- Resume
ادامه دادن، رزومه
معنی Resume - جستجوی لغت در جدول جو
- Resume
مقدمه مفهومی درباره واژه
واژه ’’Resume’’ به معنای از سر گرفتن یا ادامه دادن یک فعالیت است که به طور موقت متوقف شده بود. این واژه به ویژه در محیط های کاری و برنامه نویسی برای شروع مجدد یک فرآیند یا برنامه به کار می رود.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در برنامه نویسی، ’’resume’’ می تواند به معنای از سر گرفتن یک فرآیند متوقف شده، مانند یک بارگذاری صفحه یا پردازش داده ها باشد. در برخی زبان ها، دستورات خاصی برای از سر گرفتن فرآیندهای متوقف شده وجود دارد.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در برنامه های کاربردی که از حالت تعلیق خارج می شوند، مانند بازی ها یا سیستم های پردازش داده ها، عمل از سر گرفتن ممکن است در پاسخ به وقفه یا درخواست کاربر انجام شود.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم ها، فرآیندهایی مانند عملیات پردازش یا درخواست ها می توانند به طور موقت متوقف شوند و با استفاده از دستور از سر گرفتن دوباره آغاز شوند.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
واژه ’’resume’’ به ویژه در زمینه های سیستم عامل ها و برنامه نویسی از اوایل دهه ۱۹۸۰ برای اشاره به شروع دوباره فرآیندهای متوقف شده استفاده شد.
تفکیک آن از واژگان مشابه
با واژه ’’restart’’ تفاوت دارد. ’’Restart’’ به معنای راه اندازی مجدد یک سیستم یا برنامه است، در حالی که ’’resume’’ به معنای ادامه یک فعالیت از نقطه ای است که متوقف شده است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در بسیاری از زبان های برنامه نویسی و سیستم های مدیریت فرآیند، از سر گرفتن به وسیله دستورات خاص مانند `resume` یا مکانیزم های مشابه در مدیریت فرآیندها انجام می شود.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت رایج این است که ’’resume’’ ممکن است تمام وضعیت ها را از سر بگیرد. در واقع، گاهی اوقات نیاز است که وضعیت قبلی به طور کامل بازسازی شود.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
در طراحی سیستم های نرم افزاری و پردازشی، از سر گرفتن صحیح فرآیندها به ویژه در شرایط ناپایداری یا وقفه ها می تواند به پایداری و عملکرد بهتر سیستم کمک کند.
از سر گرفتن، پردازش ها، تعلیق
واژه ’’Resume’’ به معنای از سر گرفتن یا ادامه دادن یک فعالیت است که به طور موقت متوقف شده بود. این واژه به ویژه در محیط های کاری و برنامه نویسی برای شروع مجدد یک فرآیند یا برنامه به کار می رود.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در برنامه نویسی، ’’resume’’ می تواند به معنای از سر گرفتن یک فرآیند متوقف شده، مانند یک بارگذاری صفحه یا پردازش داده ها باشد. در برخی زبان ها، دستورات خاصی برای از سر گرفتن فرآیندهای متوقف شده وجود دارد.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در برنامه های کاربردی که از حالت تعلیق خارج می شوند، مانند بازی ها یا سیستم های پردازش داده ها، عمل از سر گرفتن ممکن است در پاسخ به وقفه یا درخواست کاربر انجام شود.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم ها، فرآیندهایی مانند عملیات پردازش یا درخواست ها می توانند به طور موقت متوقف شوند و با استفاده از دستور از سر گرفتن دوباره آغاز شوند.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
واژه ’’resume’’ به ویژه در زمینه های سیستم عامل ها و برنامه نویسی از اوایل دهه ۱۹۸۰ برای اشاره به شروع دوباره فرآیندهای متوقف شده استفاده شد.
