معنی افسارگسیخته در فرهنگ فارسی عمید

شخص خودسر، آنکه از قانون و مقررات سرپیچی کند و به میل خود رفتار کند

معنی افسارگسیخته در لغت نامه دهخدا

مهارگسسته. بی تربیت. بی نظم. لاابالی. سرخود. خودکامه. و رجوع به افسار و فسار و ترکیبات آن شود.

گستاخ، بی پروا، وحشی

رها، لجام گسیخته، ول، متضاد: مهار

فرهنگ فارسی عمید

لغت نامه دهخدا

فرهنگ فارسی معین

فرهنگ واژه مترادف متضاد

(اَ گُتَ / تِ)

بی نظمی. بی تربیتی. افسارگسستگی. (یادداشت مؤلف). و رجوع به افسار و فسار شود

(اَ گُ سَسْ تَ / تِ)

بی تربیت. خلیعالعذار. لاابالی. فسارگسیخته. بی بندوبار. فسارآخته. دهنه سرخود. خودکامه. افسارگسیخته. (یادداشت مؤلف)

مهار گسسته، بی نظم، سرخود، بی تربیت