- Repeal
لغو کردن، لغو
معنی Repeal - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
شورش کردن، شورشی
غلتیدن، قرقره
واقعی
قانون
لذّت بردن، شادی
پرداخت کردن، بازپرداخت کردن
شاهانه، سلطنتی
مقدمه مفهومی درباره واژه
واژه ’’redial’’ به عمل شماره گیری مجدد یک شماره تلفن اشاره دارد. این فرآیند زمانی به کار می رود که ارتباط قبلی به دلایلی قطع شده باشد یا کاربر قصد تماس دوباره با همان شماره را داشته باشد. این قابلیت در دستگاه های تلفن و سیستم های ارتباطی مختلف از جمله تلفن های همراه و ثابت موجود است.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در برنامه نویسی و سیستم های ارتباطی، ’’redial’’ به ویژگی هایی اشاره دارد که در آن سیستم به طور خودکار شماره قطع شده را دوباره شماره گیری می کند. این ویژگی در سیستم های تماس خودکار یا شبکه های مخابراتی برای تسهیل ارتباطات استفاده می شود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در سیستم های مخابراتی، ویژگی ’’redial’’ در تلفن های همراه و ثابت به طور خودکار شماره قبلی که اتصال آن قطع شده است را دوباره شماره گیری می کند. در بسیاری از سیستم های پشتیبانی مشتری، برای حفظ ارتباط بدون نیاز به وارد کردن مجدد شماره، از این ویژگی استفاده می شود.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم های ارتباطی، قابلیت ’’redial’’ به ویژه در طراحی نرم افزارهای پشتیبانی مشتری و سیستم های تلفن هوشمند برای افزایش راحتی کاربر و کارایی سیستم ها پیاده سازی می شود.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
ویژگی ’’redial’’ در ابتدا در سیستم های تلفن ثابت برای تسهیل تماس های مجدد ایجاد شد و با پیشرفت تکنولوژی به دستگاه های تلفن همراه و نرم افزارهای ارتباطی گسترش یافت.
تفکیک آن از واژگان مشابه
واژه ’’redial’’ با ’’recall’’ (یادآوری) مقایسه می شود. در حالی که ’’redial’’ به شماره گیری مجدد یک شماره تلفن اشاره دارد، ’’recall’’ معمولاً به فراخوانی یک تماس قبلی یا بازگردانی داده ها از حافظه اشاره دارد.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در برنامه نویسی، ’’redial’’ می تواند از طریق قابلیت های اتوماتیک یا دکمه های اختصاصی برای شماره گیری مجدد پیاده سازی شود. در سیستم های اتوماسیون تماس، به ویژه در مراکز پشتیبانی مشتری، این ویژگی به طور خودکار تماس های قبلی را دوباره برقرار می کند.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
یک سوءبرداشت رایج این است که ’’redial’’ فقط در تلفن های همراه استفاده می شود. در واقع، این ویژگی در تمامی سیستم های ارتباطی و مراکز تماس نیز به کار می رود.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
درک فرآیند ’’redial’’ و کاربرد آن در سیستم های ارتباطی برای طراحی نرم افزارهای پشتیبانی و ارتباط با مشتری اهمیت دارد.
