- Notable
مشهور، قابل توجّه
معنی Notable - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
قابل حمل
مقدمه مفهومی درباره واژه
پایا (Stable) به وضعیت یک سیستم نرم افزاری یا سخت افزاری اشاره دارد که در آن عملکرد صحیح و قابل اطمینان در طول زمان و تحت شرایط مختلف کاری حفظ می شود.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در توصیف نسخه های نرم افزاری، ارزیابی کیفیت سیستم ها، طراحی معماری های قابل اطمینان، مدیریت زیرساخت و پیکربندی سیستم های حیاتی استفاده می شود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
1. نسخه پایای سیستم عامل لینوکس
2. کتابخانه های پایای زبان های برنامه نویسی
3. سرورهای با uptime بالا
4. سیستم های بانکی پایا
5. رابط های برنامه نویسی پایدار
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم ها، پایایی یک ویژگی طراحی کلیدی است. در مدیریت نسخه ها، نسخه های پایا از شاخه اصلی جدا می شوند. در DevOps، به عنوان معیاری برای ارزیابی موفقیت استفاده می شود. در سیستم های توزیع شده، از طریق مکانیزم های اجماع حفظ می شود.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم پایایی از دهه 1950 در سیستم های اولیه مطرح بود. در دهه 1980 با ظهور نرم افزارهای تجاری اهمیت یافت. دهه 1990 شاهد استانداردهای رسمی برای ارزیابی پایایی بود. امروزه در سیستم های پیچیده ابری و توزیع شده نقش حیاتی دارد.
تفکیک آن از واژگان مشابه
پایا با قابل اطمینان تفاوت دارد: اولی به وضعیت فعلی اشاره دارد، دومی به احتمال حفظ این وضعیت. با مقاوم نیز متفاوت است که به توانایی تحمل شرایط سخت می پردازد.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در Python با انتشار نسخه های پایدار. در Java با استفاده از LTS نسخه ها. در سیستم عامل ها با سیاست های به روزرسانی محافظه کارانه. در معماری نرم افزار با الگوهای طراحی پایدار. در تست با سناریوهای تست طولانی مدت.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت رایج: سیستم های پایا نیازی به تغییر ندارند. چالش اصلی: ایجاد تعادل بین نوآوری و حفظ پایایی در توسعه مستمر.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
دستیابی به پایایی بالا نیازمند توجه به تمام جنبه های طراحی و پیاده سازی سیستم است. توسعه دهندگان باید با اصول ایجاد سیستم های پایا آشنا باشند.
پایا (Stable) به وضعیت یک سیستم نرم افزاری یا سخت افزاری اشاره دارد که در آن عملکرد صحیح و قابل اطمینان در طول زمان و تحت شرایط مختلف کاری حفظ می شود.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در توصیف نسخه های نرم افزاری، ارزیابی کیفیت سیستم ها، طراحی معماری های قابل اطمینان، مدیریت زیرساخت و پیکربندی سیستم های حیاتی استفاده می شود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
1. نسخه پایای سیستم عامل لینوکس
2. کتابخانه های پایای زبان های برنامه نویسی
3. سرورهای با uptime بالا
4. سیستم های بانکی پایا
5. رابط های برنامه نویسی پایدار
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم ها، پایایی یک ویژگی طراحی کلیدی است. در مدیریت نسخه ها، نسخه های پایا از شاخه اصلی جدا می شوند. در DevOps، به عنوان معیاری برای ارزیابی موفقیت استفاده می شود. در سیستم های توزیع شده، از طریق مکانیزم های اجماع حفظ می شود.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم پایایی از دهه 1950 در سیستم های اولیه مطرح بود. در دهه 1980 با ظهور نرم افزارهای تجاری اهمیت یافت. دهه 1990 شاهد استانداردهای رسمی برای ارزیابی پایایی بود. امروزه در سیستم های پیچیده ابری و توزیع شده نقش حیاتی دارد.
