معنی افسارگسسته - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

شخص خودسر، آنکه از قانون و مقررات سرپیچی کند و به میل خود رفتار کند

(بَ دَ / دِ)

افسارگسسته. افسارسرخود. مهارگسسته. خلیعالعذار. سرخود. بی بندوبار. که پای بند هیچ قانون و مقرراتی نباشد. (یادداشت بخط مؤلف). رجوع به افسارگسسته شود

(اَ گُ تَ / تِ)

مهارگسسته. بی تربیت. بی نظم. لاابالی. سرخود. خودکامه. و رجوع به افسار و فسار و ترکیبات آن شود.

(اَ گُ سَسْ تَ / تِ)

بی تربیتی. لاابالی گری. مهارگسیختگی. رجوع به افسار و فسار شود

افسار گسسته، افسار سر خود، کسی که پای بند هیچ قانون و مقرارتی نباشد

((~. گُ تِ))

گستاخ، بی پروا، وحشی

رها، لجام گسیخته، ول
متضاد: مهار

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما