معنی الر در لغت نامه دهخدا

لئونار (1707- 1783 میلادی). عالم ریاضی دان سویسی متولد به بال. وی با اکتشافات گرانبهای خود آنالیز و مکانیک استدلالی را توسعه داده است. در علم هیئت تئوری جدید ماه و یادداشتهای مهمی درباره عدم تساوی کواکب را به وی مدیونند. علاوه بر مطالعات فوق وی به فیزیک و شیمی و ماوراءالطبیعه نیزاشتغال داشت. در سن شصت سالگی نابینا شد، با این حال تحقیقات و مطالعات خود را تا زمان مرگ ادامه داد

معنی الر در لغت نامه دهخدا

سرین. (صحاح الفرس). در همین فرهنگ بفتح الف و تشدید لام و فتح آن ضبط شده است ولی شعوری در فرهنگ خود از بحرالغرائب حلیمی بفتح الف و ضم لام مخفف یعنی اَلُر آورده است و مشهور آلَر است. رجوع به آلر در این لغت نامه و فرهنگ شعوری ج 1 ورق 106 الف شود

معنی الر در لغت نامه دهخدا

یعنی انا اﷲ اری، منم خدای که می بینم. (ترجمان علامه تهذیب عادل). یعنی انا اﷲ الرؤف. (ناظم الاطباء). در آغاز سوره های دهم، یازدهم، دوازدهم، چهاردهم و پانزدهم از قرآن کریم یعنی یونس، هود، یوسف، ابراهیم و حجر آمده است، و از حروف مقطعۀ قرآن یافواتح سور است. رجوع به فواتح سور شود:، الف لام را تلک آیات را، بخوان تا بدانی حکایات را.، شمسی (یوسف و زلیخا)، در گردن کسی کردن کاری را. (صراح) (منتهی الارب). بر گردن کسی انداختن (کاری را) . (از آنندراج). واجب و مقرر کردن مال یا کار کسی را. (از اقرب الموارد). کسی را بر گردن گیرانیدن کاری. ملزم کردن کسی. اجبار. مجبور کردن. متعهدکردن.، - الزام خصم، ملزم کردن او را. عهده دار کردن او رابه مالی یا کاری.،، معترف کردن کسی را به ناتوانی وی. (از آنندراج). بر گردن گیرانیدن سخن را. در المنجد آمده: الزام حجت یعنی چیره شدن بر کسی در دلیل. محکوم و مجاب کردن - انتهی. با لفظ ’دادن’ استعمال میکنند. (از آنندراج) : و از جهت الزام حجت و اقامت بینت برفق و مدارا دعوت فرمود. (کلیله و دمنه). ومقدمات انذار و تحذیر از برای الزام حجت و اقامت بینت بدفعات تقدیم فرمود. (جهانگشای جوینی)

معنی الر - جستجوی لغت در جدول جو

الر(اُ لِ)

لغت نامه دهخدا

الر(اَلْ لَ)

لغت نامه دهخدا

الر(اَ لِفْ لامْ را)

لغت نامه دهخدا

الرحمن

پنجاه و پنجمین سورۀ قرآن کریم، مکی، دارای ۷۸ آیه، آلاء

فرهنگ فارسی عمید

الرد

جوال بزرگ به شکل تور که از ریسمان برای حمل و نقل کاه و علف و چغندر و امثال آن ها می بافند، برای مثال بساز پر شکم از زردک و چغندر خام / که جای شلغم و زردک بود همیشه الرد (همام تبریزی - لغتنامه - الرد)

فرهنگ فارسی عمید

الراضی بالله احمد

(اَ مَ)

ابن المقتدر بالله بن المعتضد، ملقب بالراضی بالله و مکنی به ابوالحسن. خلیفۀعباسی. رجوع به راضی... و تجارب السلف ص 216 شود

لغت نامه دهخدا

الران

(اَرْ را)

تلفظی از ارّان در قرون وسطی. رجوع به ایران باستان ج 3 ص 2478 و الحلل السندسیه ج 1 ص 51 و ارّان شود

لغت نامه دهخدا

الرجاق

در بیت زیر از دیوان البسۀ نظام قاری (ص 24) آمده است:
جز دیدۀ صدق ز الرجاق ننگرد
خطی که بر عبائی استر نوشته اند.
و ظاهراً نوعی پوشاک است. درجای دیگر از همین دیوان (ص 190) گوید:
چپرها بد از خرقۀ پوستین
سپرهایشان از الرجاق زین، لازم گیرنده تر. چسبنده تر. ثابت تر. ثابت قدم تر. رهانکننده: ابوسعید اجمع لشمل العلم... و الزم للجاده الوسطی فی الدین و الخلق. (یاقوت، ذیل ترجمه حسن بن عبدالله سیرافی مکنی به ابوسعید).
- امثال:
الزم للمرء من احدی طبائعه.
الزم للمرء من ظله.
الزم من ابن قرصع.
الزم من الذنب.
الزم من الیمین للشمال.
الزم من شعرات القص

