معنی اقطیطاء - جستجوی لغت در جدول جو

اقطیطاء

لغت نامه دهخدا

در قافیه تکرار کردن قافیه های شعر در لفظ و معنی که از عیوب قافیه است، پایمال کردن
ایطای خفی: تکرار کردن قافیه های شعر به طوری که ظاهر نباشد مانند دانا و بینا، آب و گلاب، شاخسار و کوهسار
ایطای جلی: تکرار کردن قافیه های شعر به طوری که ظاهر باشد مانند دردمند و نیازمند، ستمگر و افسون گر، سیمین و زرین

در قافیه تکرار کردن قافیه های شعر در لفظ و معنی که از عیوب قافیه است، پایمال کردن
ایطایِ خفی: تکرار کردن قافیه های شعر به طوری که ظاهر نباشد مانند دانا و بینا، آب و گلاب، شاخسار و کوهسار
ایطایِ جلی: تکرار کردن قافیه های شعر به طوری که ظاهر باشد مانند دردمند و نیازمند، ستمگر و افسون گر، سیمین و زرین

فرهنگ فارسی عمید

احطیطاء

(عَ پَرْ وَ)

برآماسیدن. منتفخ گردیدن. (منتهی الارب). ورم کردن. متورم شدن. باد کردن. آماهیدن

لغت نامه دهخدا

ایطاء

(اِ تِ)

پایمال کردن، (از ’وطء’) (غیاث اللغات) (آنندراج)، بسپردن دادن، یقال: اوطأ فرسه، ای حمله علیه فوطئه و اوطاء الشی ٔ فوطئه

لغت نامه دهخدا

مطیطاء

(ضِن ن)

خرامیدن و دست اندازان رفتن. (منتهی الارب) (آنندراج). تبختر و خرامانی و دست اندازان رفتن. (ناظم الاطباء). مطیطی (م ط طا) . رفتن با تبختر و دست اندازان. (از محیطالمحیط) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

قطیعاء

(قُ طَ)

نوعی از خرما، یا آن شهریزاست، اتقوا القطیعاء، یعنی از انقطاع یکدیگر برحذر باشید. (اقرب الموارد) (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

قبیطاء

(قُ بَ)

شکرینه. (منتهی الارب) (آنندراج). رجوع به قباط و قبیط و قبیطی و قبیده و قبیته شود

لغت نامه دهخدا

اقویاء

(اَقْ)

جمع واژۀ قوی ّ. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). نیرومندان. رجوع به قوی شود

لغت نامه دهخدا

ارطیاء

بیونانی عنقود است. (فهرست مخزن الادویه). رجوع به ارطیس-ا ش-ود، ارعام شاه، سخت لاغر شدن و سپس روان شدن آب بینی گوسفند. آب از بینی گوسفند رفتن از سخت لاغر شدن او یا غیر آن. (منتهی الأرب)

لغت نامه دهخدا

اقطیرار

(اِ جَ)

خشک شدن گرفتن گیاه و درپیچیدن و خمیدن آن.

لغت نامه دهخدا

اقفیطاط

(اِ)

تن دادن بز و گوسفند ماده و نر را. (از منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

اقلیلاء

(اِ تِ)

کوچ کردن و بی آرام گشتن و قرار نگرفتن بجایی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). بی آرام شدن. (مهذب الاسماء) ، جمع واژۀ قنوه، جمع واژۀ قنی ̍. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، جمع واژۀ قنو. (منتهی الارب). رجوع به قنو و قنی شود

کوچ کردن و بی آرام گشتن و قرار نگرفتن بجایی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). بی آرام شدن. (مهذب الاسماء) ، جَمعِ واژۀ قِنوه، جَمعِ واژۀ قِنی ̍. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، جَمعِ واژۀ قُنو. (منتهی الارب). رجوع به قنو و قنی شود

لغت نامه دهخدا

استیطاء

(مَ / مُو کِ)

نرم شمردن. (تاج المصادر بیهقی) ، واداشتن خواستن. (تاج المصادر بیهقی). بازداشتن ستور خواستن، طلب وقوف کردن، طلب سکون کردن

لغت نامه دهخدا

اقیاء

(اِ تِ)

بقی آوردن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

اقویاء

جمع قوی، نیرومندان، زورمندان، توانایان، زورآوران، مقابل ضعفا

فرهنگ لغت هوشیار

ایطاء

پایمال کردن، شایگان آوردن، سپردن، وا داشتن به کاری، نا دانسته بسپردن، دادن بکسی چیزی را، بر کار نادانسته و ناپیدا فرمودن کسی را، قدم بر جای قدمی دیگر نهادن، باز گردانیدن قافیه ای دوبار، از بین بردن

فرهنگ لغت هوشیار

اقطیرار

زرد شدن گیاه پژمردن

فرهنگ لغت هوشیار

ایطاء

پایمال کردن، از عیوب قافیه و آن تکرار قافیه در شعر است

فرهنگ فارسی معین

معنی اقطیطاء - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما