معنی ادفو - جستجوی لغت در جدول جو

ادفو

لغت نامه دهخدا

(اُ فُ وی ی)

منسوب به ادفوه

ابن هبه الله بن عبدالسید ادفوی دشناوی. به قاهره آمد و موسیقی را نیکو میدانست. و در پایان عمر زاهد گردید. (دررالکامنه ج 2 ص 48)

لغت نامه دهخدا

بادفوز

شخصی که به دیگران نصیحت کند و خود بر آن عمل نکند، (آنندراج)، کسی که پند میدهد دیگران را ولی خودش غفلت دارد، (ناظم الاطباء)، کسی که بقول خود عمل نکند:
پند خود هرگز نگیری ای خر کرسی نشین
وعظ تا چند میکنی ای بادفوز لاف زن ؟
نظمی هروی (از شعوری ج 1 ورق 164)

لغت نامه دهخدا

ادفوی مقری

(اُ فُ وی ی)

ابوبکر محمد بن علی بن احمد الادفوی الشافعی المقری النحوی. او راست: تفسیر مسمی به استغناء فی علم القرآن. و اقناع فی احکام السماع، شتر بی کوهان یا آنکه کوهانش بلند نبود. (منتهی الارب) ، لاغرسرون. (تاج المصادر بیهقی)

لغت نامه دهخدا

دفو

(تَ قُ)

خسته را کشتن. (از منتهی الارب). تمام بکردن خسته. (تاج المصادر بیهقی). به انجام رسانیدن کشتن شخص مجروح. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

دفو

(دُ فُ)

دنیل. روزنامه نویس و نویسندۀ انگلیسی و مصنف داستان معروف روبنسون کروزوئه. وی در حدودسال 1660 میلادی در لندن متولد شد و پدرش قصاب بود. خودمردی معتمدبنفس و ساعی و دارای اعتقاد راسخ به مسؤولیت فردی و اخلاقی بار آمد. شعر ’مرد انگلیسی اصیل’ که در سال 1701 میلادی در دفاع از ویلیام سوم سرود سبب شهرتش شد. در سالهای 1704 تا 1713 مجله ای منتشر کرد. در سن قریب شصت سالگی به رمان نویسی پرداخت و در سال 1719 روبنسون کروزوئه را منتشر ساخت. از آثار دیگرش، یادداشتهای سال طاعونی و رکسانه را میتوان نام برد. دفو به سال 1731 درگذشت. (از دایرهالمعارف فارسی)

لغت نامه دهخدا

ادو

(فَ لَ اَ)

پخته شدن ثمره. رسیدن میوه

لغت نامه دهخدا

ادو

(فَ لَ بَ)

فریب دادن. فریفتن. (تاج المصادر بیهقی) (مؤید الفضلاء) ، گردشهای فلک یعنی زمانها. (از منتخب، بنقل غیاث) : و احوال قرون ماضی در ادوار مستقبل معلوم ایشان شود. (رشیدی) ، جمع واژۀ دار، بمعنی سرای. (منتهی الارب) ، علم ادوار، علم موسیقی

فریب دادن. فریفتن. (تاج المصادر بیهقی) (مؤید الفضلاء) ، گردشهای فلک یعنی زمانها. (از منتخب، بنقل غیاث) : و احوال قرون ماضی در ادوار مستقبل معلوم ایشان شود. (رشیدی) ، جَمعِ واژۀ دار، بمعنی سرای. (منتهی الارب) ، علم ادوار، علم موسیقی

لغت نامه دهخدا

ادفا

(اَ)

ادفی ̍. گوژپشت. هو ادفا بغیر همز، ای فیه انحناء. (تاج العروس)

لغت نامه دهخدا

ادفر

(اَ فَ)

برادرزاده را گویند که افدر هم مینامند و در بعضی فرهنگ ها همشیره را هم گویند. (فرهنگ شعوری). رجوع به افدر شود

لغت نامه دهخدا

ادفر

(اَ فَ)

گند. گنده. تیزبوی. تیزگند.