سیستم های مخابراتی، تلفن های همراه، نرم افزارهای پشتیبانی مشتری
واژه ’’redial’’ به عمل شماره گیری مجدد یک شماره تلفن اشاره دارد. این فرآیند زمانی به کار می رود که ارتباط قبلی به دلایلی قطع شده باشد یا کاربر قصد تماس دوباره با همان شماره را داشته باشد. این قابلیت در دستگاه های تلفن و سیستم های ارتباطی مختلف از جمله تلفن های همراه و ثابت موجود است.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در برنامه نویسی و سیستم های ارتباطی، ’’redial’’ به ویژگی هایی اشاره دارد که در آن سیستم به طور خودکار شماره قطع شده را دوباره شماره گیری می کند. این ویژگی در سیستم های تماس خودکار یا شبکه های مخابراتی برای تسهیل ارتباطات استفاده می شود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در سیستم های مخابراتی، ویژگی ’’redial’’ در تلفن های همراه و ثابت به طور خودکار شماره قبلی که اتصال آن قطع شده است را دوباره شماره گیری می کند. در بسیاری از سیستم های پشتیبانی مشتری، برای حفظ ارتباط بدون نیاز به وارد کردن مجدد شماره، از این ویژگی استفاده می شود.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم های ارتباطی، قابلیت ’’redial’’ به ویژه در طراحی نرم افزارهای پشتیبانی مشتری و سیستم های تلفن هوشمند برای افزایش راحتی کاربر و کارایی سیستم ها پیاده سازی می شود.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
ویژگی ’’redial’’ در ابتدا در سیستم های تلفن ثابت برای تسهیل تماس های مجدد ایجاد شد و با پیشرفت تکنولوژی به دستگاه های تلفن همراه و نرم افزارهای ارتباطی گسترش یافت.
تفکیک آن از واژگان مشابه
واژه ’’redial’’ با ’’recall’’ (یادآوری) مقایسه می شود. در حالی که ’’redial’’ به شماره گیری مجدد یک شماره تلفن اشاره دارد، ’’recall’’ معمولاً به فراخوانی یک تماس قبلی یا بازگردانی داده ها از حافظه اشاره دارد.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در برنامه نویسی، ’’redial’’ می تواند از طریق قابلیت های اتوماتیک یا دکمه های اختصاصی برای شماره گیری مجدد پیاده سازی شود. در سیستم های اتوماسیون تماس، به ویژه در مراکز پشتیبانی مشتری، این ویژگی به طور خودکار تماس های قبلی را دوباره برقرار می کند.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
یک سوءبرداشت رایج این است که ’’redial’’ فقط در تلفن های همراه استفاده می شود. در واقع، این ویژگی در تمامی سیستم های ارتباطی و مراکز تماس نیز به کار می رود.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
درک فرآیند ’’redial’’ و کاربرد آن در سیستم های ارتباطی برای طراحی نرم افزارهای پشتیبانی و ارتباط با مشتری اهمیت دارد.
سیستم های مخابراتی، تلفن های همراه، نرم افزارهای پشتیبانی مشتری
تکرار کردن
جذب کردن، درخوٰاست
دوباره خوٰاندن، بازخوٰانی کردن
دوباره فروختن، فروش مجدّد
دوباره گفتن، بازگو کردن
دفع کردن
مقدمه مفهومی درباره واژه
واژه ’’Repeat’’ به معنای انجام مجدد یا تکرار یک عمل یا فرآیند است. این عمل می تواند در زمینه های مختلفی مانند برنامه نویسی، آمار، یا آموزش به کار رود.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در دنیای برنامه نویسی، تکرار معمولاً به فرآیند اجرای مجدد یک بلوک کد، حلقه یا توالی دستورات اشاره دارد. این فرآیند ممکن است به منظور انجام یک سری عملیات مشابه یا پردازش داده ها در یک الگوی تکراری انجام شود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در زبان های برنامه نویسی، مانند Python و JavaScript، استفاده از دستورات مانند `for` یا `while` برای تکرار بخش هایی از کد رایج است. در زندگی روزمره، فرآیندهای تکراری مانند امتحانات یا جلسات آموزشی تکرار می شوند تا افراد بتوانند مهارت های خود را تقویت کنند.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم ها، فرآیندهای تکراری برای انجام کارهای مختلف در زمان های مختلف یا با داده های متفاوت مفید هستند. استفاده از تکرار برای مدیریت حلقه های بازخورد یا پردازش داده ها به ویژه در برنامه های پیچیده مورد استفاده قرار می گیرد.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
واژه ’’repeat’’ در ابتدا برای نشان دادن نیاز به انجام دوباره یا چندباره یک عمل در علوم مختلف استفاده می شد، اما با پیشرفت زبان های برنامه نویسی و سیستم های خودکار، مفهوم آن گسترش یافت.
