- اسپاهسالار(اِ)
سپهسالار. سردار. فرمانده سپاه:
چنان بوده ست کاندیشید سلطان
بپرس از لشکر و اسپاهسالار.
فرخی
چنان بوده ست کاندیشید سلطان
بپرس از لشکر و اسپاهسالار.
فرخی
معنی اسپاهسالار - جستجوی لغت در جدول جو
- اسپاهسالار
سپهسالار سالار سپاه سردار فرمانده سپاه
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
سپهسالار، سردار و فرمانده سپاه، سالار سپاه، سپهدار، سپاه سالار، سپه پهلوان، صاحب الجیش، گوانجی، ژنرال
سردار و فرمانده سپاه، سالار سپاه، سپهدار، اسفهسالار، سپاه سالار، سپه پهلوان، صاحب الجیش، گوانجی، ژنرال
سپهسالار، سردار و فرمانده سپاه، سالار سپاه، سپهدار، اسفهسالار، سپه پهلوان، صاحب الجیش، گوانجی، ژنرال
(سِ پَ)
لغت نامه دهخدا
سرلشکر. (شرفنامه). مرادف سپهبد. (آنندراج). قطب. (منتهی الارب). صاحب الجیش. (مهذب الاسماء) :
چنانکه او ملک است و همه شهان سپهش
همه ملوک سپاهند و او سپهسالار.
فرخی.
سپهسالار لشکرشان یکی لشکر شکن کاری
شکسته شد از او لشکر ولکن لشکر ایشان.
عنصری.
سپه سالار ایران کز کمانش
خورد تشویرها برج دوپیکر.
عنصری.
بدرگاه سپهسالار مشرق
سوار نیزه باز خنجر اوژن.
منوچهری.
تاش فراش سپهسالار عراق مثال داده بود تا ایشان را بکشند. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 278).
سرو سرهنگ میدان وفا را
سپهسالار و سرخیل انبیا را.
نظامی.
خزینه درگشاده گنج برده
سپه رفته سپهسالار مرده.
نظامی
چنانکه او ملک است و همه شهان سپهش
همه ملوک سپاهند و او سپهسالار.
فرخی.
سپهسالار لشکرشان یکی لشکر شکن کاری
شکسته شد از او لشکر ولکن لشکر ایشان.
عنصری.
سپه سالار ایران کز کمانش
خورد تشویرها برج دوپیکر.
عنصری.
بدرگاه سپهسالار مشرق
سوار نیزه باز خنجر اوژن.
منوچهری.
تاش فراش سپهسالار عراق مثال داده بود تا ایشان را بکشند. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 278).
سرو سرهنگ میدان وفا را
سپهسالار و سرخیل انبیا را.
نظامی.
خزینه درگشاده گنج برده
سپه رفته سپهسالار مرده.
نظامی
(اِ فَ)
لغت نامه دهخدا
ابن کورنکیج. از سرداران مخالف قابوس بن وشمگیر که در جنگ با وی اسیر شد. (ترجمه تاریخ یمینی ص 266)
(اِ فَ)
لغت نامه دهخدا
سفهسالار. سپهسالار. سپاه سالار. سردار: خالد بمدینه اندر آمد بر جمازه نشسته و قبائی کرباسین سیاه پوشیده و در زیر آن زره و شمشیری حمایل کرده و عمامۀ سرخ بر سر بسته و دو تیر بعمامه اندر زده چنانکه اسفهسالاران و مبارزان (را) بود در عرب. (ترجمه طبری بلعمی). از آن اسفهسالاران که ابوبکر فرستاده بود یکی حذیفه بن محصن که او را بعمان فرستاده بود. (ترجمه طبری بلعمی). پس معاذ و مسلمانان را خبر آمد که قیس اسفهسالار اسود است. (ترجمه طبری بلعمی). للیانوس را اسفهسالاری بود نام او یوسانوس. (فارسنامۀ ابن البلخی ص 70). و آن اسفهسالار را که او را از حال جاسوس خبر داده بود هدیه فرستاد (شاپور) . (فارسنامۀابن البلخی ص 71). پسر علمدار که اسفهسالار سمرقند بود بتعصب منتصر برخاست. (ترجمه تاریخ یمینی ص 231)
(سِ پَ)
لغت نامه دهخدا
حاجی میرزا حسینخان قزوینی معروف به سپهسالار اعظم و ملقب به مشیرالدوله (1241- 1298 هجری قمری / 1836- 1881 میلادی) یکی از رجال نیکنام و اصلاح طلب ایران در دورۀ قاجاریه بود که بعد از قتل امیرکبیر مصلح و متفکر و مرد مبارزایران، تا حد امکان دنبالۀ اقدامات و اصلاحات آن مرد وطن پرست را در دورۀ سلطنت ناصرالدین شاه قاجار گرفت و در کسب تمدن جدید و پیش بردن مقاصد فرهنگی و اجتماعی امیرکبیر قدمهائی برداشت. از یادگارهای سپهسالارمسجد بزرگ سپه سالار و عمارت بهارستان است که سالها محل مجلس شورای ملی بود. رجوع به حسین سپهسالار شود
(سِ)
لغت نامه دهخدا
شغل سپاه سالاری داشتن. سپهسالار بودن.سپهبدی: چون بسپاهسالاری آلتون تاش رسید نیکو خدمت کرد. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 347). و آن سپاهسالاری که به تاش دادند. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 230) .وی را (قاضی ابوالهیثم) ... بدان وقت که بنشابور بود در سپاهسالاری سامانیان و بغزنین فرستاد. (تاریخ بیهقی) رجوع به سپاهسالار و سپهسالار و سپهسالاری شود
(سِ)
لغت نامه دهخدا
صاحب الجیش. (دهار). سرلشکر. (شرفنامه). سپهبد. سالار و رئیس لشکر. سپهسالار. فرمانده سپاه: او مرا سپاه سالار نباید کرد و نه امیر که من دشمن اویم. (تاریخ سیستان). بونصر طیفور که سپاه سالار شاهنشاهان بود گفت. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 407). جمله گوش بمثالهای تاش فراش سپاهسالار دادند. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 348). خلوتی کرد با سپاهسالار علی دایه و اعیان و حشم و رأی خواست. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 41). و سپاهسالاری بود که بمبارزی او را با هزار مرد برابر نهاده بودند. (فارسنامۀ ابن البلخی ص 102). و سرلشکر عرب سعد بود و سپاهسالارشان یکی بود نام او جریر بن عبداﷲ البجلی. (فارسنامۀ ابن البلخی ص 112).