لغت نامه دهخدا

ادفع

(اَ فَ)

نعت تفضیلی از دفع. راننده تر

لغت نامه دهخدا

ادفق

(اَ فَ)

کج، غامض تر. مشکل تر. (غیاث اللغات)

لغت نامه دهخدا

ادفه

(اَ فَ)

یکی از قرای اخمیم از صعید مصر است. (مراصدالاطلاع) ، چیز دقیق دادن. اندک دادن. (تاج المصادر بیهقی) ، نرم کردن آرد. باریک کردن آرد. (آنندراج) ، گوسفند بخشیدن به، یقال اتیته فماادقنی ولااجلنی، ای مااعطانی دقیقاً و لاجلیلا. (منتهی الارب) ، نیکو گفتن، نیکو گرفتن

لغت نامه دهخدا

ادفی

(اَ فا)

کوز. کوژ (مرد). (منتهی الارب). مرد دوتاپشت. (مهذب الاسماء) ، پند گرفتن

لغت نامه دهخدا

ادفوس

بیونانی عرعر است. (تحفۀ حکیم مؤمن)

لغت نامه دهخدا

ادفوی

(اُ فُ وی ی)

کمال الدین ابوالفضل جعفر بن ثعلب بن علی الادفوی الشافعی. وی به ادفو از اعمال قوص (مصر) بسال 685 هجری قمری متولد شد و از ابن دقیق و جز او علم فراگرفت و از جماعتی منجمله ابوحیان ادب بیاموخت و از سنۀ 718 تا هنگام وفات مصاحب ابوحیان بود و در کتاب البدء السافر در ترجمه ابی حیان آورده که اباحیان او را بقصیده ای مدح گفته است. او راست: الامتاع فی احکام السماع. الطالع السعید فی تاریخ الصعید و البدء السافر فی تحفهالمسافر. و همه مجموعه های او نیکو است و از موسیقی نیز آگاه بودو نظم و نثر او پسندیده است. صاحب خطط الجدیده گویدکه ادفوی بطاعون بسال 749هجری قمری وفات کرد و دیگری گوید بسال 748. کتاب الطالع السعید الجامع لاسماءالفضلاء والرواه با علی الصعید که آنرا به اشاره شیخ خود ابی حیان اندلسی تألیف کرده است در مطبعهالجمالیه بسال 1332 هجری قمری بچاپ رسیده است. (معجم المطبوعات)

کمال الدین ابوالفضل جعفر بن ثعلب بن علی الادفوی الشافعی. وی به اُدفو از اعمال قوص (مصر) بسال 685 هجری قمری متولد شد و از ابن دقیق و جز او علم فراگرفت و از جماعتی منجمله ابوحیان ادب بیاموخت و از سنۀ 718 تا هنگام وفات مصاحب ابوحیان بود و در کتاب البدء السافر در ترجمه ابی حیان آورده که اباحیان او را بقصیده ای مدح گفته است. او راست: الامتاع فی احکام السماع. الطالع السعید فی تاریخ الصعید و البدء السافر فی تحفهالمسافر. و همه مجموعه های او نیکو است و از موسیقی نیز آگاه بودو نظم و نثر او پسندیده است. صاحب خطط الجدیده گویدکه ادفوی بطاعون بسال 749هجری قمری وفات کرد و دیگری گوید بسال 748. کتاب الطالع السعید الجامع لاسماءالفضلاء والرواه با علی الصعید که آنرا به اشاره شیخ خود ابی حیان اندلسی تألیف کرده است در مطبعهالجمالیه بسال 1332 هجری قمری بچاپ رسیده است. (معجم المطبوعات)

لغت نامه دهخدا

رادفور

(فُ)

نام شهری از بریتانیای کبیر، کنت نشین نوتینگهام در کنار کانالی واقع است و 15 هزار سکنه دارد. صنعت توربافی و شب کلاه و جوراب بافی آن معروف است و معادن زغال سنگ فراوان دارد

لغت نامه دهخدا

ادفر

بدبو

فرهنگ لغت هوشیار

ادفق

چابک، خمیده پیر، دندان گزاری

فرهنگ لغت هوشیار

ادرو

از توابع دهستان چهاردانگه سورتچی ساری

فرهنگ گویش مازندرانی

ادفه

یکبار

فرهنگ گویش مازندرانی

معنی ادفو - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما