معنی آبروخواه در فرهنگ فارسی عمید

آبروطلب، آنکه در حفظ آبروی خود بکوشد

معنی آبروخواه در لغت نامه دهخدا

شریف. آنکه از زوال اعتبار و شرف خویش هراسد

آنکه از زوال اعتبار وشرف خویش هراسد، شریف

فرهنگ فارسی عمید

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

جنگ جو، جنگاور، برای مثال به شبگیر چون من به آوردگاه / روم پیش آن ترک آوردخواه (فردوسی - ۲/۱۷۸ حاشیه)، دلیر

هوس باز، آنکه هر دم هوسی بکند

(بِ خوا / خا)

سیرت و صفت آبروخواه

(نَنْ دَ / دِ)

جنگجوی:
که از ما یکی را به آوردگاه
فرستی بر ترک آوردخواه.
فردوسی.
نگه کن که بااو به آوردگاه
توانی شدن زآن پس آوردخواه.
فردوسی

(خُ فَ دَ /دِ)

شهوی. شهوانی، متمنی. راجی. مشتهی:
دل شه چو زآن نکته آگاه شد
از آن آرزو آرزوخواه شد.
نظامی

سیرت وصفت

آنکه در حفظ آبرو کوشد آنکه از زوال اعتبار و شرف خویش هراسد، شریف

شهوی، شهوانی

((~. خا))

تمنی کننده، امیدوار، شهوی، شهوانی

کسی که به فکر آبروی خود است