معنی ارگنج - جستجوی لغت در جدول جو

ارگنج(اُ گَ)

لغت نامه دهخدا

(اَ مَ نِ)

موضعی است در مازندران. (سفرنامۀ مازندران و استرآباد رابینو ص 151 بخش انگلیسی)

امعاء سطبر گوسفند و مانند آن بگوشت آکنده. آکنج. چرغند. رونچ. مالکانه. شاه لوت. زونج. جگرآکند. عصیب. سختو. سغدو. چرب روده. مبار. جهودانه. غازی. نکانه. ولوالی. زناج. اکامه. کاشاک. کدک

لغت نامه دهخدا

اورگنج

(گَ)

دارالملک خوارزم که گرگانج نیز گویند. (ناظم الاطباء) (تاریخ جهانگشای). رجوع به ارگنج و جرجانیه و گرگانج شود

لغت نامه دهخدا

اوگنج

(اَ / اُو گَ)

ندامت و پشیمانی. (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

زرگنج

(زَ گُ)

بمعنی زرغنج است و آن گیاهی باشد بدبوی که دفع خشکی بوی مشک می کند. (برهان) (آنندراج). گیاهی بسیار بدبو که از چین می آورند. (ناظم الاطباء) زرغنج. (جهانگیری). گیاهی است بدبو که از چین آورند. برگش به برگ سداب ماند و بقول قدما طبعش سرد و تر است و خاصیت وی آن است که دفع خشکی بوی مشک کند. حلبۀ چینی. (فرهنگ فارسی معین) ، کاسۀ سفالین بزرگ را نیز می گویند. (برهان) (جهانگیری). یک نوع ظرف سفالین بزرگ. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

درگنج

(دَ گَ)

دهی است از دهستان ده تازیان بخش مشیز شهرستان سیرجان واقع در 85 هزارگزی خاور مشیز و سر راه مالرورابر به چهارطاق، با 100 تن سکنه. آب آن از چشمه و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

گرگنج

(گُ گَ)

ارکنج است که دارالملک خوارزم باشد. و با جیم فارسی هم بنظر آمده است. (برهان) (آنندراج) :
برزم اندرون شیده برگشت ازوی
سوی شهر گرگنج بنهاد روی.
فردوسی.
وانکه او را سوی دروازۀ گرگنج برند
سرنگون باد گران از سر پیلان آونگ.
فرخی (دیوان چ عبدالرسولی ص 207)

لغت نامه دهخدا

ارنج

قسمی ماهی دریای خزر و آنرا ماش نیز نامند

لغت نامه دهخدا

ارنج

(اَ رَ)

آرنج. (جهانگیری). بندگاه ساعد و بازو. مرفق. (برهان)

لغت نامه دهخدا