- ادحاس (غَ / غِ نُ / نِ / نَ)
ادحاس سنبل، پر شدن خوشه از دانه ها، بسیاردرخت شدن زمین. (تاج المصادر بیهقی) ، ادخال فی الامر، ما یخالفه و یفسده. (تاج المصادر بیهقی) ، نهادن. گذاشتن
معنی ادحاس - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اِ تِ)
لغت نامه دهخدا
گیاه نخستین رویانیدن زمین. یا چریدن ستور گیاه زمین را. (منتهی الارب) (آنندراج) : الحاس ارض، یعنی رویانیدن آن نخستین گیاه را، و گفته اند: چریدن ستور گیاه آن را، عبارت ’اساس’ اینست: الحست الارض، انبتت ماتلحسه الدواب. (اقرب الموارد).
(غَ / غِ بَ کُ نَنْ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
راندن. دور گردانیدن. دور کردن. (تاج المصادر بیهقی) ، ادخان نار، دود برآمدن از آتش، ادّخان زرع، سخت شدن دانۀ کشت
(اَ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ دلس، بمعنی تاریکی و تاریکی در تاریکی و روئیدگی که در آخر گرما برگ آرد و باقیماندۀ روئیدگی
(دَحْ حا / دُ حا)
لغت نامه دهخدا
کرمی است زردرنگ که در جایهای نرم و نمناک مغاکها سازد و طفلان آن را جهت شکار گنجشکان در دامها می بندند. ج، دحاحیس. (منتهی الارب). جنبنده ای که در ریگ پنهان شود. ج، دحاحیس. (مهذب الاسماء)
ناامیدکننده، غمگین، تاریک، عبوس