تفکیک آن از واژگان مشابه
پایا با قابل اطمینان تفاوت دارد: اولی به وضعیت فعلی اشاره دارد، دومی به احتمال حفظ این وضعیت. با مقاوم نیز متفاوت است که به توانایی تحمل شرایط سخت می پردازد.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در Python با انتشار نسخه های پایدار. در Java با استفاده از LTS نسخه ها. در سیستم عامل ها با سیاست های به روزرسانی محافظه کارانه. در معماری نرم افزار با الگوهای طراحی پایدار. در تست با سناریوهای تست طولانی مدت.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت رایج: سیستم های پایا نیازی به تغییر ندارند. چالش اصلی: ایجاد تعادل بین نوآوری و حفظ پایایی در توسعه مستمر.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
دستیابی به پایایی بالا نیازمند توجه به تمام جنبه های طراحی و پیاده سازی سیستم است. توسعه دهندگان باید با اصول ایجاد سیستم های پایا آشنا باشند.
قابل انجام، شدنی
کامل، کل
ستایش برانگیز، قابل ستایش
پایدار
ثابت، پایدار
مقدمه مفهومی
حمل پذیر (Portable) در فناوری اطلاعات به سیستم ها، نرم افزارها یا دستگاه هایی اطلاق می شود که به راحتی بین محیط های مختلف فیزیکی یا دیجیتالی قابل انتقال و استفاده هستند. در مورد نرم افزارها، برنامه های حمل پذیر معمولاً نیاز به نصب ندارند و می توانند مستقیماً از روی حافظه های قابل حمل اجرا شوند. در مورد سخت افزار، دستگاه های حمل پذیر معمولاً سبک وزن، کم مصرف و دارای قابلیت های ارتباطی بی سیم هستند. این مفهوم در سال های اخیر با ظهور فناوری هایی مانند محاسبات ابری و برنامه های کاربردی وب، گسترش یافته است.
کاربرد در فناوری اطلاعات
1. برنامه های کاربردی قابل اجرا از USB 2. سیستم عامل های قابل حمل روی حافظه های خارجی 3. دستگاه های محاسباتی همراه مانند لپ تاپ ها و تبلت ها 4. ابزارهای توسعه قابل حمل بین سیستم ها 5. برنامه های موبایل با قابلیت همگام سازی بین دستگاه ها 6. محیط های توسعه یکپارچه قابل حمل 7. بازی های قابل اجرا بدون نصب 8. سرویس های ابری با دسترسی از هر دستگاه
مثال های کاربردی
1. نرم افزارهای PortableApps که از روی USB اجرا می شوند 2. سیستم عامل Tails روی حافظه USB 3. لپ تاپ های فوق سبک 4. برنامه های موبایل مانند Evernote با همگام سازی ابری 5. محیط های توسعه مانند VS Code Portable 6. بازی های استیم که بدون نصب اجرا می شوند 7. سرویس های Google Docs با دسترسی از هر مرورگر 8. دستگاه های رزبری پای قابل حمل
نقش در معماری سیستم ها
در معماری نرم افزارهای حمل پذیر، تمرکز بر حداقل سازی وابستگی های سیستمی و ذخیره سازی تنظیمات به صورت محلی است. در معماری دستگاه های حمل پذیر، تاکید بر بهینه سازی مصرف انرژی و قابلیت های ارتباطی است. در سیستم های ابری، معماری های مبتنی بر کلاینت سبک با پردازش سنگین در سمت سرور توسعه یافته اند. در برنامه های کاربردی وب پیشرو (PWA)، قابلیت کار آفلاین و همگام سازی بعدی پیاده سازی شده است.
تاریخچه و تکامل
مفهوم حمل پذیر به اولین کامپیوترهای قابل حمل در دهه 1970 بازمی گردد. در دهه 1990، ظهور حافظه های فلش امکان توسعه نرم افزارهای قابل حمل را فراهم کرد. در دهه 2000، پروژه هایی مانند PortableApps محبوب شدند. امروزه با ظهور رایانش ابری و برنامه های کاربردی وب، مفهوم حمل پذیری به سطح جدیدی رسیده است. در سال های اخیر، دستگاه های قابل حمل پیشرفته تری مانند تبلت ها و گوشی های هوشمند توسعه یافته اند.
تفاوت با واژگان مشابه
حمل پذیر با چندسکویی (Cross-platform) تفاوت دارد: چندسکویی به اجرا روی پلتفرم های مختلف اشاره دارد. با سبک وزن (Lightweight) نیز متفاوت است، چون سبک وزنی به مصرف منابع کم اشاره می کند. با ابری (Cloud-based) نیز تفاوت دارد، زیرا سیستم های ابری لزوماً قابل حمل نیستند.