تفکیک آن از واژگان مشابه
واژه ’’repeat’’ با ’’reiterate’’ تفاوت دارد. ’’Repeat’’ به معنای انجام مجدد است، در حالی که ’’reiterate’’ معمولاً به بیان مجدد یا تأکید بر چیزی اشاره دارد.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در زبان های مختلف، از حلقه ها و دستورات تکرار برای اجرای مجدد بخش های کد استفاده می شود. به عنوان مثال، در Python می توان از `for` یا `while` برای تکرار استفاده کرد.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
یک سوءبرداشت رایج این است که ’’repeat’’ همیشه به معنای انجام همان کار به صورت یکسان است. در حالی که ممکن است در برخی مواقع تکرار به صورت بهینه سازی شده یا با تغییراتی در روند انجام شود.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
درک درست مفهوم ’’repeat’’ و استفاده از آن در فرآیندهای خودکارسازی و برنامه نویسی می تواند به افزایش کارایی و کاهش خطاهای انسانی کمک کند.
حلقه ها، کد، تکرار
واژه ’’Repeat’’ به معنای انجام مجدد یا تکرار یک عمل یا فرآیند است. این عمل می تواند در زمینه های مختلفی مانند برنامه نویسی، آمار، یا آموزش به کار رود.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در دنیای برنامه نویسی، تکرار معمولاً به فرآیند اجرای مجدد یک بلوک کد، حلقه یا توالی دستورات اشاره دارد. این فرآیند ممکن است به منظور انجام یک سری عملیات مشابه یا پردازش داده ها در یک الگوی تکراری انجام شود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در زبان های برنامه نویسی، مانند Python و JavaScript، استفاده از دستورات مانند `for` یا `while` برای تکرار بخش هایی از کد رایج است. در زندگی روزمره، فرآیندهای تکراری مانند امتحانات یا جلسات آموزشی تکرار می شوند تا افراد بتوانند مهارت های خود را تقویت کنند.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم ها، فرآیندهای تکراری برای انجام کارهای مختلف در زمان های مختلف یا با داده های متفاوت مفید هستند. استفاده از تکرار برای مدیریت حلقه های بازخورد یا پردازش داده ها به ویژه در برنامه های پیچیده مورد استفاده قرار می گیرد.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
واژه ’’repeat’’ در ابتدا برای نشان دادن نیاز به انجام دوباره یا چندباره یک عمل در علوم مختلف استفاده می شد، اما با پیشرفت زبان های برنامه نویسی و سیستم های خودکار، مفهوم آن گسترش یافت.
تفکیک آن از واژگان مشابه
واژه ’’repeat’’ با ’’reiterate’’ تفاوت دارد. ’’Repeat’’ به معنای انجام مجدد است، در حالی که ’’reiterate’’ معمولاً به بیان مجدد یا تأکید بر چیزی اشاره دارد.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در زبان های مختلف، از حلقه ها و دستورات تکرار برای اجرای مجدد بخش های کد استفاده می شود. به عنوان مثال، در Python می توان از `for` یا `while` برای تکرار استفاده کرد.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
یک سوءبرداشت رایج این است که ’’repeat’’ همیشه به معنای انجام همان کار به صورت یکسان است. در حالی که ممکن است در برخی مواقع تکرار به صورت بهینه سازی شده یا با تغییراتی در روند انجام شود.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
درک درست مفهوم ’’repeat’’ و استفاده از آن در فرآیندهای خودکارسازی و برنامه نویسی می تواند به افزایش کارایی و کاهش خطاهای انسانی کمک کند.
