- اثاث
لوازم خانه یا محل کار
معنی اثاث - جستجوی لغت در جدول جو
- اثاث (اَ)
رخت خانه و قماش خانه. (مؤید).
- اثاث البیت، رخت خانه. مبل.
- اثاث البیت، رخت خانه. مبل.
- اثاث (اِ)
جمع واژۀ اث ّ و اثیث
- اثاث (کَ / کِ)
انبوه شدن (گیاه). (منتهی الارب). بسیار شدن.
- اثاث
اسباب منزل
- اثاث
جنس، کالا
- اثاث
کاچال
- اثاث
ابزار، اثاثیه، اسباب، رخت، سامان، عقار، کالا، لوازم، متاع
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اُ)
لغت نامه دهخدا
ماده از انسان، بزرگ باشد یا کوچک، دختر باشد یا زن. (ناظم الاطباء). زنان. مادگان:
از تو نوشند از ذکور و از اناث
بی دریغی در عطایا مستغاث.
مولوی.
- اناثاً و ذکوراً، خواه زن و خواه مرد و خواه دختر و خواه پسر. (ناظم الاطباء).
- اناث و ذکور، زنان و مردان. (آنندراج) :
برّ تو بر تن وضیع و شریف
مهر تو در دل اناث و ذکور.
مسعودسعد.
و رجوع به مادۀ بعد شود
از تو نوشند از ذکور و از اناث
بی دریغی در عطایا مستغاث.
مولوی.
- اناثاً و ذکوراً، خواه زن و خواه مرد و خواه دختر و خواه پسر. (ناظم الاطباء).
- اناث و ذکور، زنان و مردان. (آنندراج) :
برّ تو بر تن وضیع و شریف
مهر تو در دل اناث و ذکور.
مسعودسعد.
و رجوع به مادۀ بعد شود
(اِ)
لغت نامه دهخدا
ناحیه ای در ولایت تکزاس (امریکای شمالی) ، مساحت آن 1000میل مربع و سکنۀ آن 22000 و کرسی آن دوبلین است، جمع واژۀ راجل. پیادگان. خلاف فارس، شکاریان. (منتهی الارب)
(سُ حَ / حِ)
لغت نامه دهخدا
با کسی راز خویش در میان نهادن. بر کسی راز خویش آشکارا کردن. شایعو فاش کردن خبر را. حال و اندوه خود با کسی گفتن
(اُ/اَ ثَ)
لغت نامه دهخدا
نامی از نامهای عرب از آن جمله نام پدر مسطح صحابی. (منتهی الارب) ، برانگیختن. (منتهی الارب) : از اثارت نوایر ظلم و هیجان غدرابتدا کرد. (جهانگشای جوینی) ، گرد انگیختن. (مؤید) : از اثارت غبار و تزاحم امطار، متسوقه و اهل معاملات متأذّی میشدند. (ترجمه تاریخ یمینی) ، اثاره ارض، شیار کردن زمین و کاشتن آن. (منتهی الارب). گاو راندن بر زمین. جفت راندن. شورانیدن زمین. (تاج المصادر) ، روایت کردن. (تاج المصادر) ، اثارۀ قرآن، بحث کردن از علم قرآن. (منتهی الارب) ، ابر آوردن باد. میغ آوردن باد. (تاج المصادر) ، استخراج: استخراج کل دقیق من معدنه و اثاره کل نفیس من مکمنه. (مروج الذهب مسعودی)
(اِ)
لغت نامه دهخدا
آشکارا و فاش کردن راز را. (آنندراج). رازدر میان نهادن. (ناظم الاطباء). و رجوع به بث شود، بسیاربار. (از اقرب الموارد). مردم بسیارخشم. (ناظم الاطباء) (آنندراج)
(اَ ثی ی)
لغت نامه دهخدا
نامی از نامهای اسبان و از جمله نام اسب پسران حارث بن مالک بن عمرو که ایشان را حبطات گفتندی.
(حَ / حِ)
لغت نامه دهخدا
خواب. مااکتحل حثاثاً،به خواب نرفته. چشمش بهم نرفت، اندک چیزی. اندک: ماذاق حثاثاً، ای شیئاً. (منتهی الارب). هیچ نخورد، کاه گاورس. (مهذب الاسماء)
کهنگی فرسودگی در جامه یا کالا، بی مایگی در سخنرانی، پیش پاافتادگی سبکی در سخن
اثاثیه، اسباب، رخت، کالا، لوازم، متاع