پیاده سازی در فناوری ها
در نرم افزار: PortableApps.com، LiberKey. در سیستم عامل: Tails، Puppy Linux. در سخت افزار: لپ تاپ های Ultrabook، تبلت ها. در توسعه: VS Code Portable، Eclipse Portable. در بازی: بازی های بدون نیاز به نصب Steam. در ابر: Google Docs، Office 365. در موبایل: اپلیکیشن های همگام شونده مانند Dropbox. در اینترنت اشیا: دستگاه های پوشیدنی.
چالش های رایج
1. محدودیت های امنیتی در اجرای برنامه های قابل حمل 2. مشکلات کارایی در مقایسه با برنامه های نصب شده 3. چالش های ذخیره سازی و مدیریت داده 4. محدودیت های سخت افزاری دستگاه های قابل حمل 5. مشکلات همگام سازی بین دستگاه ها 6. چالش های توسعه برای محیط های مختلف 7. مدیریت وابستگی های نرم افزاری
کاربرد در فناوری های نوین
در رایانش لبه، اجرای کد روی دستگاه های لبه. در اینترنت اشیا، سنسورهای قابل حمل با باتری طولانی. در واقعیت مجازی، هدست های قابل حمل مستقل. در پزشکی دیجیتال، دستگاه های نظارت سلامت شخصی. در آموزش الکترونیکی، محتوای یادگیری قابل حمل. در شهرهای هوشمند، دستگاه های نظارت محیطی قابل حمل. در خودروهای خودران، سیستم های محاسباتی قابل حمل.
نتیجه گیری
حمل پذیری با امکان جابجایی آسان سیستم ها و داده ها بین محیط های مختلف، انعطاف پذیری کاربران و سازمان ها را افزایش می دهد. طراحی سیستم های حمل پذیر مؤثر نیازمند تعادل بین قابلیت جابجایی، کارایی و امنیت است. با پیشرفت فناوری های همراه و ابری، اهمیت سیستم های حمل پذیر در زندگی دیجیتال روزمره بیش از پیش آشکار شده است.
حمل پذیر (Portable) در فناوری اطلاعات به سیستم ها، نرم افزارها یا دستگاه هایی اطلاق می شود که به راحتی بین محیط های مختلف فیزیکی یا دیجیتالی قابل انتقال و استفاده هستند. در مورد نرم افزارها، برنامه های حمل پذیر معمولاً نیاز به نصب ندارند و می توانند مستقیماً از روی حافظه های قابل حمل اجرا شوند. در مورد سخت افزار، دستگاه های حمل پذیر معمولاً سبک وزن، کم مصرف و دارای قابلیت های ارتباطی بی سیم هستند. این مفهوم در سال های اخیر با ظهور فناوری هایی مانند محاسبات ابری و برنامه های کاربردی وب، گسترش یافته است.
کاربرد در فناوری اطلاعات
1. برنامه های کاربردی قابل اجرا از USB 2. سیستم عامل های قابل حمل روی حافظه های خارجی 3. دستگاه های محاسباتی همراه مانند لپ تاپ ها و تبلت ها 4. ابزارهای توسعه قابل حمل بین سیستم ها 5. برنامه های موبایل با قابلیت همگام سازی بین دستگاه ها 6. محیط های توسعه یکپارچه قابل حمل 7. بازی های قابل اجرا بدون نصب 8. سرویس های ابری با دسترسی از هر دستگاه
مثال های کاربردی
1. نرم افزارهای PortableApps که از روی USB اجرا می شوند 2. سیستم عامل Tails روی حافظه USB 3. لپ تاپ های فوق سبک 4. برنامه های موبایل مانند Evernote با همگام سازی ابری 5. محیط های توسعه مانند VS Code Portable 6. بازی های استیم که بدون نصب اجرا می شوند 7. سرویس های Google Docs با دسترسی از هر مرورگر 8. دستگاه های رزبری پای قابل حمل
نقش در معماری سیستم ها
در معماری نرم افزارهای حمل پذیر، تمرکز بر حداقل سازی وابستگی های سیستمی و ذخیره سازی تنظیمات به صورت محلی است. در معماری دستگاه های حمل پذیر، تاکید بر بهینه سازی مصرف انرژی و قابلیت های ارتباطی است. در سیستم های ابری، معماری های مبتنی بر کلاینت سبک با پردازش سنگین در سمت سرور توسعه یافته اند. در برنامه های کاربردی وب پیشرو (PWA)، قابلیت کار آفلاین و همگام سازی بعدی پیاده سازی شده است.
