معنی ابوالدر - جستجوی لغت در جدول جو

ابوالدر

لغت نامه دهخدا

ابوالفرج

(پسرانه)

پدر فرج، کنیه غذایی مرکب از برنج و گوشت و شکر

فرهنگ نامهای ایرانی

ابدالدهر

به طور همیشگی، تا ابد

فرهنگ فارسی عمید

ابوالچپ

گوشه ای در دستگاه های همایون و راست پنجگاه

فرهنگ فارسی عمید

ابوالبشر

پدر بشر، پدر آدمیان، اولین آدم، کنیۀ حضرت آدم

فرهنگ فارسی عمید

ابوالوری

کنیۀ روزگار

فرهنگ فارسی عمید

ابوالنضر

(اَ بُنْ نَ)

سپرم. (مهذب الأسماء) (السامی فی الاسامی). سپرغم. (دهار). ریحان

لغت نامه دهخدا

ابوالورد

(اَ بُلْوَ)

بصری. یکی از امراء جیش حجاج و او در جنگ با شبیب بن یزید بن نعیم الشیبانی به سال 77 هجری قمریکشته شد. رجوع به حبیب السیر چ تهران ج 1 ص 251 شود

لغت نامه دهخدا

ابوالورد

(اَ بُلْ وَ)

نره. شرم مرد

لغت نامه دهخدا

ابوالورد

(اَ بُلْ وَ)

در تاریخ الحکماء قفطی در شرح حال علوی الدیری المنجم المصری آمده است که او مدعی بود که کوکبی را رصد و تسخیر کرده است و آن کوکب روحانیی را به نام ابوالورد بخدمت او گماشته است و بتوسط آن روحانی معتوهین را صحت می بخشیده است

لغت نامه دهخدا

ابوالنیر

(اَ بُنْ ن ؟)

محدث است و مسلمه از او روایت کند. یکی از ویژگی های بارز محدثان، دقت در نقل حدیث همراه با بررسی دقیق زنجیره راویان بود. آنان با استفاده از فنون پیشرفته نقد حدیث، توانستند روایات صحیح را از میان انبوهی از احادیث جعلی یا ضعیف جدا کنند. محدث کسی بود که با بررسی دقیق سند (اسناد روایت)، متن حدیث، و تطبیق آن با منابع دیگر، به راستی آزمایی سنت پیامبر اسلام می پرداخت و آن را حفظ می کرد.

لغت نامه دهخدا

ابوالمدبر

(اَ بُلْ مُ بِ)

کنیتی که اصحاب عدل به سلام قاری ابوالمنذر میدادند، حیض. بی نمازی

لغت نامه دهخدا

ابوالنضر

(اَ بُنْ نَ)

سعید بن ابی عروبه. محدث است. رجوع به ابن ابی عروبه سعید و رجوع به حبیب السیر چ طهران ج 1 ص 275 شود و در حبیب السیر سال وفات او سنۀ خمس و خمسین و مائه (155 هجری قمری). آمده است

لغت نامه دهخدا

ابوالنار

(اَ بُنْ نا)

سنگ زبرین از دو سنگ آتش زنه و زیرین را ام النار گویند. ذوالرمه راست:
و سقط کعین الدیک بارعت صاحبی
اباها و میانا لموضعها وکرا
مشهره لایمکن الفحل امها
اذا هی لم تمسک باطرافها قسرا.
و دیگری گوید:
و منتوجه من غیر حمل لو اننا
ترکنا اباها لم ترد امها بعلا.
رجوع به زند و پازند شود

لغت نامه دهخدا

ابوالغدیر

(اَ بُلْ غَ)

الملیکی. از روات حدیث است. روات در علم حدیث نه تنها به عنوان ناقلان ساده احادیث شناخته نمی شوند، بلکه آنان به عنوان تحلیلگران و بررسی کنندگان دقت در سند روایت ها نیز شناخته می شوند. این افراد با دقت و توجه ویژه به منابع مختلف روایات، توانسته اند احادیث صحیح را از روایت های جعلی و نادرست تمییز دهند و به منابع معتبر علمی تبدیل کنند.

لغت نامه دهخدا

ابوالبرج

(اَ بُلْ بُ)

کنیت قاسم ذبیانی ابن حنبل. شاعر معروف اسلامی

لغت نامه دهخدا

ابواکیدر

(اَ اُ کَ دِ)

منازل بن زمعه ملقب به لعین منقری. شاعری است از عرب

لغت نامه دهخدا

ابوالحرم

لقب جماعتی است، درویشی. (مهذب الاسماء)

لغت نامه دهخدا

ابوالوری

(اَ بُلْ وَ را)

کنیت آدم ابوالبشر صفی است

لغت نامه دهخدا

ابوالفرج

(اَ بُلْفَ رَ)

نصرانی طبیب شامی. ابن ابی اصیبعه گوید: کان طبیبا فاضلا (عالما) بصناعه الطب جیدالمعرفهلها حسن العلاج اعلی تمیزاً فی زمانه. بدان روزگار که صلاح الدین یوسف وزارت عاضد باﷲ علوی داشت ابوالفرج طبیب خاص او بود و آنگاه که صلاح الدین استقلال یافت نیز همین سمت را حائز بود و پس از صلاح الدین او به دمشق شد و ملک افضل او را بمصاحبت و طبابت خویش برگزید واو باقی عمر در خدمت ملک افضل بود تا در سنۀ 610 هجری قمری در سمیساط که مستقر ملک افضل بود درگذشت. او راست: کتابی در معالجات امراض سر. کتابی در حفظ صحت.کتابی در معالجات امراض چشم. کتابی در علاج اسهال

