معنی آغوش در فرهنگ فارسی عمید

بغل، بر، سینه، غلام، مگر نیک بختت فراموش شد / چو دستت در آغوش «آغوش» شد (سعدی۱ - ۱۷۵)، کنایه از بنده، ای خواجۀ ارسلان و آغوش / فرماندهِ خود مکن فراموش (سعدی - ۱۶۰) ، در آغوش گرفتن: کسی را در بغل گرفتن و دو دست را دایره وار دور تنۀ او فراهم آوردن و او را به سینه چسباندن، به آغوش کشیدن

معنی آغوش در لغت نامه دهخدا

آگوش. آگش. بغل. میان دو دست فراهم آورده چون از آن دو، دائره واری کنند:، پیری آغوش باز کرده فراخ، تو همی گوش با شکافۀ غوش.، کسائی.، سیاوش فرود آمد از نیل رنگ، پیاده گرفتش (پیران را به آغوش تنگ.، فردوسی.، گرفتش به آغوش کاوس شاه، ز زالش بپرسید و از رنج راه.، فردوسی.، ز من بد سخن نشنود گوش تو، جدائی نجویم ز آغوش تو.، فردوسی.، همی تیره بینم دل و هوش تو، همی گور بینم در آغوش تو.، فردوسی.، تو بندوی را سر به آغوش گیر، مگو ایچ گفتارنادلپذیر.، فردوسی.، در آغوش آنچنان گیرم تنت را، که نَبْوَد آگهی پیراهنت را.، نظامی.، می باش چو خار حربه بر دوش، تا خرمن گل کشی در آغوش، هزار آغوش را پر کرده از خار، یک آغوش از گلش ناچیده دیّار.، نظامی.، وصال دولت بیدار ترسمت ندهند، که خفته ای تو در آغوش بخت خواب زده.، حافظ.، مرگ اگر مرد است گو نزد من آی، تا در آغوشش بگیرم تنگ تنگ، من از او عمری ستانم جاودان، او ز من دلقی رباید رنگ رنگ.، ؟، و این کلمه غیر از بَر و کِنار فارسی و حجر عربی است، چه در بر گرفتن و در کنار گرفتن تنها با یک دست نیم حلقه کرده و با یک سوی تن گرفتن باشد. و بغل در استعمال کنونی اعم از آغوش و بر و کنار است:، یکی ساعت از وی نبودش قرار، در آغوش بودیش یا در کنار.، شمسی (یوسف و زلیخا).،، توسعاً، گردن:، ور نبود دلبر همخوابه پیش، دست توان کرد در آغوش خویش.، سعدی (گلستان).، - در آغوش گرفتن، به آغوش کشیدن. در میان دو دست فراهم آورده، بخود دوسانیدن کسی یا چیزی را.، - یکدیگر را در آغوش کشیدن، تعانق. معانقه.،، آن مقدار از گیاه یا چوب و کاغذ و مانند آن که به آغوش توان برداشت: یک آغوش، یک بَغل.، آن روی او بسان یک آغوش غوش خشک، وآن موی او بسان یک آغوش غوشنه.، یوسف عروضی.، هزارآغوش را پر کرده از خار، یک آغوش از گلش ناچیده دیّار.، نظامی.، - آغوش بستن کتاب، ضبر کتب. (ادیب نطنزی).، - یک آغوش از هر چیز که باشد، حزمه.، - یک آغوش کتاب یا کاغذ، اضباره.، - یک آغوش گیاه، ضغث.،، نامی از نامهای غلامان و بندگان ترک:، ای خواجۀ ارسلان و آغوش، فرمان ده خود مکن فراموش.، سعدی.، وشاقی پریچهره در خیل داشت، که طبعش بدو اندکی میل داشت...، مگر پاسبانت فراموش شد، که دستت در آغوش آغوش شد؟، سعدی

معنی آغوش در فرهنگ فارسی معین

میان دو دست فراهم آورده، بغل، به آغوش کشیدن: به خود چسباندن کسی یا چیزی را

معنی آغوش در فرهنگ واژه مترادف متضاد

بر، بغل، پهلو، صدر، کنار، بنده، غلام، کنیز، قوش

معنی آغوش - جستجوی لغت در جدول جو

آغوش

فرهنگ فارسی عمید

آغوش

لغت نامه دهخدا

آغوش

فرهنگ لغت هوشیار

آغوش

فرهنگ فارسی معین

آغوش

فرهنگ واژه مترادف متضاد

آغوش

دیکشنری فارسی به عربی

آغوش

دیکشنری فارسی به انگلیسی

آغوش

دیکشنری فارسی به فرانسوی

آغوش

دیکشنری فارسی به روسی

آغوش

دیکشنری فارسی به آلمانی

آغوش

دیکشنری فارسی به اوکراینی

آغوش

دیکشنری فارسی به لهستانی

آغوش

دیکشنری فارسی به چینی

آغوش

دیکشنری فارسی به پرتغالی

آغوش

دیکشنری فارسی به ایتالیایی

آغوش

دیکشنری فارسی به اردو

آغوش

دیکشنری فارسی به هلندی

آغوش

دیکشنری فارسی به بنگالی

آغوش

دیکشنری فارسی به سواحیلی

آغوش

دیکشنری فارسی به ترکی استانبولی

آغوش

دیکشنری فارسی به کره ای

آغوش

دیکشنری فارسی به ژاپنی

آغوش

دیکشنری فارسی به اسپانیایی

آغوش

دیکشنری فارسی به هندی

آغوش

دیکشنری فارسی به اندونزیایی

آغوش

دیکشنری فارسی به تایلندی

آغوش

دیکشنری فارسی به عبری

آنوش

(دخترانه)

از پایتختهای قدیم ارمنستان

فرهنگ نامهای ایرانی

آلوش

راش، درختی جنگلی با ساقه قطور، برگ های ضخیم و گل های خوشه ای که چوب آن در صنعت کاربرد دارد، قزل آغاجغ، الش، قزل گز، الاش، قزل آغاج، مرس، چهلر، راج، چلر، آلش، آلاش

فرهنگ فارسی عمید