- افتاده
زمین خورده، ازپادرآمده، کنایه از فروتن، کنایه از زبون
معنی افتاده - جستجوی لغت در جدول جو
- افتاده(اُ دَ / دِ)
عاجز. (برهان) (ناظم الاطباء). کنایه از عاجز و زبون گردیده باشد. (آنندراج) (انجمن آرای ناصری) : یکی گفت چرا شب نماز نمیکنی ؟ گفت مرا فراغت نماز نیست من گرد ملکوت می گردم و هر کجا افتاده ای است دست او میگیرم یعنی کار اندرون خود می کنم. (تذکرهالاولیاء عطار).
- افتاده
پرت شده زمین خورده، از پا در آمده سقط شده، فروتن متواضع، کم رو، زبون، جمع افتادگان
- افتاده((اُ دِ))
زمین خورده، از پا درآمده، فروتن، متواضع، مصروع، کسی که دچار صرع شده باشد، اطلاق شده، فتاده
- افتاده
مردود
- افتاده
محذوف، خاشع، خاضع، خاکسار، فروتن، متواضع
متضاد: متکبر، مغرور
متضاد: متکبر، مغرور
- افتاده
سقط
- افتاده
Drooping, Droopy
- افتاده
tombant
- افتاده
caído
- افتاده
свисающий
- افتاده
herabhängend, schlaff
- افتاده
обвислий
- افتاده
zwisający
- افتاده
下垂的
- افتاده
caído
- افتاده
ঝুঁকে
- افتاده
جھکنے والا , ڈھلا ہوا
- افتاده
inayoanguka
- افتاده
sarkan
- افتاده
처진
- افتاده
垂れ下がった , 垂れた
- افتاده
נופל
- افتاده
pendente
- افتاده
menggantung
- افتاده
ห้อย
- افتاده
hangend
- افتاده
झुका हुआ
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
از بالا به پایین افتادن، سقوط کردن، فرود آمدن
کنایه از بی استفاده در جایی رها شدن
کنایه از بستری یا زمین گیر شدن
وقوع حادثه ای به صورت ناگهانی در موقعیتی یا مسیری قرار گرفتن
کنایه از سقط شدن جنین
تابیدن
کنایه از حذف شدن یا نادیده گرفته شدن به صورت سهوی
کنایه از مهمان شدن معمولاً بدون دعوت
مصادف شدن
رد شدن، مردود شدن
با کسی هم صحبت شدن و معاشرت کردن
کنایه از از دست دادن مقاومت
فهمیده شدن
حمله کردن
انجام کاری به صورت عادت
شدن
عارض شدن
واقع شدن
کنایه از بی استفاده در جایی رها شدن
کنایه از بستری یا زمین گیر شدن
وقوع حادثه ای به صورت ناگهانی در موقعیتی یا مسیری قرار گرفتن
کنایه از سقط شدن جنین
تابیدن
کنایه از حذف شدن یا نادیده گرفته شدن به صورت سهوی
کنایه از مهمان شدن معمولاً بدون دعوت
مصادف شدن
رد شدن، مردود شدن
با کسی هم صحبت شدن و معاشرت کردن
کنایه از از دست دادن مقاومت
فهمیده شدن
حمله کردن
انجام کاری به صورت عادت
شدن
عارض شدن
واقع شدن
(نِ تَ / تِ)
لغت نامه دهخدا
نیفتاده، واقعناشده. رخ نداده. حادث نشده، که مبتلا و ناتوان نشده است. که شکست نخورده است. مقابل افتاده به معنی درمانده:
مستی به نخست باده سخت است
افتادن نافتاده سخت است.
نظامی
مستی به نخست باده سخت است
افتادن نافتاده سخت است.
نظامی
قایم بر پای مانده، ساکن بی حرکت راکد، خادم خدمتکار پرستنده، کاسد و از رونق افتاده، در تداول هندیان چوبی که خیمه و مانند آنرا بر آن نصب میکنند ستون خیمه عمود
((اُ دَ))
فرهنگ فارسی معین
سقوط کردن، از پا درآمدن، روی دادن، واقع شدن، نصیب شدن، بدست آوردن، با کسی سر و کار داشتن با کسی، فتادن