ژانر انتزاعی (Abstract) به یک ژانر یا سبک خاص از سینما اشاره دارد که برخلاف سینمای داستان گو، تلاش می کند از طریق شکل و زبان غیر واقعی و غیر واضح به بیان ایده ها، احساسات و تجربیات معنوی یا ابتدایی بپردازد. این نوع فیلم ها معمولاً از زبان تصویری، صدا، نور، رنگ، ترکیب فریبنده فیلم و سایر عناصر سینمایی استفاده می کنند تا تجربه ای بیشتر از حقیقت فیلمسازی و غیره نوعی فیلم تجربی که در ظاهر هیچ قصه و روایتی مانند فیلمهای کلاسیک داستانی ندارد و کم ترین ارتباط را با دنیای بیرون دارد. کارهای ”دیوید لینیچ“ از جمله ”بزرگراه گمشده“ ازاین دست فیلمهاست. درفیلم انتزاعی، اجزاء فیلم نه از طریق سلسله ی علی رویدادها بلکه ازطریق ویژگیهای بصری فیلم به هم مرتبط می شود. این نوع فیلم در اصطلاح، نوعی بازی با فرم محسوب می شود.
ژانر انتزاعی (Abstract) به یک ژانر یا سبک خاص از سینما اشاره دارد که برخلاف سینمای داستان گو، تلاش می کند از طریق شکل و زبان غیر واقعی و غیر واضح به بیان ایده ها، احساسات و تجربیات معنوی یا ابتدایی بپردازد. این نوع فیلم ها معمولاً از زبان تصویری، صدا، نور، رنگ، ترکیب فریبنده فیلم و سایر عناصر سینمایی استفاده می کنند تا تجربه ای بیشتر از حقیقت فیلمسازی و غیره نوعی فیلم تجربی که در ظاهر هیچ قصه و روایتی مانند فیلمهای کلاسیک داستانی ندارد و کم ترین ارتباط را با دنیای بیرون دارد. کارهای ”دیوید لینیچ“ از جمله ”بزرگراه گمشده“ ازاین دست فیلمهاست. درفیلم انتزاعی، اجزاء فیلم نه از طریق سلسله ی علی رویدادها بلکه ازطریق ویژگیهای بصری فیلم به هم مرتبط می شود. این نوع فیلم در اصطلاح، نوعی بازی با فرم محسوب می شود.
مقدمه مفهومی درباره واژه اصطلاح ’’abstract’’ در فناوری اطلاعات به معنای تجرید یا جداسازی ویژگی ها و عملکردهای اصلی از جزئیات غیرضروری است. هدف از تجرید، ساده سازی مدل ها، تمرکز بر رفتارهای مهم و تسهیل درک سیستم های پیچیده است. این مفهوم در بسیاری از حوزه های مهندسی نرم افزار، مانند طراحی شی گرا، معماری سیستم، و مدل سازی داده ها کاربرد دارد.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات در برنامه نویسی شی گرا، کلاس های abstract (مجرد) ساختارهایی هستند که فقط تعریف ویژگی ها و متدهای کلی را ارائه می دهند و نمی توان از آن ها مستقیماً نمونه سازی کرد. این کلاس ها به عنوان الگو برای کلاس های فرعی مورد استفاده قرار می گیرند. در UML و مدل سازی نرم افزار، کلاس ها و موجودیت های abstract به تعریف مفاهیم سطح بالا بدون اشاره به پیاده سازی کمک می کنند.
مثال های واقعی و کاربردی در پروژه های IT در زبان Java، یک کلاس abstract ممکن است متدی مانند `draw()` داشته باشد که در کلاس های فرعی مانند `Circle` یا `Rectangle` پیاده سازی می شود. این رویکرد کمک می کند تا برنامه نویسان ساختار سیستم را براساس رفتارهای مشترک طراحی کنند. در سیستم های ERP یا CRM نیز موجودیت های abstract برای تعریف موجودیت های مشترک مانند کاربر یا حساب ایجاد می شوند.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها تجرید یکی از اصول چهارگانه برنامه نویسی شی گرا (OOP) است که نقش اساسی در طراحی ماژولار، قابل نگهداری و قابل گسترش نرم افزار دارد. استفاده از سطوح مختلف تجرید در معماری نرم افزار، مانند لایه نمایش، منطق تجاری و دسترسی به داده ها، موجب تفکیک مسئولیت ها و افزایش خوانایی کد می شود. همچنین در طراحی معماری های پیچیده مانند لایه ای یا معماری مبتنی بر سرویس ها، abstract بودن اجزای واسط، امکان تغییر و گسترش مستقل اجزا را فراهم می سازد.
