معنی امتهاش - جستجوی لغت در جدول جو

امتهاش

لغت نامه دهخدا

ابتهاش

(پسرانه)

ابتهاج

فرهنگ نامهای ایرانی

امتهاج

(اِ)

کشیده شدن خون کسی. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) ، مانندها، داستانها. (فرهنگ فارسی معین).
- امثلۀ شرعیه، مسایل دینی. (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

ابتهاش

(شِ)

ابتهاج. فرح

لغت نامه دهخدا

ارتهاش

(کِ وَ)

لرزیدن. ارتعاش. اضطراب. مضطرب شدن. (منتهی الارب) ، دانستن تدبیر امری را، رأی دیدن. (تاج المصادر بیهقی) ، تأمل کردن، نگریستن در کاری

لغت نامه دهخدا

امتحاش

(اُ خُوْ وَ)

سوخته شدن. (مصادر زوزنی) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). احتراق. (المنجد). سوخته شدن نان و غیر آن، بشتاب بیرون آمدن بچه از شکم مادر. (از متن اللغه) ، کشیدن شمشیر از نیام. (از اقرب الموارد) (از متن اللغه)

لغت نامه دهخدا

امتداش

(اِ مَ)

گرفتن یا ربودن. (منتهی الارب). از دست کسی ربودن یا گرفتن. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) (از متن اللغه) (آنندراج) (از ناظم الاطباء). گویا مصحف امتراش باشد. (تاج العروس، از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

امتراش

(اِ)

برکندن. و کشیدن چیزی را از کسی و ربودن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از اقرب الموارد) (از متن اللغه) ، برافتادن موی از بیماری. پی درپی افتادن پشم، بلند برآمدن روز. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). بلند و دراز شدن روز. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

امتشاش

(اِ)

بسنگ یا بکلوخ استنجا کردن. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).

لغت نامه دهخدا

امتهاء

(اِ)

سبک و تنگ روی ساختن دشنه را. (منتهی الارب) (از آنندراج) (ناظم الاطباء) ، نام کتاب معروفی که مبتدیان در مدارس قدیم می خواندند

لغت نامه دهخدا

انتهاش

(اِ)

روی خراشیدن در مصیبت و طپانچه زدن بر آن. (ناظم الاطباء).