- امن
بی ترسی، مطمئن، آسایش، آرامش قلب، آسوده
معنی امن - جستجوی لغت در جدول جو
- امن (اَ)
آبی در بلاد غطفان. و گاهی عوض امن، یمن گویند. (از معجم البلدان)
- امن (اَ مِ)
زنهارخواهنده و بی ترس و بیم. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
- امن (اُ مُ)
جمع واژۀ امون. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به امون شود
- امن (اُ مِ)
دوم. پادشاه پرگام (197- 159 قبل از میلاد). (از لاروس)
- امن (اِ)
ایمن شدن. (مصادر زوزنی) (ترجمان مهذب عادل بن علی). بی هراس شدن. (غیاث اللغات) (آنندراج). بی بیم شدن. (مؤید الفضلاء).
امن. رجوع به امن شود
اطمینان.
امن. رجوع به امن شود
اطمینان.
- امن (اُ مِ)
یکی از جانشینان اسکندر مقدونی (360-316 قبل از میلاد). پادشاه کاپادوکیه وپافلاگنی که بفرمان آنتیگون کشته شد. (از لاروس)
- امن
بی ترس بودن، اطمینان، آسایش
- امن
امان، امنیت، ایمن، راحت، مطمئن
متضاد: ناامن
متضاد: ناامن
- امن
آمدن
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
امین ها، امانت دارها، کسانی که مردم به او اعتماد کنند، طرف اعتمادها، درستکارها، جمع واژۀ امین
(اُ مَ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ امین. (از اقرب الموارد). مردمان امین و امانت دار. (ناظم الاطباء). زنهارداران. امینان. (فرهنگ فارسی معین). امانت داران. (غیاث اللغات) (از آنندراج) (فرهنگ فارسی معین) :
الحق امنای مال ایتام
همچون تو حلال زاده بایند.
سعدی.
، امه الرجل (بطور مجهول) ،بی عقل گردید آن مرد. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
الحق امنای مال ایتام
همچون تو حلال زاده بایند.
سعدی.
، امه الرجل (بطور مجهول) ،بی عقل گردید آن مرد. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
(اَ مِنِ)
لغت نامه دهخدا
منشی اسکندر مقدونی که در لشکر به هند همراه وی بود. (از ایران باستان پیرنیا ج 2 ص 1082)
(اَ مَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از بخش مرکزی شهرستان مرند با 1037 تن سکنه. آب آن از رودخانه و چشمه و محصول آن غلات، حبوب، کشمش، بادام و کرچک است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4)
گازی است که دارای بوی تند وزننده که هنگام رعد وبرق تشکیل می گردد (3O)
جمع امین، امینان، امانت داران، در منی فرود آمدن، جایی در راه، هنج، خون ریختن، آب دادن، زنهار دادن، معتمدان، استواران، کسانی که بر آنان اعتماد کنند