تاریخچه و تکامل
مفهوم حمل پذیر به اولین کامپیوترهای قابل حمل در دهه 1970 بازمی گردد. در دهه 1990، ظهور حافظه های فلش امکان توسعه نرم افزارهای قابل حمل را فراهم کرد. در دهه 2000، پروژه هایی مانند PortableApps محبوب شدند. امروزه با ظهور رایانش ابری و برنامه های کاربردی وب، مفهوم حمل پذیری به سطح جدیدی رسیده است. در سال های اخیر، دستگاه های قابل حمل پیشرفته تری مانند تبلت ها و گوشی های هوشمند توسعه یافته اند.
تفاوت با واژگان مشابه
حمل پذیر با چندسکویی (Cross-platform) تفاوت دارد: چندسکویی به اجرا روی پلتفرم های مختلف اشاره دارد. با سبک وزن (Lightweight) نیز متفاوت است، چون سبک وزنی به مصرف منابع کم اشاره می کند. با ابری (Cloud-based) نیز تفاوت دارد، زیرا سیستم های ابری لزوماً قابل حمل نیستند.
پیاده سازی در فناوری ها
در نرم افزار: PortableApps.com، LiberKey. در سیستم عامل: Tails، Puppy Linux. در سخت افزار: لپ تاپ های Ultrabook، تبلت ها. در توسعه: VS Code Portable، Eclipse Portable. در بازی: بازی های بدون نیاز به نصب Steam. در ابر: Google Docs، Office 365. در موبایل: اپلیکیشن های همگام شونده مانند Dropbox. در اینترنت اشیا: دستگاه های پوشیدنی.
چالش های رایج
1. محدودیت های امنیتی در اجرای برنامه های قابل حمل 2. مشکلات کارایی در مقایسه با برنامه های نصب شده 3. چالش های ذخیره سازی و مدیریت داده 4. محدودیت های سخت افزاری دستگاه های قابل حمل 5. مشکلات همگام سازی بین دستگاه ها 6. چالش های توسعه برای محیط های مختلف 7. مدیریت وابستگی های نرم افزاری
کاربرد در فناوری های نوین
در رایانش لبه، اجرای کد روی دستگاه های لبه. در اینترنت اشیا، سنسورهای قابل حمل با باتری طولانی. در واقعیت مجازی، هدست های قابل حمل مستقل. در پزشکی دیجیتال، دستگاه های نظارت سلامت شخصی. در آموزش الکترونیکی، محتوای یادگیری قابل حمل. در شهرهای هوشمند، دستگاه های نظارت محیطی قابل حمل. در خودروهای خودران، سیستم های محاسباتی قابل حمل.
نتیجه گیری
حمل پذیری با امکان جابجایی آسان سیستم ها و داده ها بین محیط های مختلف، انعطاف پذیری کاربران و سازمان ها را افزایش می دهد. طراحی سیستم های حمل پذیر مؤثر نیازمند تعادل بین قابلیت جابجایی، کارایی و امنیت است. با پیشرفت فناوری های همراه و ابری، اهمیت سیستم های حمل پذیر در زندگی دیجیتال روزمره بیش از پیش آشکار شده است.
قابل حمل، متحرّک
محبوب، دوست داشتنی
قابل خوردن
قابل شرب، نوشیدن
محبوب، دوست داشتنی
شگفت انگیز، قابل توجّه، مشهور
ثابت، پایدار
قابل حمل
حسابدار
ستایش برانگیز، قابل ستایش، شایسته ستایش
یکبار مصرف
قابل نقل، قابل نقل قول
به طور برجسته، قابل توجّه
قابل شرب
قابل شرب
مشهور، قابل توجّه
قابل شرب