معنی اریه در لغت نامه دهخدا

شهری است در پنسیلوانی ازممالک متحدۀ آمریکا در ساحل جنوبی دریاچه ای پهناورموسوم بهمین نام. جمعیت آن 142000 تن و لنگرگاه زیبائی دارد و دارای استحکامات متین و راه آهن میباشد. راههای شوسۀ بسیار نقاط ناحیت مزبور را بهم مربوط میسازد، تجارت هیزم، زغال سنگ و نفت آن رونق دارد. مساحت آن 25000 هزارگز مربع است در ممالک متحده و اطراف دریاچۀ مزبور چند موضع دیگر بهمین نام موجود است

معنی اریه در لغت نامه دهخدا

یکی از کوههای دوهزار مازندران. (سفرنامۀ مازندران و استراباد رابینو ص 153 بخش انگلیسی)

معنی اریه در فرهنگ گویش مازندرانی

آرواره، لثه، عاریه

معنی اریه - جستجوی لغت در جدول جو

Q: معنی اریه در فرهنگ گویش مازندرانی

آرواره، لثه، عاریه

اریه(اِ یِ)

لغت نامه دهخدا

اریه(اِ یَ)

لغت نامه دهخدا

اریه

فرهنگ گویش مازندرانی

آریه

(پسرانه)

نام سپهدار ایرانی طرفدار کورش صغیر پادشاه هخامنشی

فرهنگ نامهای ایرانی

ارزه

چیزی که با آن دیوار و سقف را اندود می کنند مانند کاهگل و گچ، برای مثال پنبه به گوش اندر آ کند ز تو ممدوح / پنبه چه گویم که ارزه ریزد و از ریز (سوزنی - ۵۵ حاشیه)

فرهنگ فارسی عمید

اریب

عاقل، دانا، خردمند، متدبّر، متفکّر، فروهیده، نیکورای، داناسر، بخرد، صاحب خرد، فرزانه، راد، خردور، پیردل، لبیب، فرزان، خردومند، خردپیشه، حصیف

فرهنگ فارسی عمید

ارضه

موریانه، نوعی حشره با آرواره های قوی که به صورت اجتماعی زندگی کرده و از چوب تغذیه می کند
چوب خوٰارک، تافشک، رشمیز، رونجو، ریونجو، لبنگ، دیوک

فرهنگ فارسی عمید

اریب

کج، خمیده، به صورت کج مثلاً کمد را اریب گذاشته بود
بر (به) اریب: به صورت مایل و کج، برای مثال یک قدم چون رخ ز بالا تا نشیب / یک قدم چون پیل رفته بر اریب (مولوی - مجمع الفرس - اریب)

فرهنگ فارسی عمید

ارثیه

آنچه بعد از مرگ کسی به بازماندگانش می رسد، میراث

فرهنگ فارسی عمید

ارده

کنجد آرد شده، کنجد کوبیدۀ مخلوط با شیره یا عسل

فرهنگ فارسی عمید

ارقه

دریده پررو عرقه شخص سرد و گرم روزگار چشیده و نادرست جسور و دریده

معنی اریه - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما