- Soar
پرواز کردن، اوج بگیرید
معنی Soar - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
زخم برداشتن
غرّش کردن، غرّش
ستاره
خورشیدی
خیس کردن، خیس کن
ترش کردن، ترش
پرواز کردن، برای پرواز
اهدا کردن، اهدا کنند
صدا دادن، صدا
مقدمه مفهومی درباره واژه
ستاره (Star) در شبکه های کامپیوتری به توپولوژیی اشاره دارد که در آن تمام گره ها به صورت مستقل به یک گره مرکزی (هاب یا سوئیچ) متصل می شوند. این الگو یکی از رایج ترین معماری های شبکه است.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در طراحی شبکه های محلی (LAN)، سیستم های تلفنی، شبکه های حسگر، معماری سیستم های توزیع شده و اینترنت اشیا استفاده می شود. همچنین در مدل سازی روابط پایگاه داده کاربرد دارد.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
1. شبکه های اترنت مبتنی بر سوئیچ
2. سیستم های تلفن سانترال
3. شبکه های WiFi با یک نقطه دسترسی مرکزی
4. معماری Client-Server کلاسیک
5. شبکه های صنعتی با کنترلر مرکزی
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری شبکه، ستاره به عنوان یک الگوی پایه عمل می کند. در سیستم های توزیع شده، گره مرکزی نقش هماهنگ کننده را دارد. در پایگاه داده، مدل ستاره برای انباره داده استفاده می شود. در امنیت، نقطه مرکزی می تواند محل نظارت باشد.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم توپولوژی ستاره در دهه 1960 با ظهور سیستم های تلفنی مطرح شد. در دهه 1980 در شبکه های محلی استفاده گردید. امروزه در بسیاری از پروتکل های مدرن شبکه به کار می رود.
تفکیک آن از واژگان مشابه
ستاره با bus تفاوت دارد: در اولی اتصال نقطه به نقطه است، در دومی اشتراکی. با mesh نیز متفاوت است که اتصالات چندگانه دارد.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در Python با کتابخانه های سوکت برای ارتباط مرکز-مشتری. در شبکه با سوئیچ ها و هاب های فیزیکی. در پایگاه داده با طراحی مدل ستاره. در سیستم های توزیع شده با سرورهای مرکزی.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت رایج: ستاره همیشه بهترین توپولوژی است. چالش اصلی: نقطه شکست واحد در گره مرکزی و محدودیت مقیاس پذیری.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
توپولوژی ستاره از مفاهیم پایه در شبکه های کامپیوتری است. درک مزایا و محدودیت های آن برای مهندسان شبکه ضروری است.
ستاره (Star) در شبکه های کامپیوتری به توپولوژیی اشاره دارد که در آن تمام گره ها به صورت مستقل به یک گره مرکزی (هاب یا سوئیچ) متصل می شوند. این الگو یکی از رایج ترین معماری های شبکه است.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در طراحی شبکه های محلی (LAN)، سیستم های تلفنی، شبکه های حسگر، معماری سیستم های توزیع شده و اینترنت اشیا استفاده می شود. همچنین در مدل سازی روابط پایگاه داده کاربرد دارد.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
1. شبکه های اترنت مبتنی بر سوئیچ
2. سیستم های تلفن سانترال
3. شبکه های WiFi با یک نقطه دسترسی مرکزی
4. معماری Client-Server کلاسیک
5. شبکه های صنعتی با کنترلر مرکزی
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری شبکه، ستاره به عنوان یک الگوی پایه عمل می کند. در سیستم های توزیع شده، گره مرکزی نقش هماهنگ کننده را دارد. در پایگاه داده، مدل ستاره برای انباره داده استفاده می شود. در امنیت، نقطه مرکزی می تواند محل نظارت باشد.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم توپولوژی ستاره در دهه 1960 با ظهور سیستم های تلفنی مطرح شد. در دهه 1980 در شبکه های محلی استفاده گردید. امروزه در بسیاری از پروتکل های مدرن شبکه به کار می رود.
تفکیک آن از واژگان مشابه
ستاره با bus تفاوت دارد: در اولی اتصال نقطه به نقطه است، در دومی اشتراکی. با mesh نیز متفاوت است که اتصالات چندگانه دارد.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در Python با کتابخانه های سوکت برای ارتباط مرکز-مشتری. در شبکه با سوئیچ ها و هاب های فیزیکی. در پایگاه داده با طراحی مدل ستاره. در سیستم های توزیع شده با سرورهای مرکزی.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت رایج: ستاره همیشه بهترین توپولوژی است. چالش اصلی: نقطه شکست واحد در گره مرکزی و محدودیت مقیاس پذیری.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
توپولوژی ستاره از مفاهیم پایه در شبکه های کامپیوتری است. درک مزایا و محدودیت های آن برای مهندسان شبکه ضروری است.
بلند، اوج گرفتن