- ادهج (اَ هََ)
علم است ماده میش را.
معنی ادهج - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(دِ هََ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان جوزم و دهج بخش شهر بابک شهرستان یزد. واقع در 69هزارگزی شمال باختری شهر بابک متصل به راه فرعی دهج به خبر. دارای 2265 تن سکنه است. آب آن از قنات تأمین می شود. راه آن فرعی. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10)
(اِدْ دَ)
لغت نامه دهخدا
جبرائیل. راهب یسوعی از خاندان ادّۀ مارونیه لبنانیه. او راست: القواعد الجلیهفی علم العربیه که در مطبعهالیسوعیین بیروت در دو جزو بطبع رسیده و طبع دوم آن بسال 1896 میلادی بوده است. تولد وی بسال 1848 و وفات 1914م. (معجم المطبوعات)
(اِدْ دَ)
لغت نامه دهخدا
دو قریه است بشمال لبنان: نخست بناحیۀ بترون در قضائی به همین نام که در حدود 300 تن سکنه دارد از موارنه. دوم بناحیۀ جبیل سفلی در قضاء کسروان و سکنۀ آن قریب 200 تن از موارنه. (ضمیمۀ معجم البلدان) ، طلا کردن روغن بر خود. (منتهی الارب). روغن مالیدن. خویشتن را بروغن چرب کردن. (تاج المصادر بیهقی)
(اِدْ دَ)
لغت نامه دهخدا
ادّ. عجب. شگفت، دروغ گفتن، نفاق کردن، پوشیدن. (آنندراج). بپوشیدن، صنعت کردن در سخن و جز آن، خیانت کردن، صاف گردانیدن. (منتهی الارب) ، غش کردن. (تاج المصادر بیهقی) ، خوار داشتن. قال اﷲ تعالی: افبهذا الحدیث انتم مدهنون. (قرآن 81/56). در یک نسخۀ خطی مهذب الاسماء برای کلمه معنی ’دیو’ و در نسخۀ دیگرمعنی ’ونو’ آمده است و شاید هر دو مصحف ریو باشد
ادّ. سختی.
ادّ. سختی.
(اَ وَ)
لغت نامه دهخدا
ابن ضرار الضبی. رجوع به عقدالفرید چ محمد سعید العریان ج 6 ص 44 شود، دشوارتر. مکروه تر. سخت تر. واقعۀ عظیم تر: بل الساعه موعدهم والساعه ادهی و امر. (قرآن 46/54).
ان ادهی مصیبه نزلت بی
ان تصدی و قد عدمت الشبابا.
(معجم الادباء چ مارگلیوث ج 1 ص 380 س 12)
ابن منصور بن زید بلخی. پدر سلطان ابراهیم که پادشاهی بلخ ترک داده درویشی اختیار کرده بود و قصۀ آن مشهور است. (مؤید الفضلاء). و رجوع به ابراهیم ادهم شود
عنبری یا عبدی. ابوعبیدالله المرزبانی در الموشح از او روایت دارد. رجوع به الموشح چ مصر ج 1 ص 130 و 227 شود
واعظ، متخلص به عزلتی. او راست: کتاب معیارالعلم والعمل
ان ادهی مصیبه نزلت بی
ان تصدی و قد عدمت الشبابا.
(معجم الادباء چ مارگلیوث ج 1 ص 380 س 12)
ابن منصور بن زید بلخی. پدر سلطان ابراهیم که پادشاهی بلخ ترک داده درویشی اختیار کرده بود و قصۀ آن مشهور است. (مؤید الفضلاء). و رجوع به ابراهیم ادهم شود
عنبری یا عبدی. ابوعبیدالله المرزبانی در الموشح از او روایت دارد. رجوع به الموشح چ مصر ج 1 ص 130 و 227 شود
واعظ، متخلص به عزلتی. او راست: کتاب معیارالعلم والعمل
(اَ هََ)
لغت نامه دهخدا
بوتۀ پرخاریست که چون بر جائی بچسبد جدا کردن از آن بسیار دشوار باشد. (برهان قاطع). اجهره. (جهانگیری)
(اَ هََ)
لغت نامه دهخدا
سیاه. (منتهی الارب). تیره گون: غرۀ بامداد بر صفحۀ ادهم ظلام پیدا گشت. (ترجمه تاریخ یمینی ص 31).
رو سفید از قوت بلغم بود
باشد از سودا که روی ادهم بود.
مولوی.
رو سفید از قوت بلغم بود
باشد از سودا که روی ادهم بود.
مولوی.
(اَ ها)
لغت نامه دهخدا
نعت تفضیلی از داهی. داهی تر. زیرکتر. زیرکتر در معاد و معاش.
- امثال:
ادهی من قس ّ (ابن ساعده الایادی).
ادهی من قیس بن زهیر.
- امثال:
ادهی من قس ّ (ابن ساعده الایادی).
ادهی من قیس بن زهیر.
(اُ هَُ)
لغت نامه دهخدا
تنک از پیه و شیر. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). رقیق (صفت مخصوص شیر و پیه). (از اقرب الموارد).
اسب، فرس، بند، قید، تیره، سیاه
یکی دیگر