لغت نامه دهخدا

الرحمن

(اَرْ رَ ما)

سورۀ پنجاه و پنجمین از قرآن، مدنی است و هفتاد و هشت آیه دارد. پس از سورۀ قمر و پیش از سورۀ واقعه آمده است:
پس از الحمد و الرحمن و الکهف
پس از یاسین و طا سین میم و طاها.
خاقانی

لغت نامه دهخدا

الرحیل

(اِ)

حرکت کردن. کوچ کردن. رجوع به رحیل شود.

لغت نامه دهخدا

الرده

(اَ لَ دِ)

دهی است از دهستان مشگین خاوری بخش مرکزی شهرستان مشگین شهر، که در 28 هزارگزی خاور مشگین شهر و 3 هزارگزی شوسۀ مشگین شهر -اردبیل قرار دارد. جلگه و معتدل است و 7 تن سکنه دارد که به ترکی سخن میگویند. آب آن از چشمه، و محصول آن غلات و حبوبات، و شغل اهالی زراعت و گله داری است وراه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

الرک غوزا

(اِ لَ)

الرک گوزا. شاید ریشه کلمه انقوزه باشد، در سرک شهرستانک (شمال تهران) گلپر را به همین نام خوانند، و ظاهراً بسبب شباهت صوری گیاه مزبور با گلپر در سرک، این نام به گلپر میدهند، یعنی الرک غوزا نام گیاه انقوزه است در اصل. چه گلپر و تخم آن هر دو بوی خوش دارند برخلاف انقوزه، و شاید حلتیت الطیب عربی نیزهمین گلپر و حلتیت المنتن همین گیاه انقوزه باشد. (یادداشت مؤلف). صاحب ’رسملی قاموس فرانسوی ترکی’ گوید: آسا، یا فتیدا به عربی حلتیت و نام نوعی صمغ در ایران است و به ترکی شیطان تره سی (سبزی شیطان) گویند. رجوع به انقوزه و انجدان و شترغاز و شترغار شود

الرک گوزا. شاید ریشه کلمه انقوزه باشد، در سَرَک شهرستانک (شمال تهران) گلپر را به همین نام خوانند، و ظاهراً بسبب شباهت صوری گیاه مزبور با گلپر در سرک، این نام به گلپر میدهند، یعنی الرک غوزا نام گیاه انقوزه است در اصل. چه گلپر و تخم آن هر دو بوی خوش دارند برخلاف انقوزه، و شاید حلتیت الطیب عربی نیزهمین گلپر و حلتیت المنتن همین گیاه انقوزه باشد. (یادداشت مؤلف). صاحب ’رسملی قاموس فرانسوی ترکی’ گوید: آسا، یا فتیدا به عربی حلتیت و نام نوعی صمغ در ایران است و به ترکی شیطان تره سی (سبزی شیطان) گویند. رجوع به انقوزه و انجدان و شترغاز و شترغار شود

لغت نامه دهخدا

الروایه

(اَرْ رِ یَ)

رمز است برای ’الی آخر الروایه’

لغت نامه دهخدا

الروولرو

(اَ لَ وَ لَ)

نام یکی از کوههای لار از بلوک لاریجان. رجوع به مازندران و استراباد رابینو، ص 41 شود، گزانیدن کسی با عقرب یا مار. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

الرقوس

(اَ لَ)

ناحیه ایست در قستل جدید نزدیک فلاتراوه از اندلس. فرانسویان و اسپانیاییان آن را آلارغوس یا اراکه نامیده اند. (از لغات تاریخیه و جغرافیۀ ترکی ج 1 ص 242). و رجوع به همین کتاب شود

لغت نامه دهخدا

الرد

(اَ لَ)

