- امره(اَ رَ)
از دههای نماز ستاق است. (از سفرنامۀ مازندران و استرآباد رابینو ص 110 متن انگلیسی و ص 149 ترجمه فارسی)
معنی امره - جستجوی لغت در جدول جو
- امره(اِمْ مَ رَ)
مرد سست رای فرمانبردار هرکس. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). آنکه فرمان هرکس را برد. (مهذب الاسماء)
- امره(اَ رَ)
واحد امر یعنی یک فرمان. (ناظم الاطباء). گویند: له علی امره مطاعه، او را بر من یک حکم و فرمان است که اطاعت میکنم او را در آن. (ناظم الاطباء)
- امره(اَ رَ هْ)
شراب امره، شراب ناب و خالص. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء).
- امره(اَ مَ رَ)
پشته و نشان که بر راه از سنگ و جز آن کنند. ج، امر. (ناظم الاطباء)
- امره(اِ رَ)
ولایت و فرمانروایی. (ناظم الاطباء)
- امره(اِدْ)
بسیار شدن. (از اقرب الموارد) (از المنجد). بسیار شدن و کامل گردیدن. (از منتهی الارب).
- امره(اِمْ مَ رَ)
مؤنث امّر. برۀ خرد ماده. (ناظم الاطباء)
چیزی. (ناظم الاطباء). رجوع به امّر شود
چیزی. (ناظم الاطباء). رجوع به امّر شود
- امره
از روستاهای کوهپایه ای توابع دهستان کلیجان رستاق ساری
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
هوبره، پرنده ای وحشی حلال گوشت و بزرگ تر از مرغ خانگی با گردن دراز و بال های زرد رنگ و خالدار، حباری، چرز، جرز، جرد، تودره، شاست
جمع امیر، پارسی تازی گشته میران، میرکان، فرماندهان، امیران، فرماندهان، سرداران، گوارا کردن، سود رساندن
منسوب به امر یا وجه امری. آنست که کار را بطور حکم و فرمان و خواهش بیان کند: برو بروید بگو بگویید. امر منفی را (نهی) گویند و جزو وجه امری بشمار میرود: مرو مروید
نشان، دیدارگاه، هنگام، شارسان، فرمانروایی کشور، فرماندهنده، چیره، برانگیزنده، فرمانروائی، امیر شدن