نصرانی طبیب شامی. ابن ابی اصیبعه گوید: کان طبیبا فاضلا (عالما) بصناعه الطب جیدالمعرفهلها حسن العلاج اَعلی تمیزاً فی زمانه. بدان روزگار که صلاح الدین یوسف وزارت عاضد باﷲ علوی داشت ابوالفرج طبیب خاص او بود و آنگاه که صلاح الدین استقلال یافت نیز همین سمت را حائز بود و پس از صلاح الدین او به دمشق شد و ملک افضل او را بمصاحبت و طبابت خویش برگزید واو باقی عمر در خدمت ملک افضل بود تا در سنۀ 610 هجری قمری در سمیساط که مستقر ملک افضل بود درگذشت. او راست: کتابی در معالجات امراض سر. کتابی در حفظ صحت.کتابی در معالجات امراض چشم. کتابی در علاج اسهال

لغت نامه دهخدا

ابوالغمر

(اَ بُلْ ؟)

هارون بن محمد کاتب. او را به عربی اشعاری است و دیوان وی پنجاه ورقه است. (ابن الندیم)

لغت نامه دهخدا

ابوالفرج

(اَ بُلْ عَبْ با)

یحیی بن ساعدبن یحیی ابی الفرج بن التلمیذ نصرانی. رجوع به ابن تلمیذ معتمدالملک، و رجوع به معجم الادباء چ مارگلیوث ج 7 ص 282 شود
یعقوب بن یوسف بن داود بن کلس وزیر العزیز نزار بن المعز العبیدی صاحب مصر. رجوع به ابن کلس و رجوع به یعقوب... شود
عبدالله بن اسعد بن علی بن عیسی شاعر موصلی معروف به ابن دهان وملقب به مهذب. رجوع به ابن دهان ابوالفرج... شود
بارگریفوریوس ابن هارون متطبب ملطی نصرانی معروف به ابن عبری. رجوع به ابن عبری و رجوع به بارگریفوریوس شود
ابن سوادی علأ بن علی بن محمد بن علی بن احمد بن عبدالله واسطی کاتب و شاعر. رجوع به علأ بن علی... شود
ابن طیب عبدالله طبیب. رجوع به ابن طیب ابوالفرج و رجوع به ترجمه نزهه الارواح شهرزوری چ طهران ص 45 شود

لغت نامه دهخدا

ابوالفرج

(اَ بُلْ فَ رَ)

جوذاب. گوذاب. (السامی فی الاسامی) (مهذب الاسماء). طعامی از برنج و شکر و گوشت. (قاموس در لغت جوذاب). جوذابه. ابوالحسن. صاحب برهان گوزاب را با ازاء اخت الرا ضبط کرده و گوید آن آشی است که از گوشت و برنج و نخود و گردکان کنند و گوداب را با دال مهمله آورده و باز گوید آشی از گوشت و برنج و نخود و مغز گردکان

لغت نامه دهخدا

ابوالدرس

(اَ بُدْ دِ)

حیض. بی نمازی. (مهذب الاسماء)

لغت نامه دهخدا

ابوالکدری

(اَ بُلْ کُ)

کبوتر. (مهذب الاسماء)

لغت نامه دهخدا

ابوالکرم

(اَ بُلْ کَ رَ)

نصرالدین وزیر ملک افضل. ابوالکرم لقب اوست و کنیت او ابوالفتح است. رجوع بنصرالدین ابوالفتح ملقب به ابوالکرم... شود

لغت نامه دهخدا

ابوالیسر

(اَ بُلْ یَ)

امیر ابوالیسر، سپاهسالار امیرابوالحسن علی لشکری فرمانروای گنجه از پادشاهان شدّادی که قطران شاعر در آغاز پس از مسافرت بگنجه بتوسط وی بدربار امیر مزبور راه یافت. قطران در نامه ای که به ابوالیسر فرستاده گوید:
بشهر اندرون با تونامی شدم
بنزدیک خسرو گرامی شدم
یکی نزد خسرو نشاندی مرا
به گردون هفتم رساندی مرا.
و در قابوسنامه آمده است: چنانکه امیر فضلون ابوالسوار، ابوالیسر حاجب را به اسفهسالاری به بردع میفرستاد ابوالیسر گفت تا زمستان درنیاید نروم از بهر آنکه آب و هوای بردع سخت بد است خاصه به تابستان و در این معنی سخن دراز گشت امیر فضلون گفت چرا چنین اعتقاد باید داشت که بی اجل هرگز کسی نمرده است و نمیرد ابوالیسر گفت چنان است که خداوند میفرماید که هیچکس بی اجل نمیرد و لیک تا کسی را اجل نیامده باشد به تابستان ببردع نرود. رجوع به سخن و سخنوران ج 2 ص 140 و 141 شود
ریاضی. در قاموس الاعلام این نام آمده و بکلمه ریاضی بغدادی ارجاع کرده است لیکن ذیل این کلمه نیز ترجمه وی نیامده است

لغت نامه دهخدا

ابوالهدار

(اَ بُلْ هََ دْ دا)

شاعری است از عرب

لغت نامه دهخدا

ابوکلده

(اَ کَ دَ)

کفتار. (مهذب الاسماء). کفتار نر. (منتهی الارب).

لغت نامه دهخدا

ابدالدهر

(اَ بَ دُدْ دَ)

همیشه:
آنکس که نداند و نداند که نداند
در جهل مرکب ابدالدهر بماند.
؟