیم: گشاده بر ایشان بود راز من بهر کار باشند انباز من. فردوسی (شاهنامه چ بروخیم ج 1 ص 67). خداوند بی یار و انباز و جفت ازو نیست پیدا و پنهان نهفت. فردوسی. یکی نیست جز داور کردگار که او را نه انباز و نه جفت و یار. فردوسی. سپاس از خدا ایزد رهنمای که از کاف و نون کرد گیتی بپای یکی کش نه آزو نه انباز بود نه انجام باشد نه آغاز بود. فردوسی. ای میر ترا گندم دشتی است بسنده با نغنغکی چند تراانبازم. ابوالعباس. همه کار شاید بانباز و دوست مگر کار شاهی که تنها نکوست. اسدی. دل شاه ایمن بر آنکس نکوست که در هر بد و نیک انباز اوست. اسدی. مقرم بقرآن و پیغمبرت نه انباز گفتم ترا نه نظیر. ناصرخسرو. با هرچه آدمیست همی گویی در هر غمی کش افتد انبازم. مسعودسعد. تا عشق بود عقل روا نیست که یزدان در مملکت عاشقی انباز نخواهند. خاقانی. تو کیستی که بدین پایه دستگه که تراست بروز بخشش گویی من و توایم انباز. کمال الدین اسماعیل. همه تویی ّ و ورای همه دگر چه بود که در خیال درآرد کسی ترا انباز. مولوی. آن دو انبازان گازر را ببین هست در ظاهر خلافی زآن و زین. مولوی. مگو دشمن تیغزن بر در است که انباز دشمن به شهر اندر است. سعدی. آرزو می کندم در همه عالم صیدی که نباشند حریفان حسود انبازم. سعدی. خدا را که مانند و انباز و جفت ندارد شنیدی که ترسا چه گفت. (بوستان). انباز آوردن بخدای عز و جل، اشراک. (تاج المصادر بیهقی). - انبازآرنده، مشرک. (دهار). - بی انباز، بدون شریک: معاذاﷲ چنین نتواند الا خدای پاک بی انباز و یاور. ناصرخسرو. خدای راست بزرگی ّ و ملک بی انباز بدیگران که تو بینی بعاریت داده ست. سعدی. و رجوع به ماده های زیر شود:انباز داشتن. انباز شدن. انباز کردن. انباز گردانیدن. انباز گرفتن. انباز گشتن. انبازگوی. انبازگیر. انبازناک.
شریک. (برهان قاطع) (آنندراج) (دهار) (مؤید الفضلاء) (هفت قلزم). شقیص. (منتهی الارب، ذیل ش ق ص). مشارک. سهیم. قسیم: گشاده بر ایشان بود راز من بهر کار باشند انباز من. فردوسی (شاهنامه چ بروخیم ج 1 ص 67). خداوند بی یار و انباز و جفت ازو نیست پیدا و پنهان نهفت. فردوسی. یکی نیست جز داور کردگار که او را نه انباز و نه جفت و یار. فردوسی. سپاس از خدا ایزد رهنمای که از کاف و نون کرد گیتی بپای یکی کش نه آزو نه انباز بود نه انجام باشد نه آغاز بود. فردوسی. ای میر ترا گندم دشتی است بسنده با نغنغکی چند تراانبازم. ابوالعباس. همه کار شاید بانباز و دوست مگر کار شاهی که تنها نکوست. اسدی. دل شاه ایمن بر آنکس نکوست که در هر بد و نیک انباز اوست. اسدی. مقرم بقرآن و پیغمبرت نه انباز گفتم ترا نه نظیر. ناصرخسرو. با هرچه آدمیست همی گویی در هر غمی کش افتد انبازم. مسعودسعد. تا عشق بود عقل روا نیست که یزدان در مملکت عاشقی انباز نخواهند. خاقانی. تو کیستی که بدین پایه دستگه که تراست بروز بخشش گویی من و توایم انباز. کمال الدین اسماعیل. همه تویی ّ و ورای همه دگر چه بود که در خیال درآرد کسی ترا انباز. مولوی. آن دو انبازان گازر را ببین هست در ظاهر خلافی زآن و زین. مولوی. مگو دشمن تیغزن بر در است که انباز دشمن به شهر اندر است. سعدی. آرزو می کندم در همه عالم صیدی که نباشند حریفان حسود انبازم. سعدی. خدا را که مانند و انباز و جفت ندارد شنیدی که ترسا چه گفت. (بوستان). انباز آوردن بخدای عز و جل، اشراک. (تاج المصادر بیهقی). - انبازآرنده، مشرک. (دهار). - بی انباز، بدون شریک: معاذاﷲ چنین نتواند الا خدای پاک بی انباز و یاور. ناصرخسرو. خدای راست بزرگی ّ و ملک بی انباز بدیگران که تو بینی بعاریت داده ست. سعدی. و رجوع به ماده های زیر شود:انباز داشتن. انباز شدن. انباز کردن. انباز گردانیدن. انباز گرفتن. انباز گشتن. انبازگوی. انبازگیر. انبازناک.