تاریخچه استفاده از این واژه و تکامل آن مفهوم تجرید از ریاضیات و منطق به علوم کامپیوتر وارد شد و در دهه ۱۹۷۰ با گسترش زبان های برنامه نویسی شی گرا مانند Smalltalk و سپس C++ و Java به طور گسترده به کار گرفته شد. در طراحی زبان های مدرن مانند Kotlin، Swift و TypeScript نیز abstract class ها و interfaceها نقشی کلیدی ایفا می کنند. امروزه abstract در طراحی الگوریتم ها، معماری های نرم افزار و حتی در توسعه API به طور گسترده مورد استفاده است.
تفاوت با واژگان مشابه ’’Abstract’’ نباید با ’’interface’’ یا ’’virtual’’ اشتباه گرفته شود. در Java، کلاس abstract می تواند شامل متدهای پیاده سازی شده نیز باشد، اما interface فقط قراردادها را تعریف می کند. در C++، متدهای virtual برای ایجاد رفتار چندریختی (polymorphism) به کار می روند، اما abstract بودن به معنای الزام در پیاده سازی توسط کلاس فرزند است.
شیوه پیاده سازی در زبان های برنامه نویسی مختلف در Java و C# از کلمه کلیدی `abstract` برای تعریف کلاس یا متد abstract استفاده می شود. در C++ از متدهای مجازی خالص (`= 0`) برای تعریف توابع abstract استفاده می شود. در Python نیز استفاده از `ABC` (Abstract Base Class) از طریق ماژول `abc` متداول است. در زبان های پویا نیز می توان با استفاده از الگوهای طراحی مشابه، مفهوم تجرید را پیاده سازی کرد.
نقش در طراحی های مدرن مانند DevOps، Microservices و AI در DevOps، تعریف abstract pipelineها یا گردش های کاری قابل استفاده مجدد کمک می کند تا فرآیندهای خودکارسازی بهینه شوند. در معماری Microservices، استفاده از لایه های abstract برای سرویس ها موجب استقلال بیشتر اجزا می شود. در یادگیری ماشین نیز مدل های abstract برای آموزش، اعتبارسنجی و پیش بینی به کار گرفته می شوند، بدون آنکه نیاز به دانستن جزییات الگوریتم وجود داشته باشد.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج بعضی برنامه نویسان تازه کار تصور می کنند که abstract بودن به معنای قابل استفاده نبودن کلاس ها است، در حالی که نقش آن در ساختاردهی صحیح به کد بسیار حیاتی است. همچنین گاهی تجرید بیش ازحد باعث کاهش خوانایی یا کارایی کد می شود. استفاده مناسب از تجرید، نیازمند تجربه و درک عمیق از ساختار سیستم است.
نتیجه گیری کاربردی درک مفهوم abstract و استفاده درست از آن در طراحی نرم افزار منجر به کدهای ساختارمندتر، قابل توسعه و منعطف تر می شود. این مفهوم یکی از ستون های اصلی طراحی شی گرا و توسعه نرم افزار مدرن است که نقش مهمی در تولید نرم افزارهای مقیاس پذیر و پایدار ایفا می کند.
مقدمه مفهومی درباره واژه اصطلاح ’’abstract’’ در فناوری اطلاعات به معنای تجرید یا جداسازی ویژگی ها و عملکردهای اصلی از جزئیات غیرضروری است. هدف از تجرید، ساده سازی مدل ها، تمرکز بر رفتارهای مهم و تسهیل درک سیستم های پیچیده است. این مفهوم در بسیاری از حوزه های مهندسی نرم افزار، مانند طراحی شی گرا، معماری سیستم، و مدل سازی داده ها کاربرد دارد.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات در برنامه نویسی شی گرا، کلاس های abstract (مجرد) ساختارهایی هستند که فقط تعریف ویژگی ها و متدهای کلی را ارائه می دهند و نمی توان از آن ها مستقیماً نمونه سازی کرد. این کلاس ها به عنوان الگو برای کلاس های فرعی مورد استفاده قرار می گیرند. در UML و مدل سازی نرم افزار، کلاس ها و موجودیت های abstract به تعریف مفاهیم سطح بالا بدون اشاره به پیاده سازی کمک می کنند.