تفکیک آن از واژگان مشابه
با واژه ’’restart’’ تفاوت دارد. ’’Restart’’ به معنای راه اندازی مجدد یک سیستم یا برنامه است، در حالی که ’’resume’’ به معنای ادامه یک فعالیت از نقطه ای است که متوقف شده است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در بسیاری از زبان های برنامه نویسی و سیستم های مدیریت فرآیند، از سر گرفتن به وسیله دستورات خاص مانند `resume` یا مکانیزم های مشابه در مدیریت فرآیندها انجام می شود.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت رایج این است که ’’resume’’ ممکن است تمام وضعیت ها را از سر بگیرد. در واقع، گاهی اوقات نیاز است که وضعیت قبلی به طور کامل بازسازی شود.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
در طراحی سیستم های نرم افزاری و پردازشی، از سر گرفتن صحیح فرآیندها به ویژه در شرایط ناپایداری یا وقفه ها می تواند به پایداری و عملکرد بهتر سیستم کمک کند.
از سر گرفتن، پردازش ها، تعلیق
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
خلاصه سازی، خلاصه
مقدمه مفهومی درباره واژه
’’Reuse’’ به مفهوم استفاده مجدد از قطعات، منابع یا کد در برنامه ها و سیستم ها اطلاق می شود. این رویکرد یکی از اصول اصلی مهندسی نرم افزار مدرن و توسعه مؤثر است.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
کدهایی که ماژولار، قابل تست و مستقل هستند، به راحتی در پروژه های مختلف قابل استفاده مجددند. فریم ورک ها و کتابخانه ها نمونه هایی از Reuse هستند.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
استفاده مجدد از یک تابع اعتبارسنجی ایمیل در چندین فرم ثبت نام وب سایت ها نمونه ای از Reuse است.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
Reuse باعث کاهش هزینه توسعه، کاهش باگ ها و افزایش بهره وری می شود. معماری ماژولار، طراحی شی گرا و برنامه نویسی تابعی به Reuse کمک می کنند.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
از دهه ۱۹۸۰ با گسترش زبان های شی گرا، مفهوم استفاده مجدد به عنوان یکی از اصول SOLID گسترش یافت و در متدولوژی های توسعه نرم افزار تثبیت شد.
تفکیک آن از واژگان مشابه
Reuse با Copy-Paste متفاوت است. Reuse به معنای استفاده از کد بدون تکرار غیرضروری و با حفظ ساختار و انسجام است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
با تعریف توابع، کلاس ها، کتابخانه ها یا API ها می توان کد را به گونه ای طراحی کرد که در پروژه های متعدد بدون تغییر استفاده شود.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
گاهی Reuse نامناسب می تواند به وابستگی بیش ازحد و افزایش پیچیدگی منجر شود، به ویژه اگر کد برای کاربرد خاصی طراحی شده باشد.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
Reuse به عنوان راهبردی هوشمندانه در توسعه نرم افزار، باعث کاهش زمان، هزینه و خطا شده و کیفیت کلی پروژه را افزایش می دهد.
ماژولار بودن، طراحی مجدد، برنامه نویسی شی گرا
’’Reuse’’ به مفهوم استفاده مجدد از قطعات، منابع یا کد در برنامه ها و سیستم ها اطلاق می شود. این رویکرد یکی از اصول اصلی مهندسی نرم افزار مدرن و توسعه مؤثر است.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
کدهایی که ماژولار، قابل تست و مستقل هستند، به راحتی در پروژه های مختلف قابل استفاده مجددند. فریم ورک ها و کتابخانه ها نمونه هایی از Reuse هستند.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
استفاده مجدد از یک تابع اعتبارسنجی ایمیل در چندین فرم ثبت نام وب سایت ها نمونه ای از Reuse است.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
Reuse باعث کاهش هزینه توسعه، کاهش باگ ها و افزایش بهره وری می شود. معماری ماژولار، طراحی شی گرا و برنامه نویسی تابعی به Reuse کمک می کنند.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
از دهه ۱۹۸۰ با گسترش زبان های شی گرا، مفهوم استفاده مجدد به عنوان یکی از اصول SOLID گسترش یافت و در متدولوژی های توسعه نرم افزار تثبیت شد.
تفکیک آن از واژگان مشابه
Reuse با Copy-Paste متفاوت است. Reuse به معنای استفاده از کد بدون تکرار غیرضروری و با حفظ ساختار و انسجام است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
با تعریف توابع، کلاس ها، کتابخانه ها یا API ها می توان کد را به گونه ای طراحی کرد که در پروژه های متعدد بدون تغییر استفاده شود.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
گاهی Reuse نامناسب می تواند به وابستگی بیش ازحد و افزایش پیچیدگی منجر شود، به ویژه اگر کد برای کاربرد خاصی طراحی شده باشد.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
Reuse به عنوان راهبردی هوشمندانه در توسعه نرم افزار، باعث کاهش زمان، هزینه و خطا شده و کیفیت کلی پروژه را افزایش می دهد.
ماژولار بودن، طراحی مجدد، برنامه نویسی شی گرا
آزمون، معاینه، بازرسی
استفاده مجدّد کردن، استفاده مجدّد
مقدمه مفهومی درباره واژه
واژه ’’reduce’’ به معنای کاهش دادن مقدار، اندازه یا شدت یک چیزی است. این واژه معمولاً در زمینه های مختلفی مانند بهینه سازی منابع، مدیریت داده ها و حتی در فرآیندهای تولید و طراحی استفاده می شود. کاهش ممکن است به طور مستقیم بر روی داده ها، مصرف انرژی، یا هزینه ها اعمال شود.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در برنامه نویسی و علوم کامپیوتر، ’’reduce’’ به عملیاتی اشاره دارد که در آن داده ها یا منابع به طور فشرده یا بهینه کاهش می یابند. این واژه به ویژه در الگوریتم ها و فرآیندهای بهینه سازی داده ها مانند MapReduce و پردازش موازی داده ها کاربرد دارد.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در فرآیندهای پردازش داده ها، مانند سیستم های تحلیل داده های بزرگ، عملیات ’’reduce’’ برای کاهش و فشرده سازی داده ها به کار می رود. در این سیستم ها، داده های وسیع به مقادیر کوچکتر تبدیل می شوند تا بهینه سازی و ذخیره سازی آسان تر شود.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم ها، ’’reduce’’ برای بهینه سازی منابع و داده ها در سیستم های پیچیده و ذخیره سازی داده ها به کار می رود. استفاده از این روش ها در سیستم های پردازش داده های بزرگ و ابری نقش مؤثری در کاهش مصرف منابع و هزینه ها دارد.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم ’’reduce’’ در ابتدا در زمینه های مدیریتی و تولیدی برای کاهش هزینه ها و بهینه سازی فرآیندها مورد استفاده قرار گرفت و با پیشرفت فناوری اطلاعات، به ویژه در پردازش داده های بزرگ و پردازش های موازی، کاربرد پیدا کرد.
تفکیک آن از واژگان مشابه
واژه ’’reduce’’ با ’’minimize’’ (کمینه سازی) مقایسه می شود. در حالی که ’’reduce’’ به معنای کاهش اندازه یا مقدار است، ’’minimize’’ به کاهش به کمترین حد ممکن اشاره دارد.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در زبان های برنامه نویسی مانند Python، ’’reduce’’ معمولاً به عنوان یک تابع در کتابخانه هایی مانند functools پیاده سازی می شود. این تابع برای کاهش داده ها به یک مقدار منفرد استفاده می شود.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
یکی از سوءبرداشت های رایج این است که ’’reduce’’ تنها به منظور کاهش حجم داده ها به کار می رود. در واقع، این فرآیند می تواند برای بهینه سازی و انجام محاسبات مختلف بر روی داده ها نیز استفاده شود.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
درک دقیق مفهوم ’’reduce’’ و پیاده سازی آن در بهینه سازی سیستم ها و الگوریتم ها برای پردازش داده ها و کاهش منابع مورد نیاز ضروری است.
پردازش داده ها، الگوریتم های بهینه سازی، داده های بزرگ
واژه ’’reduce’’ به معنای کاهش دادن مقدار، اندازه یا شدت یک چیزی است. این واژه معمولاً در زمینه های مختلفی مانند بهینه سازی منابع، مدیریت داده ها و حتی در فرآیندهای تولید و طراحی استفاده می شود. کاهش ممکن است به طور مستقیم بر روی داده ها، مصرف انرژی، یا هزینه ها اعمال شود.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در برنامه نویسی و علوم کامپیوتر، ’’reduce’’ به عملیاتی اشاره دارد که در آن داده ها یا منابع به طور فشرده یا بهینه کاهش می یابند. این واژه به ویژه در الگوریتم ها و فرآیندهای بهینه سازی داده ها مانند MapReduce و پردازش موازی داده ها کاربرد دارد.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در فرآیندهای پردازش داده ها، مانند سیستم های تحلیل داده های بزرگ، عملیات ’’reduce’’ برای کاهش و فشرده سازی داده ها به کار می رود. در این سیستم ها، داده های وسیع به مقادیر کوچکتر تبدیل می شوند تا بهینه سازی و ذخیره سازی آسان تر شود.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم ها، ’’reduce’’ برای بهینه سازی منابع و داده ها در سیستم های پیچیده و ذخیره سازی داده ها به کار می رود. استفاده از این روش ها در سیستم های پردازش داده های بزرگ و ابری نقش مؤثری در کاهش مصرف منابع و هزینه ها دارد.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم ’’reduce’’ در ابتدا در زمینه های مدیریتی و تولیدی برای کاهش هزینه ها و بهینه سازی فرآیندها مورد استفاده قرار گرفت و با پیشرفت فناوری اطلاعات، به ویژه در پردازش داده های بزرگ و پردازش های موازی، کاربرد پیدا کرد.
تفکیک آن از واژگان مشابه
واژه ’’reduce’’ با ’’minimize’’ (کمینه سازی) مقایسه می شود. در حالی که ’’reduce’’ به معنای کاهش اندازه یا مقدار است، ’’minimize’’ به کاهش به کمترین حد ممکن اشاره دارد.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در زبان های برنامه نویسی مانند Python، ’’reduce’’ معمولاً به عنوان یک تابع در کتابخانه هایی مانند functools پیاده سازی می شود. این تابع برای کاهش داده ها به یک مقدار منفرد استفاده می شود.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
یکی از سوءبرداشت های رایج این است که ’’reduce’’ تنها به منظور کاهش حجم داده ها به کار می رود. در واقع، این فرآیند می تواند برای بهینه سازی و انجام محاسبات مختلف بر روی داده ها نیز استفاده شود.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
درک دقیق مفهوم ’’reduce’’ و پیاده سازی آن در بهینه سازی سیستم ها و الگوریتم ها برای پردازش داده ها و کاهش منابع مورد نیاز ضروری است.
پردازش داده ها، الگوریتم های بهینه سازی، داده های بزرگ
مقدمه مفهومی درباره واژه
واژه ’’Rename’’ به معنای تغییر نام دادن به یک فایل، شیء یا عنصر در سیستم است. این عمل ممکن است برای فایلی که نامی اشتباه یا نامناسب دارد، یا برای تطابق با استانداردهای جدید انجام شود.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در برنامه نویسی و توسعه نرم افزار، ’’rename’’ معمولاً به عنوان یک عملیات برای تغییر نام فایل ها، متغیرها یا دایرکتوری ها استفاده می شود تا نام گذاری بهتر یا سازگارتر با استانداردهای پروژه داشته باشد.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در سیستم های مدیریت فایل، مانند ویندوز یا لینوکس، کاربران می توانند فایل ها یا پوشه ها را با استفاده از گزینه ’’Rename’’ تغییر نام دهند تا نام مناسب تری برای آن ها انتخاب کنند.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در طراحی سیستم ها و پایگاه های داده، تغییر نام جدول ها، ستون ها یا فایل ها می تواند جزء ضروری برای نگهداری ساختار منظم و مستندسازی دقیق باشد.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
واژه ’’rename’’ از دوران اولیه سیستم های فایل و مدیریت داده ها به کار می رود و در نسخه های مختلف سیستم عامل ها برای کمک به مدیریت بهتر اطلاعات گنجانده شده است.
تفکیک آن از واژگان مشابه
واژه ’’rename’’ با ’’relabel’’ تفاوت دارد. در حالی که ’’rename’’ به معنای تغییر نام یک شیء است، ’’relabel’’ بیشتر برای تغییر برچسب ها یا شناسه های خارجی به کار می رود.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در زبان های برنامه نویسی مختلف، از توابعی مانند `rename()` در C یا `os.rename()` در Python برای تغییر نام فایل ها و دایرکتوری ها استفاده می شود.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
یکی از سوءبرداشت ها این است که ’’rename’’ همیشه به معنای تغییر نام فایل ها است، در حالی که در برخی سیستم ها ممکن است برای تغییر نام متغیرها یا سایر منابع نرم افزاری نیز به کار برود.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
درک مفهوم ’’rename’’ و نحوه پیاده سازی آن برای سازمان دهی و مدیریت داده ها در سیستم ها و نرم افزارها اهمیت دارد، زیرا این فرایند می تواند بر بهبود دسترسی و جستجو تأثیر بگذارد.
تغییر نام، فایل ها، مدیریت
واژه ’’Rename’’ به معنای تغییر نام دادن به یک فایل، شیء یا عنصر در سیستم است. این عمل ممکن است برای فایلی که نامی اشتباه یا نامناسب دارد، یا برای تطابق با استانداردهای جدید انجام شود.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در برنامه نویسی و توسعه نرم افزار، ’’rename’’ معمولاً به عنوان یک عملیات برای تغییر نام فایل ها، متغیرها یا دایرکتوری ها استفاده می شود تا نام گذاری بهتر یا سازگارتر با استانداردهای پروژه داشته باشد.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در سیستم های مدیریت فایل، مانند ویندوز یا لینوکس، کاربران می توانند فایل ها یا پوشه ها را با استفاده از گزینه ’’Rename’’ تغییر نام دهند تا نام مناسب تری برای آن ها انتخاب کنند.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در طراحی سیستم ها و پایگاه های داده، تغییر نام جدول ها، ستون ها یا فایل ها می تواند جزء ضروری برای نگهداری ساختار منظم و مستندسازی دقیق باشد.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
واژه ’’rename’’ از دوران اولیه سیستم های فایل و مدیریت داده ها به کار می رود و در نسخه های مختلف سیستم عامل ها برای کمک به مدیریت بهتر اطلاعات گنجانده شده است.
تفکیک آن از واژگان مشابه
واژه ’’rename’’ با ’’relabel’’ تفاوت دارد. در حالی که ’’rename’’ به معنای تغییر نام یک شیء است، ’’relabel’’ بیشتر برای تغییر برچسب ها یا شناسه های خارجی به کار می رود.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در زبان های برنامه نویسی مختلف، از توابعی مانند `rename()` در C یا `os.rename()` در Python برای تغییر نام فایل ها و دایرکتوری ها استفاده می شود.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
یکی از سوءبرداشت ها این است که ’’rename’’ همیشه به معنای تغییر نام فایل ها است، در حالی که در برخی سیستم ها ممکن است برای تغییر نام متغیرها یا سایر منابع نرم افزاری نیز به کار برود.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
درک مفهوم ’’rename’’ و نحوه پیاده سازی آن برای سازمان دهی و مدیریت داده ها در سیستم ها و نرم افزارها اهمیت دارد، زیرا این فرایند می تواند بر بهبود دسترسی و جستجو تأثیر بگذارد.
تغییر نام، فایل ها، مدیریت
مقدمه مفهومی درباره واژه
واژه ’’Resize’’ به معنای تغییر اندازه یا ابعاد چیزی است. این واژه معمولاً در زمینه های طراحی گرافیکی، ویرایش تصاویر، و توسعه نرم افزار به کار می رود.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در برنامه نویسی و طراحی وب، ’’resize’’ معمولاً به تغییر ابعاد تصاویر، پنجره ها یا عناصر در رابط کاربری اشاره دارد. این ویژگی برای طراحی ریسپانسیو وب و بهینه سازی تجربه کاربری به کار می رود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در طراحی وب، تغییر اندازه تصاویر به طور خودکار به منظور بهینه سازی سرعت بارگذاری صفحه و تطبیق با دستگاه های مختلف از جمله موبایل و دسکتاپ ضروری است.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در توسعه نرم افزار، فرآیند تغییر اندازه به ویژه در طراحی رابط های گرافیکی و صفحات وب اهمیت دارد. این ویژگی به بهبود تطابق طراحی با نیازهای مختلف کاربران کمک می کند.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
واژه ’’resize’’ از اوایل دهه ۱۹۹۰ در طراحی وب و نرم افزار به منظور اشاره به تغییر ابعاد تصاویر و پنجره های کاربردی وارد دنیای طراحی گرافیکی شد.
تفکیک آن از واژگان مشابه
واژه ’’resize’’ با ’’crop’’ تفاوت دارد. ’’Crop’’ به معنای برش بخش هایی از یک تصویر است، در حالی که ’’resize’’ به تغییر اندازه کلی تصویر اشاره می کند.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در زبان های برنامه نویسی مانند HTML و CSS، ویژگی هایی مانند `width` و `height` برای تغییر اندازه تصاویر و عناصر رابط کاربری استفاده می شود. در زبان های دیگر، کتابخانه هایی مانند `Pillow` در Python برای تغییر اندازه تصاویر به کار می روند.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت رایج این است که تغییر اندازه تصاویر همیشه کیفیت را حفظ می کند. در واقع، تغییر اندازه ممکن است باعث کاهش کیفیت تصویر و وضوح آن شود.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
تغییر اندازه باید با دقت انجام شود تا از کاهش کیفیت و وضوح تصاویر جلوگیری گردد. این ویژگی باید در طراحی سیستم ها و وب سایت ها به طور بهینه استفاده شود.
تغییر اندازه، طراحی گرافیکی، بهینه سازی
واژه ’’Resize’’ به معنای تغییر اندازه یا ابعاد چیزی است. این واژه معمولاً در زمینه های طراحی گرافیکی، ویرایش تصاویر، و توسعه نرم افزار به کار می رود.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در برنامه نویسی و طراحی وب، ’’resize’’ معمولاً به تغییر ابعاد تصاویر، پنجره ها یا عناصر در رابط کاربری اشاره دارد. این ویژگی برای طراحی ریسپانسیو وب و بهینه سازی تجربه کاربری به کار می رود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در طراحی وب، تغییر اندازه تصاویر به طور خودکار به منظور بهینه سازی سرعت بارگذاری صفحه و تطبیق با دستگاه های مختلف از جمله موبایل و دسکتاپ ضروری است.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در توسعه نرم افزار، فرآیند تغییر اندازه به ویژه در طراحی رابط های گرافیکی و صفحات وب اهمیت دارد. این ویژگی به بهبود تطابق طراحی با نیازهای مختلف کاربران کمک می کند.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
واژه ’’resize’’ از اوایل دهه ۱۹۹۰ در طراحی وب و نرم افزار به منظور اشاره به تغییر ابعاد تصاویر و پنجره های کاربردی وارد دنیای طراحی گرافیکی شد.
تفکیک آن از واژگان مشابه
واژه ’’resize’’ با ’’crop’’ تفاوت دارد. ’’Crop’’ به معنای برش بخش هایی از یک تصویر است، در حالی که ’’resize’’ به تغییر اندازه کلی تصویر اشاره می کند.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در زبان های برنامه نویسی مانند HTML و CSS، ویژگی هایی مانند `width` و `height` برای تغییر اندازه تصاویر و عناصر رابط کاربری استفاده می شود. در زبان های دیگر، کتابخانه هایی مانند `Pillow` در Python برای تغییر اندازه تصاویر به کار می روند.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت رایج این است که تغییر اندازه تصاویر همیشه کیفیت را حفظ می کند. در واقع، تغییر اندازه ممکن است باعث کاهش کیفیت تصویر و وضوح آن شود.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
تغییر اندازه باید با دقت انجام شود تا از کاهش کیفیت و وضوح تصاویر جلوگیری گردد. این ویژگی باید در طراحی سیستم ها و وب سایت ها به طور بهینه استفاده شود.
