- اشحاذ (هََ)
تیز کردن کارد و مانند آن. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد)
معنی اشحاذ - جستجوی لغت در جدول جو
- اشحاذ
تیز کردن کاردار، به شکاربرانگیختن سگ را
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(شَحْ حا)
لغت نامه دهخدا
ستیهنده و تیز. (شحاث بثاء غلط است چنانکه گذشت در شحاث) (از منتهی الارب) ، سائل. (از اقرب الموارد). گدای. ستیهنده در سؤال. گدای مبرم در سؤال. گدای سمج. (یادداشت مؤلف)
(چَ /چِ بَ)
لغت نامه دهخدا
پر کردن شهر را به اسبان. (منتهی الارب) (آنندراج). پر کردن شهر را به خیل. (از اقرب الموارد).
(مِ)
لغت نامه دهخدا
پشتۀ فراخ، زمین هموار. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از محیطالمحیط) ، سرکوه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از محیط المحیط)
(نَ مَ / مِ بُ)
لغت نامه دهخدا
راندن و دور کردن. (منتهی الارب) (آنندراج). راندن. (تاج المصادر بیهقی). طرد کردن از. (اقرب الموارد)
(نَ جَ / جِ بَ)
لغت نامه دهخدا
سخن نادر گفتن. (منتهی الارب). اشذّ الرجل، جاءبقول شاذّ نادّ. (اقرب الموارد). اشذّ الشی ٔ، یکسر کرد آنرا و بنهایت رسانید آنرا. (منتهی الارب). اشذّ الشی ٔ، نحّاه و اقصاه. (اقرب الموارد) ، جمع واژۀ شرعه، بمعنی سفینه. (از اقرب الموارد)
تنسخ گویی، تنسخ کاری (تنسخ چیزی را گویند که بسیار نادر و کمیاب و بی مثل و مانند و در نهایت نفاست باشد و معرب آن تنسوق است، یکسویه کردن کار، به فرجام رساندن، دورکردن