مثال های واقعی و کاربردی در پروژه های IT در زبان Java، یک کلاس abstract ممکن است متدی مانند `draw()` داشته باشد که در کلاس های فرعی مانند `Circle` یا `Rectangle` پیاده سازی می شود. این رویکرد کمک می کند تا برنامه نویسان ساختار سیستم را براساس رفتارهای مشترک طراحی کنند. در سیستم های ERP یا CRM نیز موجودیت های abstract برای تعریف موجودیت های مشترک مانند کاربر یا حساب ایجاد می شوند.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها تجرید یکی از اصول چهارگانه برنامه نویسی شی گرا (OOP) است که نقش اساسی در طراحی ماژولار، قابل نگهداری و قابل گسترش نرم افزار دارد. استفاده از سطوح مختلف تجرید در معماری نرم افزار، مانند لایه نمایش، منطق تجاری و دسترسی به داده ها، موجب تفکیک مسئولیت ها و افزایش خوانایی کد می شود. همچنین در طراحی معماری های پیچیده مانند لایه ای یا معماری مبتنی بر سرویس ها، abstract بودن اجزای واسط، امکان تغییر و گسترش مستقل اجزا را فراهم می سازد.
تاریخچه استفاده از این واژه و تکامل آن مفهوم تجرید از ریاضیات و منطق به علوم کامپیوتر وارد شد و در دهه ۱۹۷۰ با گسترش زبان های برنامه نویسی شی گرا مانند Smalltalk و سپس C++ و Java به طور گسترده به کار گرفته شد. در طراحی زبان های مدرن مانند Kotlin، Swift و TypeScript نیز abstract class ها و interfaceها نقشی کلیدی ایفا می کنند. امروزه abstract در طراحی الگوریتم ها، معماری های نرم افزار و حتی در توسعه API به طور گسترده مورد استفاده است.
تفاوت با واژگان مشابه ’’Abstract’’ نباید با ’’interface’’ یا ’’virtual’’ اشتباه گرفته شود. در Java، کلاس abstract می تواند شامل متدهای پیاده سازی شده نیز باشد، اما interface فقط قراردادها را تعریف می کند. در C++، متدهای virtual برای ایجاد رفتار چندریختی (polymorphism) به کار می روند، اما abstract بودن به معنای الزام در پیاده سازی توسط کلاس فرزند است.
شیوه پیاده سازی در زبان های برنامه نویسی مختلف در Java و C# از کلمه کلیدی `abstract` برای تعریف کلاس یا متد abstract استفاده می شود. در C++ از متدهای مجازی خالص (`= 0`) برای تعریف توابع abstract استفاده می شود. در Python نیز استفاده از `ABC` (Abstract Base Class) از طریق ماژول `abc` متداول است. در زبان های پویا نیز می توان با استفاده از الگوهای طراحی مشابه، مفهوم تجرید را پیاده سازی کرد.
نقش در طراحی های مدرن مانند DevOps، Microservices و AI در DevOps، تعریف abstract pipelineها یا گردش های کاری قابل استفاده مجدد کمک می کند تا فرآیندهای خودکارسازی بهینه شوند. در معماری Microservices، استفاده از لایه های abstract برای سرویس ها موجب استقلال بیشتر اجزا می شود. در یادگیری ماشین نیز مدل های abstract برای آموزش، اعتبارسنجی و پیش بینی به کار گرفته می شوند، بدون آنکه نیاز به دانستن جزییات الگوریتم وجود داشته باشد.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج بعضی برنامه نویسان تازه کار تصور می کنند که abstract بودن به معنای قابل استفاده نبودن کلاس ها است، در حالی که نقش آن در ساختاردهی صحیح به کد بسیار حیاتی است. همچنین گاهی تجرید بیش ازحد باعث کاهش خوانایی یا کارایی کد می شود. استفاده مناسب از تجرید، نیازمند تجربه و درک عمیق از ساختار سیستم است.
نتیجه گیری کاربردی درک مفهوم abstract و استفاده درست از آن در طراحی نرم افزار منجر به کدهای ساختارمندتر، قابل توسعه و منعطف تر می شود. این مفهوم یکی از ستون های اصلی طراحی شی گرا و توسعه نرم افزار مدرن است که نقش مهمی در تولید نرم افزارهای مقیاس پذیر و پایدار ایفا می کند.