تغییر اندازه، طراحی گرافیکی، بهینه سازی
مقدمه مفهومی درباره واژه
واژه ’’Result’’ به معنای نتیجه ای است که از یک عمل، فرآیند یا محاسبه به دست می آید. این نتیجه می تواند شامل داده ها، تجزیه و تحلیل ها یا هر گونه خروجی دیگری باشد که از تعاملات مختلف ایجاد شده است.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در برنامه نویسی، نتیجه معمولاً به خروجی یک تابع یا عملیات اشاره دارد. این خروجی می تواند به صورت داده ای، پیام یا پاسخ به درخواست باشد.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در سیستم های تحلیل داده ها، نتیجه معمولاً شامل نتایج محاسباتی یا گزارش هایی است که پس از پردازش داده ها تولید می شود.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری نرم افزار، نتایج به عنوان خروجی از عملکردهای مختلف سیستم جمع آوری شده و معمولاً برای ارزیابی عملکرد یا تصمیم گیری های بعدی استفاده می شوند.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
در دنیای فناوری اطلاعات، واژه ’’result’’ به طور گسترده ای از اوایل دهه ۱۹۹۰ برای توصیف خروجی های الگوریتم ها و پردازش های داده ای استفاده می شود.
تفکیک آن از واژگان مشابه
نتیجه با ’’outcome’’ تفاوت دارد. ’’Outcome’’ معمولاً به پیامدهای نهایی و گسترده تر اشاره دارد، در حالی که ’’result’’ بیشتر به خروجی های خاص و قابل اندازه گیری مربوط است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در زبان های برنامه نویسی مانند Python، نتیجه معمولاً به عنوان خروجی یک تابع یا متغیر برگردانده می شود و از طریق دستور return یا سایر متدها استفاده می شود.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت رایج این است که نتیجه همیشه باید واضح باشد. در برخی موارد، نتایج ممکن است پیچیده یا مبهم باشند و نیاز به تجزیه و تحلیل بیشتر داشته باشند.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
در پروژه های فناوری اطلاعات، درک صحیح و دقیق از نتایج و خروجی ها برای بهبود تصمیم گیری و ارزیابی کیفیت سیستم ها ضروری است.
خروجی، پردازش داده ها، تحلیل
واژه ’’Result’’ به معنای نتیجه ای است که از یک عمل، فرآیند یا محاسبه به دست می آید. این نتیجه می تواند شامل داده ها، تجزیه و تحلیل ها یا هر گونه خروجی دیگری باشد که از تعاملات مختلف ایجاد شده است.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در برنامه نویسی، نتیجه معمولاً به خروجی یک تابع یا عملیات اشاره دارد. این خروجی می تواند به صورت داده ای، پیام یا پاسخ به درخواست باشد.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در سیستم های تحلیل داده ها، نتیجه معمولاً شامل نتایج محاسباتی یا گزارش هایی است که پس از پردازش داده ها تولید می شود.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری نرم افزار، نتایج به عنوان خروجی از عملکردهای مختلف سیستم جمع آوری شده و معمولاً برای ارزیابی عملکرد یا تصمیم گیری های بعدی استفاده می شوند.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
در دنیای فناوری اطلاعات، واژه ’’result’’ به طور گسترده ای از اوایل دهه ۱۹۹۰ برای توصیف خروجی های الگوریتم ها و پردازش های داده ای استفاده می شود.
تفکیک آن از واژگان مشابه
نتیجه با ’’outcome’’ تفاوت دارد. ’’Outcome’’ معمولاً به پیامدهای نهایی و گسترده تر اشاره دارد، در حالی که ’’result’’ بیشتر به خروجی های خاص و قابل اندازه گیری مربوط است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در زبان های برنامه نویسی مانند Python، نتیجه معمولاً به عنوان خروجی یک تابع یا متغیر برگردانده می شود و از طریق دستور return یا سایر متدها استفاده می شود.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت رایج این است که نتیجه همیشه باید واضح باشد. در برخی موارد، نتایج ممکن است پیچیده یا مبهم باشند و نیاز به تجزیه و تحلیل بیشتر داشته باشند.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
در پروژه های فناوری اطلاعات، درک صحیح و دقیق از نتایج و خروجی ها برای بهبود تصمیم گیری و ارزیابی کیفیت سیستم ها ضروری است.
خروجی، پردازش داده ها، تحلیل
فرض کردن
گمان کردن، فرض کردن
اندازه گیری
تغییر نام دادن
شهرت یافتن، شهرت
نجات دادن، نجات
سکونت داشتن، اقامت کردن
امتناع کردن
رد کردن
کاهش دادن
نتیجه دادن، نتیجه
سرزنش، سرزنش کردن
پشیمانی