حلقه ها، کد، تکرار
آشکار کردن
مقدمه مفهومی درباره واژه
واژه ’’real’’ به معنای چیزی است که در دنیای واقعی وجود دارد، به طوری که برخلاف مفاهیم انتزاعی یا تخیلی، از لحاظ فیزیکی قابل مشاهده و شناسایی است. این واژه در بسیاری از حوزه های مختلف از جمله فلسفه، ریاضیات، علم رایانه، و زندگی روزمره به کار می رود. در این زمینه ها، چیزی که ’’حقیقی’’ نامیده می شود معمولاً بر اساس شواهد و واقعیت های قابل تأیید است.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در دنیای فناوری اطلاعات، واژه ’’real’’ ممکن است به معنای داده هایی باشد که به طور مستقیم از دنیای واقعی جمع آوری شده اند، مانند داده های سنسورها یا ورودی های کاربر. همچنین، در زبان های برنامه نویسی، این واژه ممکن است به نوع خاصی از داده ها اشاره داشته باشد که در آن مقدارهای واقعی (بر خلاف اعداد صحیح یا فرضی) ذخیره می شوند.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در برنامه نویسی، زمانی که داده های حقیقی در حال پردازش هستند، ممکن است شامل داده های وارد شده توسط کاربر یا نتایج محاسبات از سیستم های خارجی باشد. در یک سیستم پایش سلامت، اطلاعاتی که از دستگاه های اندازه گیری جمع آوری می شود (مانند فشار خون یا دما) مثال هایی از داده های واقعی هستند که باید به طور دقیق و قابل اعتماد خوانده و پردازش شوند.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در توسعه نرم افزار و معماری سیستم ها، واژه ’’real’’ معمولاً به اطلاعاتی اشاره دارد که به طور مستقیم از منابع فیزیکی یا واقعی بدست آمده است. برای مثال، در سیستم های پردازش تصویر، اطلاعاتی که از دوربین ها و حسگرهای محیطی جمع آوری می شود، داده های ’’real’’ یا واقعی هستند که باید به درستی پردازش و نمایش داده شوند.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
واژه ’’real’’ در ابتدا به مفهوم فیزیکی و قابل لمس از اشیاء اشاره داشت، اما با گذشت زمان، در دنیای فناوری اطلاعات، به معنای داده ها و اطلاعاتی به کار رفته است که از دنیای واقعی استخراج شده اند. در سال های اخیر، با گسترش سیستم های مبتنی بر داده های واقعی مانند اینترنت اشیاء (IoT)، اهمیت واژه ’’real’’ در این زمینه ها بیشتر شده است.
تفکیک آن از واژگان مشابه
واژه ’’real’’ معمولاً با واژه هایی مانند ’’virtual’’ (مجازی) یا ’’simulated’’ (شبیه سازی شده) مقایسه می شود. در حالی که ’’real’’ به چیزی که در دنیای فیزیکی و واقعی وجود دارد اشاره دارد، واژه ’’virtual’’ معمولاً به اشیاء یا داده هایی اطلاق می شود که در دنیای مجازی یا شبیه سازی شده موجودند.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در زبان های برنامه نویسی مختلف، واژه ’’real’’ معمولاً به داده های عددی با دقت بالا اشاره دارد. برای مثال، در زبان های برنامه نویسی مانند Python، داده های ’’real’’ می توانند به عنوان اعداد اعشاری (float) ذخیره شوند. در زبان های دیگر مانند C++، از نوع داده ’’double’’ برای ذخیره مقادیر واقعی استفاده می شود.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
یکی از چالش های رایج در مورد واژه ’’real’’، تفاوت های آن با داده های شبیه سازی شده یا فرضی است. گاهی اوقات ممکن است بین داده های واقعی و شبیه سازی شده اشتباه گرفته شود، به ویژه در زمینه هایی مانند علم داده یا سیستم های شبیه سازی.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
درک صحیح از مفهوم ’’real’’ در فناوری اطلاعات و برنامه نویسی برای طراحان و توسعه دهندگان سیستم ها و نرم افزارها بسیار اهمیت دارد. این واژه معمولاً به داده ها و اطلاعاتی اطلاق می شود که از منابع واقعی و فیزیکی به دست آمده اند و باید با دقت و صحت پردازش شوند. در متون آموزشی و تخصصی، باید به وضوح تفاوت های بین داده های واقعی و مجازی یا شبیه سازی شده مطرح شود.
واژه ’’real’’ به معنای چیزی است که در دنیای واقعی وجود دارد، به طوری که برخلاف مفاهیم انتزاعی یا تخیلی، از لحاظ فیزیکی قابل مشاهده و شناسایی است. این واژه در بسیاری از حوزه های مختلف از جمله فلسفه، ریاضیات، علم رایانه، و زندگی روزمره به کار می رود. در این زمینه ها، چیزی که ’’حقیقی’’ نامیده می شود معمولاً بر اساس شواهد و واقعیت های قابل تأیید است.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در دنیای فناوری اطلاعات، واژه ’’real’’ ممکن است به معنای داده هایی باشد که به طور مستقیم از دنیای واقعی جمع آوری شده اند، مانند داده های سنسورها یا ورودی های کاربر. همچنین، در زبان های برنامه نویسی، این واژه ممکن است به نوع خاصی از داده ها اشاره داشته باشد که در آن مقدارهای واقعی (بر خلاف اعداد صحیح یا فرضی) ذخیره می شوند.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در برنامه نویسی، زمانی که داده های حقیقی در حال پردازش هستند، ممکن است شامل داده های وارد شده توسط کاربر یا نتایج محاسبات از سیستم های خارجی باشد. در یک سیستم پایش سلامت، اطلاعاتی که از دستگاه های اندازه گیری جمع آوری می شود (مانند فشار خون یا دما) مثال هایی از داده های واقعی هستند که باید به طور دقیق و قابل اعتماد خوانده و پردازش شوند.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در توسعه نرم افزار و معماری سیستم ها، واژه ’’real’’ معمولاً به اطلاعاتی اشاره دارد که به طور مستقیم از منابع فیزیکی یا واقعی بدست آمده است. برای مثال، در سیستم های پردازش تصویر، اطلاعاتی که از دوربین ها و حسگرهای محیطی جمع آوری می شود، داده های ’’real’’ یا واقعی هستند که باید به درستی پردازش و نمایش داده شوند.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
واژه ’’real’’ در ابتدا به مفهوم فیزیکی و قابل لمس از اشیاء اشاره داشت، اما با گذشت زمان، در دنیای فناوری اطلاعات، به معنای داده ها و اطلاعاتی به کار رفته است که از دنیای واقعی استخراج شده اند. در سال های اخیر، با گسترش سیستم های مبتنی بر داده های واقعی مانند اینترنت اشیاء (IoT)، اهمیت واژه ’’real’’ در این زمینه ها بیشتر شده است.
تفکیک آن از واژگان مشابه
واژه ’’real’’ معمولاً با واژه هایی مانند ’’virtual’’ (مجازی) یا ’’simulated’’ (شبیه سازی شده) مقایسه می شود. در حالی که ’’real’’ به چیزی که در دنیای فیزیکی و واقعی وجود دارد اشاره دارد، واژه ’’virtual’’ معمولاً به اشیاء یا داده هایی اطلاق می شود که در دنیای مجازی یا شبیه سازی شده موجودند.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در زبان های برنامه نویسی مختلف، واژه ’’real’’ معمولاً به داده های عددی با دقت بالا اشاره دارد. برای مثال، در زبان های برنامه نویسی مانند Python، داده های ’’real’’ می توانند به عنوان اعداد اعشاری (float) ذخیره شوند. در زبان های دیگر مانند C++، از نوع داده ’’double’’ برای ذخیره مقادیر واقعی استفاده می شود.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
یکی از چالش های رایج در مورد واژه ’’real’’، تفاوت های آن با داده های شبیه سازی شده یا فرضی است. گاهی اوقات ممکن است بین داده های واقعی و شبیه سازی شده اشتباه گرفته شود، به ویژه در زمینه هایی مانند علم داده یا سیستم های شبیه سازی.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
درک صحیح از مفهوم ’’real’’ در فناوری اطلاعات و برنامه نویسی برای طراحان و توسعه دهندگان سیستم ها و نرم افزارها بسیار اهمیت دارد. این واژه معمولاً به داده ها و اطلاعاتی اطلاق می شود که از منابع واقعی و فیزیکی به دست آمده اند و باید با دقت و صحت پردازش شوند. در متون آموزشی و تخصصی، باید به وضوح تفاوت های بین داده های واقعی و مجازی یا شبیه سازی شده مطرح شود.