معنی اسحل - جستجوی لغت در جدول جو

اسحل

لغت نامه دهخدا

ساحل

(دخترانه)

زمینی که در کنار دریا یا دریاچه واقع شده است

فرهنگ نامهای ایرانی

اسحق

(پسرانه)

اسحاق، خندان، نام پسر ابراهیم (ع) و ساره

فرهنگ نامهای ایرانی

اسفل

پایین تر، پست تر، زیرتر، سفلیٰ

فرهنگ فارسی عمید

اکحل

چشم سرمه کشیده، سیاه چشم، در علم زیست شناسی رگی در دست که آن را فصد می کنند، رگ چهاراندام

فرهنگ فارسی عمید

اسهل

سهل تر، آسان تر

فرهنگ فارسی عمید

ساحل

کنارۀ رود یا دریا، زمین نزدیک دریا

فرهنگ فارسی عمید

ارحل

(اَ حَ)

سپیدپشت. سفیدپشت. اسب سفیدپشت. (منتهی الارب). اسب پشت سپید. (مهذب الاسماء).

لغت نامه دهخدا

ارحل

(اَ حُ)

جمع واژۀ رحل، بمعنی رخت و جای باش مرد و پالان شتر

لغت نامه دهخدا

اصحل

(اَ حَ)

مرد گلوگرفته و گرفته آواز. (منتهی الارب). مرد گلوگرفته آواز. (ناظم الاطباء). گران آواز. (مهذب الاسماء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

استل

(اِ تَ)

شکسته ای از استخر. تالاب. آبگیر. برکه. استخر. (برهان). ستخر. حوض. مخفف آن: ستل. (جهانگیری)

لغت نامه دهخدا

اسجل

(اَ جَ)

ضرع اسجل، پستان فروهشتۀ فراخ پوست. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

اسحا

نباتی که بیونانی اوسیمون گویند و آن تودری است. (اختیارات بدیعی). بلغت اهل بیت المقدس تودری است. (فهرست مخزن الادویه). اسحاره. اشجاره. اروسم. اروسیمون. شندله. قدومه. قصیصه. مادردخت. و رجوع به تودری شود

لغت نامه دهخدا

انحل

(اَ حَ)

شهری است از دیار بکر. (از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

انحل

(اَ حَ)

بزرگ شکم. (مصادر زوزنی) (از یادداشت مؤلف) ، خم گردیدن پشت کسی از کبر سن و ضعف. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (آنندراج) (از اقرب الموارد). یقال: انخزع متنه. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

امحل

(اَ حَ)

فریبنده تر. خادع تر.
- امثال:
امحل من الترهات.
امحل من بکاء علی رسم.
امحل من تسلیم علی طلل.
امحل من تعقاد الرتم.
امحل من حدیث خرافه. (از مجمع الامثال) ، ریخ زننده در جامه، بسیار پلیدی اندازندۀ عاجز که حبس آن نتواند، مرد بی ختنه، تیره رنگ، مردی که پهلوی خود را بخاک آلاید. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) ، کفتار تیره رنگ یا کفتار کلان شکم یا کفتاری که بر اندامش خجکها از سرگین خود دارد. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از آنندراج).
- امثال:
ما الضبعان الامدر من انسان با غدر، بعضی از مردم شرورترند از کفتار. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

اسیل

(اَ)

نرم و هموار و برابر. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا