معنی اربونه - جستجوی لغت در جدول جو

اربونه

لغت نامه دهخدا

اربونه

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از ارزینه — تصویر ارزینه

(دخترانه)

ارزنده، گرانبها

فرهنگ نامهای ایرانی

کتاب منظومی که بیشتر در قالب مثنوی سروده می شد و اغلب شامل موضوعاتی خاص مانند پزشکی و منطق بوده است، سخنان مفاخره آمیز که معمولاً در میدان جنگ ادا می شود، رجز، در موسیقی گوشه ای در دستگاه چهارگاه، رجز

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از اروانه — تصویر اروانه

خیری صحرایی، نوعی شتر ماده

فرهنگ فارسی عمید

(اَ نَ / نِ)

گلی است صحرایی که آنرا خیری برّی گویند. (برهان قاطع) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

(اُ نَ)

لقبی از القاب ایرانی: احمد بن محمد دینوری مکنی به ابوالعباس و ملقب به استونه

لغت نامه دهخدا

(اَ بَ)

چهل

لغت نامه دهخدا

(اَ)

شهریست که در قدیم باربوروز نامیده میشد و آن کرسی ناحیه ایست در مقاطعۀ بولیین از ولایت ژورا در فرانسه، موقع آن در کنار نهر کویزانس در فرودسوی کوه و بمسافت 10 هزارگزی شهر بلیرلینی و سکنۀ آن 7000 تن باشند و در آن آثار قدیمه از قرون وسطی بجای مانده است. (ضمیمۀ معجم البلدان)

شهریست که در قدیم باربوروز نامیده میشد و آن کرسی ناحیه ایست در مقاطعۀ بولیین از ولایت ژورا در فرانسه، موقع آن در کنار نهر کویزانس در فرودسوی کوه و بمسافت 10 هزارگزی شهر بلیرلینی و سکنۀ آن 7000 تن باشند و در آن آثار قدیمه از قرون وسطی بجای مانده است. (ضمیمۀ معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

نام فرقه ای از فرق میان عیسی و محمد علیهماالسلام

لغت نامه دهخدا

(اُ)

شهریست مسوّر به ایطالیا، واقع در وسط جبال بمسافت 20 میلی شهر بسار، سکنۀ آن 10 هزار تن و در آن آثار قدیمه و ابنیۀ جمیله است و نیکوترین آنها قصر فردریک است و در آن کارخانه و مدارس است. (ضمیمۀ معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

فرفیون. (اختیارات بدیعی). رجوع به فرفیون شود

لغت نامه دهخدا

(اَ کِ نَ)

جمع واژۀ ارکنت. رجوع به ارکنت شود: فلما علم الرؤساء فی وقته من الکهنه و الاراکنه... (عیون الانباء ج 1 ص 45 س 7)

لغت نامه دهخدا

(اَ مِ نَ / نِ)

جمع واژۀ ارمنی

لغت نامه دهخدا

(اَ جَ نَ)

نام ناحیتی به اسپانیا. (نخبهالدهر دمشقی ص 244)

لغت نامه دهخدا

(اُ جُ نَ)

شهری به اندلس و بقول ابن حوقل شهر خرۀ ریّه. (معجم البلدان).

لغت نامه دهخدا

(اَ لَ / لِ)

آشی است مانند کاچی و آنرا از آرد میده پزند. (برهان قاطع). طعامی است مانند کاچی که بعربی سخینه گویند و مردم درویش میخورند. (شمس اللغات). آردوله. آردهاله، بیرون شدن آب از سر ظرفی. ارذام قصعه، لبریز شدن کاسه و جز آن. بی-رون شدن آب از سر کاسه. (منتهی الأرب) ، ارذام برخمسین و جز آن، از پنجاه درگذشتن عمر و مانند آن

آشی است مانند کاچی و آنرا از آرد میده پزند. (برهان قاطع). طعامی است مانند کاچی که بعربی سخینه گویند و مردم درویش میخورند. (شمس اللغات). آردوله. آردهاله، بیرون شدن آب از سر ظرفی. ارذام قصعه، لبریز شدن کاسه و جز آن. بی-رون شدن آب از سر کاسه. (منتهی الأرب) ، ارذام برخمسین و جز آن، از پنجاه درگذشتن عمر و مانند آن

لغت نامه دهخدا

(اَ نَ)

شهریست از ناحیۀ جیّان در اندلس. از آنجاست شعیب بن سهیل بن شعیب الارجونی مکنی به ابی محمد. وی بحدیث و رأی توجه داشت و بمشرق رحلت کرد و گروهی از علماء را دیدار کرد و او در فقه و رأی از اهل فهم بود. (معجم البلدان). و رجوع به الحلل السندسیه ج 1 ص 268 و 269 شود

شهریست از ناحیۀ جیّان در اندلس. از آنجاست شُعیب بن سهیل بن شعیب الارجونی مکنی به ابی محمد. وی بحدیث و رأی توجه داشت و بمشرق رحلت کرد و گروهی از علماء را دیدار کرد و او در فقه و رأی از اهل فهم بود. (معجم البلدان). و رجوع به الحلل السندسیه ج 1 ص 268 و 269 شود

لغت نامه دهخدا

(اَ نَ)

یا ارجون شهری از ناحیۀجیان اندلس. (معجم البلدان).

لغت نامه دهخدا

(اُ نَ)

شهری است به مغرب. (منتهی الارب). لبشونه. لیسبن. لیزبون. (دمشقی). شهری به اسپانیا. (نفح الطیب). شهری به اندلس که آنرا لشبونه نیز گویند و آن متصل به شنترین و نزدیک بحر محیط است و در ساحل آن عنبر نیکو یافت میشده است. ابن حوقل گوید: اشبونه بر مصب نهر شنترین بسوی دریاست و گوید از دهانۀ نهر که معدن است تا اشبونه و تا شنتره دو روز راه است و جماعتی بدان نسبت دارند. (معجم البلدان). رجوع به قاموس الاعلام ترکی و فهرست حلل السندسیه ج 1 و ج 2 شود
شهری به اندلس متصل به شنترین نزدیک به بحر محیط و بقولی در مصب شنترین بدریاو آنرا لشبونه نیز گویند. (معجم البلدان).

شهری است به مغرب. (منتهی الارب). لبشونه. لیسبن. لیزبون. (دمشقی). شهری به اسپانیا. (نفح الطیب). شهری به اندلس که آنرا لشبونه نیز گویند و آن متصل به شنترین و نزدیک بحر محیط است و در ساحل آن عنبر نیکو یافت میشده است. ابن حوقل گوید: اشبونه بر مصب نهر شنترین بسوی دریاست و گوید از دهانۀ نهر که معدن است تا اشبونه و تا شنتره دو روز راه است و جماعتی بدان نسبت دارند. (معجم البلدان). رجوع به قاموس الاعلام ترکی و فهرست حلل السندسیه ج 1 و ج 2 شود
شهری به اندلس متصل به شنترین نزدیک به بحر محیط و بقولی در مصب شنترین بدریاو آنرا لشبونه نیز گویند. (معجم البلدان).

لغت نامه دهخدا

(اُ)

بیعانه. بیعانه ای که قبل از تسلیم متاع بفروشنده دهند. پیش مزد. ربون. اربان

لغت نامه دهخدا

(اُ)

گلابی و امرود است و ارمون هم گویند. (شعوری)

لغت نامه دهخدا

(اَ وِ نَ)

جمع واژۀ بوان. ستونهای پیشین خیمه

لغت نامه دهخدا

تصویری از ابوزنه — تصویر ابوزنه

کپیک کپی سنبالو بهنانه

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از اذریونه — تصویر اذریونه

بخور مریم

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از ارامنه — تصویر ارامنه

جمع ارمنی

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از ارجوحه — تصویر ارجوحه

بادپیچ تاب، آلاکلنگ، دشت

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از ارصوصه — تصویر ارصوصه

کلاه لکنی کلاه کشیشان

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از ارسوسه — تصویر ارسوسه

کلاه کلاه کشیشان

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از اربعون — تصویر اربعون

چهل

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از ارجوزه — تصویر ارجوزه

شعر خواندن در معرکه و جنگ، خودستائی کردن

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از اروانه — تصویر اروانه

((اَ نِ))

شتر ماده، گل اروانه (گیاه)

فرهنگ فارسی معین

تصویری از ارجوزه — تصویر ارجوزه

((اُ زَ))

قصیده در بحر رجز، شعر کوتاه، مفرد اراجیز

فرهنگ فارسی معین

تصویری از اریبانه — تصویر اریبانه

مورب

فرهنگ واژه فارسی سره

تصویری از ارامنه — تصویر ارامنه

ارمنیان

فرهنگ واژه فارسی سره