معنی آذرآبادگان در لغت نامه دهخدا

آذربایجان:، بیک ماه در آذرآبادگان، ببودندشاهان و آزادگان.، فردوسی.، وز آنجایگه لشکر اندرکشید، سوی آذرآبادگان برکشید.، فردوسی.، سیُم بهره بود آذرآبادگان، که بخشش نهادند آزادگان.، فردوسی.، بیامد سوی آذرآبادگان، خود و نامداران و آزادگان.، فردوسی.، نداد آن سر پربها رایگان، همی تاخت تا آذرآبادگان.، فردوسی.، از آنجا بتدبیر آزادگان، بیامد سوی آذرآبادگان.، نظامی

معنی آذرآبادگان - جستجوی لغت در جدول جو

آذرآبادگان

لغت نامه دهخدا

آذرآبادگان

فرهنگ واژه فارسی سره

آذرآبادگون

(ذَ)

آتشگاه. گلخن. کورۀ آهنگری و امثال آن. (برهان)

لغت نامه دهخدا

آذربادگان

(ذَ)

نام آتشکده ای که در تبریز بوده است و معنی ترکیبی آن نگهدارنده و حافظ و خازن آتش است، چه آذر به معنی آتش و بادگان به معنی نگهدارنده و خزانه دار و حفظکننده باشد. (از برهان قاطع) : اندر خلافت او (عمر) اویس بن انیس القرنی به آذربادگان بمرد. (مجمل التواریخ)، نام شهر تبریز. (برهان)،
{{اسم مرکّب}} آتشخانه. بیت النار. آتشکده، شمال. (مفاتیح)

نام آتشکده ای که در تبریز بوده است و معنی ترکیبی آن نگهدارنده و حافظ و خازن آتش است، چه آذر به معنی آتش و بادگان به معنی نگهدارنده و خزانه دار و حفظکننده باشد. (از برهان قاطع) : اندر خلافت او (عمر) اویس بن انیس القرنی به آذربادگان بمرد. (مجمل التواریخ)، نام شهر تبریز. (برهان)،
{{اِسمِ مُرَکَّب}} آتشخانه. بیت النار. آتشکده، شمال. (مفاتیح)

لغت نامه دهخدا

آذربایگان

(ذَ یِ)

آذربایجان:
گزیده هرچه در ایران بزرگان
ز آذربایگان و ری و گرگان.
(ویس و رامین).
ارمغان فتح آذربایگان شعر من است
ورچه شعری را بجای ارمغان نتوان گرفت.
اثیر اخسیکتی

لغت نامه دهخدا

آذربادجان

(ذَ دِ)

آذربایجان: و باز مغیره بن شعبه را بفرستاد تا آذربادجان را بگشاد. (تاریخ سیستان)

لغت نامه دهخدا

معنی آذرآبادگان - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما