معنی ادرنکه - جستجوی لغت در جدول جو

ادرنکه

لغت نامه دهخدا

کسی که چیزی دارد، دارا، چیزدار، مالک

(اَ دِ نَ)

ولایتی از ولایات عثمانیه (ترکیۀ جدید) در روم ایلی از بخش ترکیۀ اروپا. در شمال آن امینه طاغ و خواجه بلقان و در مشرق آن بحر اسود و در جنوب ولایت آستانه و بحر مرمر یا داردانل و ارخبیل (آرشی پل = گنگبار) و در مغرب دسپتوداغ واقع است. مساحت آن 62788 هزارگز و مرکز آن شهر ادرنه است که ولایت بنام آن نامیده شده و آن از اهم ولایات عثمانیه است و عده ای از رودها مانند رود مریج و اردا و طنجه و ارکنه و غیرها در آن جاریست و کوههای پربیشه که همه نوع درخت دارد، در آن فراوانست و دارای آبهای گرم معدنی است و آهن و مرمر و سنگ آسیا از آنجا استخراج کنند و از محصولات ادرنه انیسون و تریاک وزیره و جهره (؟) و بادام و گوز و فندق و شاه بلوط و سیب و آلو و آلبالو و وشنه (گیلاس) و شفتالو و خربزه و اصناف حبوب و غیرها میباشد و نیز در آن کارخانه های حریربافی و پنبه و پشم ریسی است و بدانجا عبا و سجاده و امثال آن بافند و آلات حربیه مانند توپ و تفنگ سازند و دارای مدارس بسیار است. ولایت مزبور به پنج لواء تقسیم میشد شامل: ادرنه، فلبه، اسلمیه، تکفورطاغ وگالی پلی و این نیز به 36 قضاء تقسیم میشد. عدد سکنۀ آن در حدود 2537059 مسلم و مسیحی است. رجوع به ضمیمۀ معجم البلدان و لاروس شود.

لغت نامه دهخدا

درنکه

(دِ نِ کَ)

طنفسه و گلیم و فرش. ج، درانک. (از حاشیۀ المعرب از جمهره ج 3 ص 334). درنک. درنیک. درنوک. درموک. و رجوع به درنک شود

لغت نامه دهخدا