معنی اسفهرود در لغت نامه دهخدا

دهی از دهستان شهاباد بخش حومه شهرستان بیرجند واقع در 18000 گزی جنوب خاوری بیرجند. کوهستانی. معتدل. سکنه 534 تن. آب از قنات. محصولات غلات، میوه، پیلۀ ابریشم، بادام. شغل اهالی زراعت، مالداری، کرباس بافی. راه مالرو است. کلدنه گلیان و چشمۀ عباس کاظم جزء همین ده است. (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9)، روشن. درخشان. تابان. رجوع به اسپید و سفید شود، جزء مقدم بعض امکنه مانند اسفیدجوی و اسفیدچشمه و اسفیددز و اسفیددشت و اسفیدبان و اسفیدجان و اسفیدرودبار. و در ’دراسفید’ جزء مؤخر است

معنی اسفهرود در لغت نامه دهخدا

سنگخواره. قطا. اسفرود. هوذه: مَفْحَص، آشیان اسفهرود. (السامی فی الاسامی).،

معنی اسفهرود - جستجوی لغت در جدول جو

اسفهرود

لغت نامه دهخدا

اسفهرود

لغت نامه دهخدا

اسفهرود

فرهنگ لغت هوشیار

افرود

(پسرانه)

فرود، نام پسر سیاوش و جریره، برادر کیخسرو پادشاه کیانی، از شخصیتهای شاهنامه

فرهنگ نامهای ایرانی

سفرود

پرنده ای کوچک با پرهای سیاه و خاکستری که در صحرا لای بوته های خاردار لانه می سازد و آن را برای گوشتش شکار می کنند، سنگ خوٰار، سنگخوٰاره، سنگخوٰارک، اسفرود، قطات

فرهنگ فارسی عمید

اسفرود

پرنده ای کوچک با پرهای سیاه و خاکستری که در صحرا لای بوته های خاردار لانه می سازد و آن را برای گوشتش شکار می کنند، سنگ خوٰار، سنگخوٰاره، سنگخوٰارک، سفرود، قطات

فرهنگ فارسی عمید

اسفهبد

صاحب منصب ارشد بالاتر از سرلشکر، سپهبد، اسپهبد، اصفهبد

فرهنگ فارسی عمید

سفرود

(سَ)

مرغ سنگ خواره و به عربی قطا خوانند. (برهان) (آنندراج). سنگ خور. سنگ خواره. (زمخشری). رجوع به اسفرود شود

لغت نامه دهخدا

اسفهبد

(اِ فَ بَ)

بر وزن و معنی اسپهبد است که مطلق سپهسالار باشد. (برهان). سپه سالار. سپاهبد. اسپاهبد. اسپهبد. سپهبد. رجوع به اسپهبد شود.

لغت نامه دهخدا

استرود

(اِ رُدْ)

نام قصبه ایست در ناحیت گلوستر انگلستان در 14هزارگزی جنوب شهر گلوستر بر کنار نهر استرود، عده سکنه 53000 تن و کارخانه های منسوجات پشمی و رنگرزی و ترعۀ قابل سیر سفاین. و تجارت آن رونق دارد، مقصر شمردن. (منتهی الارب) (تاج المصادر بیهقی)

لغت نامه دهخدا

استرود

دهی جزء دهستان بزینه رود بخش قیدار شهرستان زنجان، 53000 گزی جنوب قیدار. کوهستان سردسیر. دارای 447 تن سکنه شیعه. آب آن از بزینه رود، محصول آنجا غلات، بنشن، دارای قلمستان. راه آن مالرو است. (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2 ص 12)

لغت نامه دهخدا

اسفوورد

(اِ فو وَ)

از توابع ساری. عده قری 24، مساحت 10 فرسنگ، تقریباًدارای 868 خانوار، 4440 تن سکنه. مرکز آن سرخ کلا. حدشمالی گیرخواران، حد شرقی میانده رود، حد جنوبی علی آباد، حد غربی کیاکلا. (جغرافیای سیاسی کیهان ص 287)

لغت نامه دهخدا

سرهرود

دهی جزء دهستان حومه دستجرد شهرستان قم. دارای 332 تن سکنه. آب آن از قنات. محصول آن غلات، بنشن و انگور است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1)

لغت نامه دهخدا

اسپه رود

(اِ پَ)

رودی به مازندران. (سفرنامۀ مازندران و استراباد رابینو ص 6 و 26 بخش انگلیسی)

لغت نامه دهخدا

استهروش

(اِ تَ)

مرغ لوری که آنرا قرتال میگویند. (شعوری). و این از مجعولات شعوری است

لغت نامه دهخدا

اسفرود

(اِ فَ)

سنگ خوارک باشد و آن پرنده ای است سیاه رنگ ببزرگی گنجشک و چند پر مانند شاخی بر سر دارد و بعربی قطا نامند. اگر استخوان او را بسوزانند و بسایند و با روغن زیت بجوشانند و بر داءالثعلب و سر کچل مالند موی برآورد. (برهان) (جهانگیری). سنگ خوار که بعربی قطا گویند. (رشیدی). اثواء. اسپرو. (الابنیه). مخفف آن سفرود. سنگ خور. سنگ خوار. (زمخشری). سنگ خواره. کسک: گفت اسفرود میگوید من سکت سلم. (تفسیر ابوالفتوح چ 1 ج 4 ص 152 س 8 ببعد).
پیش عمان کی نماید آب رود
پیش شاهین چون ببازد اسفرود.
؟ (ازسروری)

لغت نامه دهخدا

افهود

(اُ)

کودک فربه تمام اندام. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، ابری که بعد باریدن منتشر گردد. (آنندراج). ابری که ببارد و برود. (منتهی الارب) ، پاره های ابر. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

سجهرود

(سَ جَ)

دهی است از دهستان خورش رستم بخش شاهرود شهرستان هروآباد واقع در 22 هزارگزی جنوب خاوری هشجین و 45 هزار و پانصدگزی هروآباد بمیانه. منطقه ای است کوهستانی و هوای آن معتدل است. 245 تن سکنه دارد. آب آن از سه رشته چشمه تأمین میشود. محصول آنجا غلات و شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی آنان جاجیم بافی است. راه مالرو دارد. محل سکنی ایل اواوغلی است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

سفرود

پرنده یست از راسته ماکیان که در صحاری لای بوته های گون و خارها لانه میسازد و دارای پرواز مقطع و کوتاه ولی سریع می باشد، پرهایش خاکستری تیره و قدش کوچکتر از کبک است. از دانه های بذور مختلف تغذیه میکند. محل زندگیش در آسیای مرکزی و غربی و آسیای صغیر است و در ایران بسیار فراوان بوده است و آنرا جهت استفاده از گوشتش شکار میکنند (متاسفانه به علت شکار بیرون از قاعده در ایران رو به انقراض است) باقرقره قطا سنگ خور سنگ خوار اسفهرود سفرود سنگین خوار

فرهنگ لغت هوشیار