معنی اشکستن در لغت نامه دهخدا

شکستن. (آنندراج) (ناظم الاطباء). شکستن یعنی خرد کردن. (شعوری) :، عذر طرازی که میر توبه ام اشکست، نیست دروغ ترا خدای خریدار.، ناصرخسرو.، درد زه گر رنج آبستان بود، بر جنین اشکستن زندان بود.، مولوی.، و رجوع به شکستن شود

معنی اشکستن - جستجوی لغت در جدول جو

اشکستن

فرهنگ فارسی عمید

اشکستن(کَ شُ دَ)

لغت نامه دهخدا

اشکستن

فرهنگ لغت هوشیار

بشکستن

شکستن، با ضربه یا فشار چیزی را چند قطعه کردن، مغلوب کردن، هزیمت دادن دشمن، قطع کردن و ناتمام رها کردن چیزی مثلاً عهد شکستن، نماز را شکستن، کم کردن ارزش چیزی یا کسی، ایجاد صدا کردن در مفاصل دست، پا، کمر یا گردن، چیزی را از حالت طبیعی خارج کردن مثلاً شکستن عکس، چند قطعه شدن چیزی بر اثر ضربه یا فشار، مغلوب شدن، از میان رفتن، کاهش یافتن، کم شدن مثلاً قیمت ها شکست

شِکَستَن، با ضربه یا فشار چیزی را چند قطعه کردن، مغلوب کردن، هزیمت دادن دشمن، قطع کردن و ناتمام رها کردن چیزی مثلاً عهد شکستن، نماز را شکستن، کم کردن ارزش چیزی یا کسی، ایجاد صدا کردن در مفاصل دست، پا، کمر یا گردن، چیزی را از حالت طبیعی خارج کردن مثلاً شکستن عکس، چند قطعه شدن چیزی بر اثر ضربه یا فشار، مغلوب شدن، از میان رفتن، کاهش یافتن، کم شدن مثلاً قیمت ها شکست

فرهنگ فارسی عمید

اشکفتن

شکفتن، باز شدن غنچۀ گل یا شکوفۀ درخت، از هم باز شدن
کنایه از شاد شدن، خوشحال شدن، کنایه از باز شدن لب ها هنگام تبسم، خندان شدن
شگفتن، شگفته شدن، شکفته شدن، اشگفیدن، شکفیدن

فرهنگ فارسی عمید

اشکسته

(اِ کَ تَ / تِ)

شکسته. بشکسته. مکسور. مکسّر:
دست اشکسته برآرد در دعا
سوی اشکسته برد قفل جدا.
مولوی.
جبر چبود بستن اشکسته را
یا بپیوستن رگ بگسسته را.
مولوی.

لغت نامه دهخدا

ناشکستن

(کَ کَ وَ)

نشکستن. مقابل شکستن

لغت نامه دهخدا

واشکستن

(فَ کَ دَ)

بازشکستن. خم کردن. تا کردن. دولا کردن: الفتخ، سرانگشتان سوی کف واشکستن. (مجمل اللغه) (تاج المصادر بیهقی)