محمد بن محمد... (1240- 1313 ه. ق. / 1824- 1896 میلادی). فقیه شافعی. در قاهره بدنیاآمد و در همانجا درگذشت. او راست: حاشیه علی رسالهالصبیان در علم بیان و تأدیب الاطفال و علم الوضع و حاشیه ای بر شرح الرملی در فقه و کتب دیگر. (از اعلام زرکلی چ 1 ج 3 ص 985). و رجوع به معجم المطبوعات شود
محمد بن محمد... (1240- 1313 هَ. ق. / 1824- 1896 میلادی). فقیه شافعی. در قاهره بدنیاآمد و در همانجا درگذشت. او راست: حاشیه علی رسالهالصبیان در علم بیان و تأدیب الاطفال و علم الوضع و حاشیه ای بر شرح الرملی در فقه و کتب دیگر. (از اعلام زرکلی چ 1 ج 3 ص 985). و رجوع به معجم المطبوعات شود
محمد بن حجازی بن احمد بن الرقباوی الانبابی. وفات 1087 ه. ق. / 1676 میلادی از شاعران بزرگ زمان خود بود در انبابه متولد و در قاهره بزرگ شد و در یمن درگذشت. (از اعلام زرکلی چ 1 ج 3 ص 881)
محمد بن حجازی بن احمد بن الرقباوی الانبابی. وفات 1087 هَ. ق. / 1676 میلادی از شاعران بزرگ زمان خود بود در انبابه متولد و در قاهره بزرگ شد و در یمن درگذشت. (از اعلام زرکلی چ 1 ج 3 ص 881)
هودجی که پشت فیل گذارند. (ناظم الاطباء) ، شتاب کردن: انبس، اسرع، و از آنست قول قائل به ام سنبس در خواب: ’اذا ولدت سنبساً فانبسی’. (از تاج العروس از ذیل اقرب الموارد)
هودجی که پشت فیل گذارند. (ناظم الاطباء) ، شتاب کردن: انبس، اسرع، و از آنست قول قائل به ام سنبس در خواب: ’اذا ولدت ِ سنبساً فانبسی’. (از تاج العروس از ذیل اقرب الموارد)
شاعر معاصر رشید وطواط بود. شخص اخیر بیت زیر را از وی نقل کرده است: آن کودک طباخ بر آن چندان نان ما را بلبی همی ندارد مهمان. (از حدائق السحر چ عباس اقبال ص 41). اطلاع دیگری از او بدست نیامد
شاعر معاصر رشید وطواط بود. شخص اخیر بیت زیر را از وی نقل کرده است: آن کودک طباخ بر آن چندان نان ما را بلبی همی ندارد مهمان. (از حدائق السحر چ عباس اقبال ص 41). اطلاع دیگری از او بدست نیامد