- آء
جمع واژۀ آءه
معنی آء - جستجوی لغت در جدول جو
- آء
درخت کرنا
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(رَطْ)
لغت نامه دهخدا
زن گول. ج، رطء. (منتهی الارب). حمقاء. (اقرب الموارد). زن گول و احمق، ج، رطاآت. (ناظم الاطباء)
(ذَ)
لغت نامه دهخدا
تأنیث اذرء (شاید معرّب زال) زن پیر، عناق ذرٔآء، آن بزیچۀ ماده که هر دو گوش وی خجک دارد و دیگر بدنش سیاه بود یا آنکه در سر وی سپیدی بود. گوسپند یا اسپ ماده که هر دو گوش وی خجک دارد و سایر بدنش سیاه بود. یا آنکه در سر وی سپید باشد، و صاحب مهذب الاسماء گوید: شاه ذرآء، گوسفندی تن سیاه و گوش سپید و سیاه
(صَدْ)
لغت نامه دهخدا
چاهی است یا چشمه ای است که شیرین تر از آن آبی در عرب نیست. (منتهی الارب) (قطر المحیط). و رجوع به صدّاء شود
(صَدْ)
لغت نامه دهخدا
کتیبه صدآء، لشکر غرق آهن که از آن بوی زنگ آید. (منتهی الارب). و در قطر المحیط کتیبه صدأی ضبط کرده است
تأنیث اصداء. اسب مادۀ کمیت. (منتهی الارب)
تأنیث اصداء. اسب مادۀ کمیت. (منتهی الارب)
(اِ تِ)
لغت نامه دهخدا
اکئآء. ناپسندیدن چیزی را و مکروه داشتن. (ناظم الاطباء). از چیزی یا کسی کراهت داشتن. (از اقرب الموارد)
(نَ حَ)
لغت نامه دهخدا
اصآی جوجه، به بانگ آوردن آن. (از قطر المحیط) (اقرب الموارد). به بانگ آوردن کسی را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
دیدن.
(اَرْ)
لغت نامه دهخدا
ارٔاء. جمع واژۀ رأی، بمعنی اعتقاد و بینائی. (آنندراج) ، آبی است بنی ریاح بن یربوع را به حزن. (معجم البلدان)
(بُ رَ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ بری ٔ. (منتهی الارب) (ترجمان علامۀ جرجانی، ترتیب عادل بن علی) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به بری ٔ شود
(اِ)
لغت نامه دهخدا
انئاء. دور گردانیدن کسی را. (ناظم الاطباء). دورکردن. (مصادر زوزنی). انأیته انئاءً، دور گردانیدم او را. (منتهی الارب).
(ءَ)
لغت نامه دهخدا
نام درختی است و گویند بانک. (مهذب الاسماء) ، ثمرۀ درختی. (منتهی الارب) (مهذب الاسماء). ج، آء، کلمه ای که بدان شتر را زجر کنند. (منتهی الارب) ، حکایت از صوت و آواز هر چیز
