معنی اضلوله - جستجوی لغت در جدول جو

اضلوله

لغت نامه دهخدا

قیلوله

خوابیدن در نیمروز، خواب نیمروز، خواب

فرهنگ فارسی عمید

اضحوکه

خنده دار، چیزی که مردم را به خنده بیاورد، آنچه سبب خنده شود

فرهنگ فارسی عمید

اغلوطه

سخنی که با آن کسی را به غلط و اشتباه بیندازند

فرهنگ فارسی عمید

ارموله

(اُ لَ)

غلام ٌ ارموله، پسر محتاج مسکین. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

اریوله

(اُ لَ)

اوریوله. اریواله. رجوع به اریول شود: و یقال ان اریوله هی تدمیر و هی اسم ملک ملکها من قدیم و منه اخذها المسلمون حین الفتح. (نخبه الدهر دمشقی ص 245)

لغت نامه دهخدا

اعلومه

(اُ مَ)

نشان و علامت. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). نشان. ج، اعالیم. (از اقرب الموارد) ، عم گردیدن. یقال: اعم الرجل، اذاصار عماً. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

اردوله

(اَ لَ / لِ)

آشی است مانند کاچی و آنرا از آرد میده پزند. (برهان قاطع). طعامی است مانند کاچی که بعربی سخینه گویند و مردم درویش میخورند. (شمس اللغات). آردوله. آردهاله، بیرون شدن آب از سر ظرفی. ارذام قصعه، لبریز شدن کاسه و جز آن. بی-رون شدن آب از سر کاسه. (منتهی الأرب) ، ارذام برخمسین و جز آن، از پنجاه درگذشتن عمر و مانند آن

لغت نامه دهخدا

اظلوفه

(اُ فَ)

زمینی که در وی سنگهای تیز باشد، گویا سرشت آن سرشت کوه است. ج، اظالیف. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). اظلوفه از زمین، تکه ای خشن سخت دارای سنگهای تیز بر طبیعت خلقت کوه. (از متن اللغه) (از اقرب الموارد). و رجوع به اظالیف شود

لغت نامه دهخدا

اشغوله

(اُ لَ)

کاروبار. (منتهی الارب). مشغله. آنچه انسان را مشغول دارد. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) ، دور رفتن. (منتهی الارب) ، سرخ شدن غورۀ خرما و برنگ آمدن آن. (از منتهی الارب) (تاج المصادر بیهقی) ، صاحب غورۀ زرد و سرخ شدن خرمابن. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

املوده

(اُ دَ)

مؤنث املود، گویند: امراءه املوده. (از ناظم الاطباء). و رجوع به املد و املود شود

لغت نامه دهخدا

امثوله

(اُ لَ)

حجت.

لغت نامه دهخدا

امروله

(اَ لَ / لِ)

دهی است از بخش دیواندرۀ شهرستان سنندج با 500 تن سکنه. آب آن از رودخانه و چشمه و محصول آن غلات، حبوب، لبنیات، قلمستان، میوه و توتون است و زیارتگاهی بنام نجم الدوله دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5) ، بمجاز به معنی گردیدن و اتصاف است: امسی زید ضاحکاً. (از اقرب الموارد). به این معنی واوی و از ’مسو’ است، تباهی و فتنه انگیختن میان مردم. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). به این معنی مهموز اللام است، بازگشتن. (ترجمان تهذیب عادل بن علی ص 20)

لغت نامه دهخدا

ارموله

(اُ لَ)

ارمولهالعرفج، پاره ای از شاخ عرفج که بر تنه مانده باشد بعد از بریدن. ج، ارامل، ارامیل. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

خیلوله

پنداشتن

معنی اضلوله - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما