- Restate
دوباره بیان کردن
معنی Restate - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
برداشت مجدد (ReTake) فیلمبرداری مجدد از صحنه ای که مورد قبول کارگردان واقع نشده است. ممکن است به خاطر ایراد در بازی، گفتگو، نور، صدا و ورود غیر منتظره ی افراد به کادر و یا هر ایراد غیر قابل پیش بینی دیگر، برداشت مجدد صورت می گیرد.
تردید کردن
مقدمه مفهومی درباره واژه
واژه ’’Rotate’’ در زمینه های مختلف از گرافیک و انیمیشن گرفته تا مدیریت داده ها و سخت افزار به کار می رود. این واژه در اصل به معنای چرخاندن شیء حول نقطه ای ثابت است.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در برنامه نویسی گرافیکی، rotate برای چرخاندن تصاویر یا عناصر UI کاربرد دارد. در الگوریتم ها نیز چرخش بیت ها یا آرایه ها (bit rotation) کاربردی حیاتی دارد. در CSS نیز از transform: rotate() استفاده می شود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در فتوشاپ، rotate ابزاری برای چرخاندن تصویر است. در طراحی صفحات وب، چرخاندن آیکن ها با CSS انجام می شود. در بازی ها، اشیاء گرافیکی با توابع rotate در محیط هایی مانند Unity می چرخند.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
چرخش در گرافیک های برداری، طراحی تعاملی، سیستم های سه بعدی و حتی در رمزنگاری با چرخش بیت ها نقش کلیدی دارد. بسیاری از موتورهای گرافیکی مانند OpenGL توابع rotate را در خود دارند.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
از دهه ۱۹۶۰ که گرافیک کامپیوتری ظهور کرد، عملیات چرخشی برای ترسیم اشکال و مدل ها به کار رفت. با ورود گرافیک سه بعدی در دهه ۹۰، rotate نقشی محوری یافت.
تفکیک آن از واژگان مشابه
Rotate با Flip تفاوت دارد. Flip قرینه سازی است، ولی rotate زاویه ای چرخش دارد. همچنین با Revolve که به چرخش مدوام اشاره دارد نیز متفاوت است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در CSS:
`transform: rotate(90deg);`
در Python (Pillow):
`image.rotate(45)`
در JavaScript Canvas:
`context.rotate(Math.PI / 2);`
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
بسیاری از کاربران فکر می کنند rotate فقط در محور دو بعدی انجام می شود، اما در گرافیک سه بعدی، چرخش در سه محور (X, Y, Z) تعریف می شود.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
Rotate یکی از عملیات پایه ای در طراحی گرافیکی، داده پردازی و الگوریتم ها است که تسلط بر آن در توسعه نرم افزار ضروری است.
چرخاندن شیء یا داده حول محور
واژه ’’Rotate’’ در زمینه های مختلف از گرافیک و انیمیشن گرفته تا مدیریت داده ها و سخت افزار به کار می رود. این واژه در اصل به معنای چرخاندن شیء حول نقطه ای ثابت است.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در برنامه نویسی گرافیکی، rotate برای چرخاندن تصاویر یا عناصر UI کاربرد دارد. در الگوریتم ها نیز چرخش بیت ها یا آرایه ها (bit rotation) کاربردی حیاتی دارد. در CSS نیز از transform: rotate() استفاده می شود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در فتوشاپ، rotate ابزاری برای چرخاندن تصویر است. در طراحی صفحات وب، چرخاندن آیکن ها با CSS انجام می شود. در بازی ها، اشیاء گرافیکی با توابع rotate در محیط هایی مانند Unity می چرخند.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
چرخش در گرافیک های برداری، طراحی تعاملی، سیستم های سه بعدی و حتی در رمزنگاری با چرخش بیت ها نقش کلیدی دارد. بسیاری از موتورهای گرافیکی مانند OpenGL توابع rotate را در خود دارند.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
از دهه ۱۹۶۰ که گرافیک کامپیوتری ظهور کرد، عملیات چرخشی برای ترسیم اشکال و مدل ها به کار رفت. با ورود گرافیک سه بعدی در دهه ۹۰، rotate نقشی محوری یافت.
تفکیک آن از واژگان مشابه
Rotate با Flip تفاوت دارد. Flip قرینه سازی است، ولی rotate زاویه ای چرخش دارد. همچنین با Revolve که به چرخش مدوام اشاره دارد نیز متفاوت است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در CSS:
`transform: rotate(90deg);`
در Python (Pillow):
`image.rotate(45)`
در JavaScript Canvas:
`context.rotate(Math.PI / 2);`
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
بسیاری از کاربران فکر می کنند rotate فقط در محور دو بعدی انجام می شود، اما در گرافیک سه بعدی، چرخش در سه محور (X, Y, Z) تعریف می شود.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
Rotate یکی از عملیات پایه ای در طراحی گرافیکی، داده پردازی و الگوریتم ها است که تسلط بر آن در توسعه نرم افزار ضروری است.