جوالی را گویند که از ریسمان مانند دام ببافند و باغبانان و سبزی فروشان آن را از شلغم و چغندر و ترب و زردک و اسفناج و دیگر تره ها و سبزیها پر کرده، بر پشت گاو و خر بار کنند و از باغ و ده به شهر برند. (فرهنگ جهانگیری) (ازبرهان قاطع) (از هفت قلزم). جوالی باشد از ریسمان که به شکل دام بافند و بدان کاه و امثال آن کشند. (انجمن آرا) (از آنندراج) (از فرهنگ نظام). در تداول مردم قزوین الرد بمعنی گاله و جوال است:
بساز پر، شکم از زردک و چغندر خام
که جای شلغم و زردک بود همیشه الرد.
همام تبریزی (از جهانگیری)

جوالی را گویند که از ریسمان مانند دام ببافند و باغبانان و سبزی فروشان آن را از شلغم و چغندر و ترب و زردک و اسفناج و دیگر تره ها و سبزیها پر کرده، بر پشت گاو و خر بار کنند و از باغ و ده به شهر برند. (فرهنگ جهانگیری) (ازبرهان قاطع) (از هفت قلزم). جوالی باشد از ریسمان که به شکل دام بافند و بدان کاه و امثال آن کشند. (انجمن آرا) (از آنندراج) (از فرهنگ نظام). در تداول مردم قزوین اَلُرد بمعنی گاله و جوال است:
بساز پر، شکم از زردک و چغندر خام
که جای شلغم و زردک بود همیشه الرد.
همام تبریزی (از جهانگیری)

لغت نامه دهخدا

الرد

(اَ لُ)

در تداول مردم قزوین بمعنی گاله (جوال) است. لهجه ای از الردشعوری نیز بضم لام آورده است. رجوع به الرد شود

لغت نامه دهخدا

الرن

(اِ لُ)

رودخانه ایست در ساحل برتانی در فرانسه بطول 65هزارگزکه بخلیج برست میریزد

لغت نامه دهخدا

الرحمن الرحیم

بخشاینده مهربان بخشاینده مهربان (جزئی از بسمله وآیه ای از سوره فاتحه الکتاب است)

فرهنگ لغت هوشیار

اتر

یونانی فرازدم، ترمل آمیزه ای است گریزا که از آمیزش مل (الکل) باترشک (اسید) پدید میظید یونانیان قدیم و بتقلید آنان اقوام دیگر اتر را بجسمی سیال و رقیق که قسمت فوقانی کره ارض را فرا گرفته اطلاق میکردند، بخار رقیق و ماده سیال و سریع التبخیری است که قسمتی از فضای ماورای جو را اشغال کرده و در تمام اجسام نافذ است. دانشمندان فیزیک آنرا عامل انتقال نور و حرارت و الکتریسیته دانسته اند. دارای هیچگونه وزنی نیست در خلا و همه محیط های شفاف که نور از آن عبور میکند موجود است اثیر، نمک فرار و سریع التبخیری است که از، یکی از اسیدهای معدنی یا آلی با الکل، می آید اترسل، ماده ای که از گرفتن یک مولکول آب از دو مولکول الکل حاصل شود اتر اکسید

فرهنگ لغت هوشیار

آلر

سرین کفل آلست آرست الست

فرهنگ لغت هوشیار

اشر

بد ترین

فرهنگ لغت هوشیار

اسر

ریسمان، زورمندی، بستن، گرفتارکردن، آفرینش شاشبند بند آمدن پیشاب آبگینه شیشه برده کردن اسیر کردن باسیری در آوردن، بردگی اسیری، زورمندی، توانایی

فرهنگ لغت هوشیار

ازر

پیرامون، نیرو، ناتوانی، پشتیبانی

فرهنگ لغت هوشیار

اثر

نشان، آنچه که از کسی باقی بماند، علامت

فرهنگ لغت هوشیار

اطر

اتر

فرهنگ لغت هوشیار

ابر

توده و اجتماع ذرات بخار آب مخلوط با ذرات و قطرات بسیار ریز آب معلق در جو که بیشتر بباران مبدل گردد سحاب میغ غیم غمام. یا ابر آذر ابر آذرماه ابری که در ماه آذر بر آید. یا ابر بهار ابر بهاری. ابری که در فصل بهار پدید آید. یا ابر آزاری. ابر بهار

فرهنگ لغت هوشیار

الرزق علی الله

روزی رسان خداست روزی (دادن) برخدای است (بعهد خداست) : زن گفت: الرزق علی الله. راست می گویی

فرهنگ لغت هوشیار

الرد

جوالی بزرگ که از ریسمان بشکل تور سازند و بدان کاه و علف و غیره را حمل کنند

فرهنگ لغت هوشیار

الرد

((اَ رَ))

جوالی بزرگ که از ریسمان به شکل تور سازند و بدان کاه و علف و غیره را حمل کنند

فرهنگ فارسی معین