معنی اصنه - جستجوی لغت در جدول جو

اصنه

لغت نامه دهخدا

اشنه

نوعی خزه که در نواحی معتدل، مرطوب و باتلاقی می روید، اشنان

فرهنگ فارسی عمید

اشنه

شناوری، شنا، رفتن مسافتی در آب با حرکت دادن دست ها و پاها، اشناب، اشناه، شناو، شناه، آشناب، آشناه، سباحت، آشنا، شنار

فرهنگ فارسی عمید

اجنه

جنّ ها، جمع واژۀ جنّ
جنین ها، نوزادان، جمع واژۀ جنین

فرهنگ فارسی عمید

اصله

واحد شمارش درخت مثلاً یک اصله درخت، درخت، نهال

فرهنگ فارسی عمید

اعنه

عنان ها، لگام ها، دهانه های اسب، دوال لگام که سوار به دست می گیرد، جمع واژۀ عنان

فرهنگ فارسی عمید

اسنه

سنان ها، قطعه های آهن نوک تیز که بر سر چوب دستی یا نیزه نصب کنند، سرنیزه ها، جمع واژۀ سنان

فرهنگ فارسی عمید

امنه

تودۀ هیزم، پشتۀ هیزم، پشتواره

فرهنگ فارسی عمید

ابنه

دختر، بنت

فرهنگ فارسی عمید

امنه

(اَ مَ نَ)

ابن عیسی. کاتب لیث و محدث بوده. (از منتهی الارب). اصطلاح محدث در فقه، تفسیر و کلام نیز تأثیرگذار بوده است، چرا که بسیاری از احکام دینی، ریشه در روایات نبوی دارند. محدثان با گردآوری دقیق احادیث، منابع فقهی را شکل دادند و به فقها کمک کردند تا براساس سنت صحیح، فتوا صادر کنند. بدون تلاش های محدثان، امکان استخراج صحیح احکام از منابع اسلامی بسیار دشوار می شد.

لغت نامه دهخدا

اذنه

(اُ ذَ نَ)

آنکه هرچه شنود تصدیق کند. آنکه همه را راستگوی پندارد. آنکه بقول هر کس باور کند. خوش باور

لغت نامه دهخدا

امنه

(اَ مَ نَ / نِ / اَ نَ / نِ)

تودۀ هیزم شکافته. (لغت فرس اسدی چ دبیرسیاقی ص 158) (صحاح الفرس). پشتۀ هیزم. (برهان قاطع) (ناظم الاطباء) (آنندراج). پشتوارۀ هیزم. (مؤید الفضلاء). آمنه:
هیزم خواهم همی دو امنه ز جودت
جو (چو) دو جریب خم سیکی چون خون.
ابوالعباس (از لغت فرس اسدی).
هزار امنۀ هیزم همه ز کوه خشک
نهاده اند برانبار و من در انبارم.
سوزنی

لغت نامه دهخدا

امنه

(اُ مَ نَ)

آنکه بر هر کس ایمن باشد و اعتماد کند. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). گویند هو امنه اذنه، اذا کان یأمن کل واحد و یصدق ما یسمع. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء).

لغت نامه دهخدا

اذنه

(اَ ذَ نَ)

برگدانه. (منتهی الارب). ورق الحب.

لغت نامه دهخدا

اذنه

(اَ ذَ نَ)

شهری و نیز ناحیتی که این شهر مرکز آنست بجنوب شرقی آسیهالصغری که آنرا ترکان آطنه و ادنه گویند. و آن و مجموع آن ولایت در دولت عثمانی دارای چهار لواء بود: اذنه و القوزان و ایج ایل و بیاس و قضاهای آن 16 و مساحت وی 36997 هزار گز مربع است. رجوع به ضمیمۀ معجم البلدان و قاموس الاعلام ترکی شود. و آنرا ادنه نیز یاد کرده اند. (مجمل التواریخ والقصص ص 480).

