- اقذر(اَ ذَ)
پلیدتر و ناپاک تر. (ناظم الاطباء)
معنی اقذر - جستجوی لغت در جدول جو
- اقذر
ناپاک تر
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اَ قَذذ)
لغت نامه دهخدا
تیر باپر و تیر بی پر و هموار تراشیدۀ بی خم. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء). ج، قذّ. جج، قذاذ. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).
(اِ)
لغت نامه دهخدا
بسیار گفتن، پروردن شتر را برای گشنی. (تاج المصادر بیهقی) (مصادر زوزنی) (اقرب الموارد) ، قرم ساختن شتر را، یعنی بند کردن و بازداشتن شتر را از محنت. (آنندراج) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
(مَ ذَ)
لغت نامه دهخدا
رجل مقذر، مردپلید و آن که دور باشند از وی مردم و پلید دانند اورا. (منتهی الارب) (از آنندراج) (از ناظم الاطباء). آن که مردم از او دوری کنند و گویند آن که به علت چرکینی و آلودگی از وی دوری کنند. (از اقرب الموارد)
(تَ)
لغت نامه دهخدا
کراهیت داشتن چیزی را. (تاج المصادر بیهقی). پلید شمردن کسی را و کراهت داشتن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). پلید داشتن. (غیاث اللغات). پلید داشتن و شمردن کسی را و کراهت داشتن. (آنندراج). ناخوش داشتن کسی را به علت پلیدی وی. (از اقرب الموارد)
(اَ فَ)
لغت نامه دهخدا
بیابان بی آب و گیاه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، بر سر خود در جهان رفتن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
(اَ حُ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ قحر. (ناظم الاطباء). بمعنی پیر فرتوت و شتر کلان سال که در آن اندکی بقیۀ توانایی باشد. (منتهی الارب). رجوع به اقحور شود
(اَ دَ)
لغت نامه دهخدا
کوتاه گردن پست قد. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (آنندراج) ، خاموش بودن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) ، آرمیدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). آرام گرفتن. (تاج المصادر بیهقی) ، خود را پارساوار نمودن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) ، بمردگی زدن خود را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). مرده گردانیدن خویشتن را. (آنندراج). مرده بازی درآوردن، خوار گردیدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
(اَ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ قذر. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (آنندراج). رجوع به قذر شود، تهمت بر کسی نهادن، عیب کردن و ببدی یاد کردن، سرایت کردن بیماری از کسی به دیگری. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از اقرب الموارد) ، بد نژاد شدن. (تاج المصادر بیهقی) (المصادر زوزنی)
(اَ تَ)
لغت نامه دهخدا
مرد تنگ کننده نفقه بر عیال. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). مرد تنگ گیرندۀ نفقه بر عیال. (از اقرب الموارد)
(اَ ذَ)
لغت نامه دهخدا
ترسنده تر، حرام گردانیدن زن بتطلیق او. (منتهی الارب) ، در گناه انداختن. بگناه افکندن. در بزه افکندن، مضطر گردانیدن. (منتهی الارب). ملجاء گردانیدن. بیچاره گردانیدن، تنگ کردن، محتاج کردن
(اَ ذَ)
لغت نامه دهخدا
نعت تفضیلی از عذر. معذورتر: و ضم الیه (الی کتاب العروض) باباً فی علم القوافی... و لم اره کبیر عمل و لو نسخ کتاب ابی الحسن الاخفش لکان اعذر عندی. (معجم الادباء یاقوت ج 2 ص 76)
(اَ ذَ)
لغت نامه دهخدا
بسیار شونده بحاجتگاه. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب). آنکه به مستراح بسیار برود. (از اقرب الموارد)
(اَقْ یَ)
لغت نامه دهخدا
تلخ تر: هذا اقیر منه، این تلخ تر است از آن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، رسن که وقت دوشیدن بر ماده گاو بندند. (یادداشت مؤلف)