چرخاندن شیء یا داده حول محور
چرخاندن، چرخش
ربط کردن، مرتبط کردن
دوباره گرفتن
مقدمه مفهومی درباره واژه
واژه ’’Restart’’ به معنای راه اندازی مجدد یک سیستم یا برنامه بعد از توقف آن است. این فرآیند می تواند برای رفع مشکلات، به روزرسانی نرم افزار، یا بهبود عملکرد سیستم انجام شود.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در برنامه نویسی و فناوری اطلاعات، ’’restart’’ به طور معمول به معنای شروع مجدد سیستم عامل یا نرم افزار پس از یک خطا، به روزرسانی یا تغییرات عمده است.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در هنگام نصب به روزرسانی ها برای سیستم عامل ها یا نرم افزارها، معمولاً نیاز به راه اندازی مجدد سیستم است تا تغییرات اعمال شده به طور کامل اعمال شوند.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم ها، راه اندازی مجدد اغلب در فرآیندهای خودکار برای بازگشت به حالت پایدار یا بهبود عملکرد در صورت بروز مشکلات استفاده می شود.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
واژه ’’restart’’ در دهه های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ وارد دنیای سیستم های کامپیوتری شد و از آن زمان به ویژه در زمینه به روزرسانی های نرم افزار و سیستم های عامل به کار گرفته شد.
تفکیک آن از واژگان مشابه
واژه ’’restart’’ با ’’reset’’ تفاوت دارد. ’’Reset’’ به معنای بازگرداندن سیستم به وضعیت پیش فرض است، در حالی که ’’restart’’ به معنای راه اندازی مجدد سیستم در وضعیت فعلی خود است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در زبان های برنامه نویسی مانند C یا Java، دستورات خاصی برای راه اندازی مجدد برنامه ها یا سیستم ها وجود دارد که می توانند در مواردی مانند خطاهای بحرانی یا پایان موفقیت آمیز فرآیندها استفاده شوند.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت رایج این است که راه اندازی مجدد همیشه به معنای رفع مشکلات است. در واقع، برخی مشکلات ممکن است نیاز به اقدامات خاص تر یا تشخیص خطا داشته باشند.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
راه اندازی مجدد سیستم ها و نرم افزارها باید به طور هوشمندانه و در زمان مناسب انجام شود تا از بروز مشکلات و تداخلات جلوگیری کند.
راه اندازی مجدد، سیستم ها، خطاها
واژه ’’Restart’’ به معنای راه اندازی مجدد یک سیستم یا برنامه بعد از توقف آن است. این فرآیند می تواند برای رفع مشکلات، به روزرسانی نرم افزار، یا بهبود عملکرد سیستم انجام شود.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در برنامه نویسی و فناوری اطلاعات، ’’restart’’ به طور معمول به معنای شروع مجدد سیستم عامل یا نرم افزار پس از یک خطا، به روزرسانی یا تغییرات عمده است.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در هنگام نصب به روزرسانی ها برای سیستم عامل ها یا نرم افزارها، معمولاً نیاز به راه اندازی مجدد سیستم است تا تغییرات اعمال شده به طور کامل اعمال شوند.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم ها، راه اندازی مجدد اغلب در فرآیندهای خودکار برای بازگشت به حالت پایدار یا بهبود عملکرد در صورت بروز مشکلات استفاده می شود.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
واژه ’’restart’’ در دهه های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ وارد دنیای سیستم های کامپیوتری شد و از آن زمان به ویژه در زمینه به روزرسانی های نرم افزار و سیستم های عامل به کار گرفته شد.
تفکیک آن از واژگان مشابه
واژه ’’restart’’ با ’’reset’’ تفاوت دارد. ’’Reset’’ به معنای بازگرداندن سیستم به وضعیت پیش فرض است، در حالی که ’’restart’’ به معنای راه اندازی مجدد سیستم در وضعیت فعلی خود است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در زبان های برنامه نویسی مانند C یا Java، دستورات خاصی برای راه اندازی مجدد برنامه ها یا سیستم ها وجود دارد که می توانند در مواردی مانند خطاهای بحرانی یا پایان موفقیت آمیز فرآیندها استفاده شوند.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت رایج این است که راه اندازی مجدد همیشه به معنای رفع مشکلات است. در واقع، برخی مشکلات ممکن است نیاز به اقدامات خاص تر یا تشخیص خطا داشته باشند.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
راه اندازی مجدد سیستم ها و نرم افزارها باید به طور هوشمندانه و در زمان مناسب انجام شود تا از بروز مشکلات و تداخلات جلوگیری کند.
راه اندازی مجدد، سیستم ها، خطاها
مقدمه مفهومی درباره واژه
واژه ’’Restore’’ به معنای برگرداندن سیستم، داده ها یا تنظیمات به حالت قبلی یا اولیه است. این فرآیند ممکن است شامل بازگردانی از نسخه پشتیبان، بازیابی تنظیمات پیش فرض، یا بازسازی سیستم از یک وضعیت سالم باشد.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در دنیای فناوری اطلاعات، ’’restore’’ معمولاً به فرآیند بازیابی داده ها یا سیستم ها از یک نسخه پشتیبان یا نقطه بازیابی اشاره دارد که به منظور بازگشت به وضعیت قبلی انجام می شود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در صورتی که یک سیستم به دلیل خرابی یا حملات سایبری از کار بیفتد، فرآیند بازیابی می تواند شامل استفاده از نسخه پشتیبان برای بازگرداندن داده ها و اطلاعات به حالت اولیه باشد.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم ها و نرم افزارها، فرآیند بازیابی اطلاعات از نسخه های پشتیبان یا نقاط بازیابی به منظور جلوگیری از از دست رفتن داده ها و حفظ یکپارچگی سیستم اهمیت زیادی دارد.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
واژه ’’restore’’ در دهه های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ در زمینه های مختلف از جمله سیستم های ذخیره سازی و پشتیبان گیری رایج شد و از آن زمان تا به حال جزء مفاهیم اصلی فناوری اطلاعات باقی مانده است.
تفکیک آن از واژگان مشابه
واژه ’’restore’’ با ’’recover’’ تفاوت دارد. در حالی که ’’restore’’ به معنای بازگرداندن سیستم به وضعیت قبلی است، ’’recover’’ معمولاً به فرآیند بازیابی داده ها یا اطلاعات از خرابی ها و مشکلات اشاره دارد.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در زبان های برنامه نویسی و سیستم های مدیریت پایگاه داده، فرآیند بازیابی معمولاً از طریق دستورات خاصی مانند `restore` در SQL یا استفاده از نسخه های پشتیبان خودکار انجام می شود.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت رایج این است که بازیابی همیشه به سادگی قابل انجام است. در واقع، بازیابی ممکن است با چالش های مربوط به عدم دسترسی به نسخه پشتیبان یا خرابی های پیچیده سیستم مواجه شود.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
بازیابی و بازگرداندن داده ها یا سیستم ها باید به طور منظم و با استفاده از روش های مناسب انجام شود تا از مشکلات داده ای و از دست رفتن اطلاعات جلوگیری شود.
بازیابی، داده ها، سیستم ها
واژه ’’Restore’’ به معنای برگرداندن سیستم، داده ها یا تنظیمات به حالت قبلی یا اولیه است. این فرآیند ممکن است شامل بازگردانی از نسخه پشتیبان، بازیابی تنظیمات پیش فرض، یا بازسازی سیستم از یک وضعیت سالم باشد.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در دنیای فناوری اطلاعات، ’’restore’’ معمولاً به فرآیند بازیابی داده ها یا سیستم ها از یک نسخه پشتیبان یا نقطه بازیابی اشاره دارد که به منظور بازگشت به وضعیت قبلی انجام می شود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در صورتی که یک سیستم به دلیل خرابی یا حملات سایبری از کار بیفتد، فرآیند بازیابی می تواند شامل استفاده از نسخه پشتیبان برای بازگرداندن داده ها و اطلاعات به حالت اولیه باشد.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم ها و نرم افزارها، فرآیند بازیابی اطلاعات از نسخه های پشتیبان یا نقاط بازیابی به منظور جلوگیری از از دست رفتن داده ها و حفظ یکپارچگی سیستم اهمیت زیادی دارد.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
واژه ’’restore’’ در دهه های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ در زمینه های مختلف از جمله سیستم های ذخیره سازی و پشتیبان گیری رایج شد و از آن زمان تا به حال جزء مفاهیم اصلی فناوری اطلاعات باقی مانده است.
تفکیک آن از واژگان مشابه
واژه ’’restore’’ با ’’recover’’ تفاوت دارد. در حالی که ’’restore’’ به معنای بازگرداندن سیستم به وضعیت قبلی است، ’’recover’’ معمولاً به فرآیند بازیابی داده ها یا اطلاعات از خرابی ها و مشکلات اشاره دارد.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در زبان های برنامه نویسی و سیستم های مدیریت پایگاه داده، فرآیند بازیابی معمولاً از طریق دستورات خاصی مانند `restore` در SQL یا استفاده از نسخه های پشتیبان خودکار انجام می شود.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت رایج این است که بازیابی همیشه به سادگی قابل انجام است. در واقع، بازیابی ممکن است با چالش های مربوط به عدم دسترسی به نسخه پشتیبان یا خرابی های پیچیده سیستم مواجه شود.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
بازیابی و بازگرداندن داده ها یا سیستم ها باید به طور منظم و با استفاده از روش های مناسب انجام شود تا از مشکلات داده ای و از دست رفتن اطلاعات جلوگیری شود.
بازیابی، داده ها، سیستم ها
بازگرداندن، بازیابی کردن
آزمایش کردن، تست کنید
آزمایش شده، تست شده
ماندن، باقی می ماند
باقی، باقی مانده است
باقی، باقی مانده است
دوباره به حالت قبل برگرداندن، بازگرداندن
دوباره شروع کردن، راه اندازی مجدّد
بیان مجدّد