شهری و نیز ناحیتی که این شهر مرکز آنست بجنوب شرقی آسیهالصغری که آنرا ترکان آطنه و اَدَنه گویند. و آن و مجموع آن ولایت در دولت عثمانی دارای چهار لواء بود: اذنه و القوزان و ایج ایل و بیاس و قضاهای آن 16 و مساحت وی 36997 هزار گز مربع است. رجوع به ضمیمۀ معجم البلدان و قاموس الاعلام ترکی شود. و آنرا ادنه نیز یاد کرده اند. (مجمل التواریخ والقصص ص 480).

لغت نامه دهخدا

اذنه

(اَ ذَ / ذِ نَ)

بقول سکونی کوهی است برابر توزکه آنرا غمر شرقی توز گویند و چون از آن بگذرند بکوهی در مشرق آن رسند که آنرا هم اذنه نامند و سپس آن کوهی است که حبشی نام دارد. (معجم البلدان) ، مشغول کردن. (زوزنی) (تاج المصادر بیهقی). مشغول کردن از: اذهننی عنه، فراموش گردانید مرا از آن و مشغول کرد

بقول سکونی کوهی است برابر توزکه آنرا غمر شرقی توز گویند و چون از آن بگذرند بکوهی در مشرق آن رسند که آنرا هم اَذَنه نامند و سپس آن کوهی است که حبشی نام دارد. (معجم البلدان) ، مشغول کردن. (زوزنی) (تاج المصادر بیهقی). مشغول کردن از: اذهننی عنه، فراموش گردانید مرا از آن و مشغول کرد

لغت نامه دهخدا

اظنه

(اَ ظِنْ نَ)

جمع واژۀ ظنین. (ناظم الاطباء). رجوع به ظنین و اظنّاء شود

لغت نامه دهخدا

اطنه

(اَ نَ)

مدینهالحکما که پایتخت یونان باشد. (ناظم الاطباء). بیونانی نام شهری است که به عربی آن را مدینهالحکما خوانند. (آنندراج). معرب آتن است. رجوع به آتن و آطن و اطینا و لغات تاریخیه و جغرافیۀ ترکی ص 188 شود

لغت نامه دهخدا

امنه

(اَ مَ نَ)

بی بیمی. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). امن، و آن سکون قلب است. (از اقرب الموارد).

لغت نامه دهخدا

حاصنه

(صِ نَ)

تأنیث حاصن. زن پارسا. ج، حاصنات، حواصن

لغت نامه دهخدا

اشنه

اسم دو شهر است در یهودا که اولی بمسافت 16 میل در شمال غربی اورشلیم واقع بوده و دومی بمسافت 16 میل بجنوب غربی آن. (قاموس کتاب مقدس)

لغت نامه دهخدا

حاصنه

زن پارسا

فرهنگ لغت هوشیار

اعنه

جمع عنان، لگام ها افسارها جمع عنان لگامها دهانه ها افسارها دوالها

فرهنگ لغت هوشیار

اصله

یک ریشه

فرهنگ لغت هوشیار

اصنع

صانع تر

فرهنگ لغت هوشیار

اسنه

جمع سنان، سر نیزه ها، جمع سن، دندان ها

فرهنگ لغت هوشیار

اشنه

گلسنگ، آلگ

فرهنگ لغت هوشیار

اصده

زیرجامه، پیراهن کوچک پیراهنک، شاماک

فرهنگ لغت هوشیار

ارنه

مرزدوکرت مایه پنیر، پنیرتر، دستار

فرهنگ لغت هوشیار

اجنه

جمع جنین، زه ها (جنین زه) رمن نادرست از جنی رمن درست جنه است پریان در عربی، جمع جنین و در تداول فارسی زبانان بغلط، جمع جن است و معنی پریان از آن اراده میشود. توضیح (جن) خود اسم جمع و مفرد آن جنی بزیادت یاء مشدد است

فرهنگ لغت هوشیار

ابنه

در تازی: گره چوب، آک (عیب)، میخچه دژک گره عقده گره در رسن گره در چوب دژک نی یعنی گره آن، سر حلقوم شتر، دشمنی عداوت کینه، عیب آهو تباهی و صمت، بیماری ضد طبع، یک نوع خارش و بیماری که در مقعد بروز میکند و شخص خواهش مینماید تا مردی را بروی خود کشد تا با او آن کند که با زنان کنند

فرهنگ لغت هوشیار