- Dig
کندن، حفّاری
معنی Dig - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
دیجیتالی کردن، دیجیتالی شدن
مقدمه مفهومی درباره واژه
رقم (Digit) در ریاضیات و علوم کامپیوتر به نمادهای پایه ای اشاره دارد که برای نمایش اعداد در سیستم های عددی مختلف استفاده می شوند. در مبنای ده که رایج ترین سیستم عددی است، ارقام از 0 تا 9 هستند. درک مفهوم رقم و مبناهای مختلف برای کار با داده های عددی در برنامه نویسی ضروری است.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در برنامه نویسی: پردازش اعداد و رشته ها. در رمزنگاری: تولید اعداد تصادفی. در پایگاه داده: تعریف انواع داده عددی. در شبکه: محاسبه checksum. در سیستم عامل: مدیریت مجوزهای عددی. در رابط کاربری: اعتبارسنجی ورودی های عددی.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
اعتبارسنجی کدهای عددی در فرم ها. تولید OTP برای احراز هویت. محاسبه مجموع ارقام یک عدد. تبدیل اعداد بین مبناهای مختلف. پردازش کارت های اعتباری و شماره سریال. مدیریت سطح دسترسی در یونیکس (chmod).
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری داده، انتخاب صحیح نوع داده عددی بر عملکرد تأثیر دارد. در سیستم های امنیتی، ارقام پایه تولید کدهای امنیتی هستند. در پردازش سیگنال، ارقام دیجیتال نمایش داده می شوند. در شبکه های کامپیوتری، آدرس ها اغلب به صورت عددی هستند. در رابط کاربری، مدیریت صحیح ورودی های عددی تجربه کاربری را بهبود می بخشد.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم رقم از هزاران سال پیش در ریاضیات وجود داشت. در دهه 1940 با ظهور کامپیوترهای دیجیتال اهمیت جدیدی یافت. امروزه در سیستم های پیشرفته، ارقام در مبناهای مختلفی استفاده می شوند.
تفکیک آن از واژگان مشابه
رقم با Number (که ترکیبی از ارقام است) و Numeral (که نشانه عدد است) متفاوت است. همچنین با Integer که به نوع داده اشاره دارد تفاوت دارد.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در Python با متدهای رشته ای isdigit(). در C با توابع کتابخانه ای isdigit(). در JavaScript با عبارات منظم /\d/. در SQL با انواع داده NUMERIC. در Java با Character.isDigit(). در اسمبلی با عملیات بیتی روی کاراکترها.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت: همه ارقام در همه زبان ها یکسان هستند (در حالی که در برخی زبان ها ارقام متفاوتی دارند). چالش اصلی: مدیریت ارقام در سیستم های چندزبانه.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
درک عمیق از مفهوم رقم و کار با آن در مبناهای مختلف برای برنامه نویسان ضروری است. در آموزش مفاهیم پایه، تفاوت بین رقم، عدد و مقدار باید به وضوح توضیح داده شود.
رقم (Digit) در ریاضیات و علوم کامپیوتر به نمادهای پایه ای اشاره دارد که برای نمایش اعداد در سیستم های عددی مختلف استفاده می شوند. در مبنای ده که رایج ترین سیستم عددی است، ارقام از 0 تا 9 هستند. درک مفهوم رقم و مبناهای مختلف برای کار با داده های عددی در برنامه نویسی ضروری است.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در برنامه نویسی: پردازش اعداد و رشته ها. در رمزنگاری: تولید اعداد تصادفی. در پایگاه داده: تعریف انواع داده عددی. در شبکه: محاسبه checksum. در سیستم عامل: مدیریت مجوزهای عددی. در رابط کاربری: اعتبارسنجی ورودی های عددی.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
اعتبارسنجی کدهای عددی در فرم ها. تولید OTP برای احراز هویت. محاسبه مجموع ارقام یک عدد. تبدیل اعداد بین مبناهای مختلف. پردازش کارت های اعتباری و شماره سریال. مدیریت سطح دسترسی در یونیکس (chmod).
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری داده، انتخاب صحیح نوع داده عددی بر عملکرد تأثیر دارد. در سیستم های امنیتی، ارقام پایه تولید کدهای امنیتی هستند. در پردازش سیگنال، ارقام دیجیتال نمایش داده می شوند. در شبکه های کامپیوتری، آدرس ها اغلب به صورت عددی هستند. در رابط کاربری، مدیریت صحیح ورودی های عددی تجربه کاربری را بهبود می بخشد.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم رقم از هزاران سال پیش در ریاضیات وجود داشت. در دهه 1940 با ظهور کامپیوترهای دیجیتال اهمیت جدیدی یافت. امروزه در سیستم های پیشرفته، ارقام در مبناهای مختلفی استفاده می شوند.
تفکیک آن از واژگان مشابه
رقم با Number (که ترکیبی از ارقام است) و Numeral (که نشانه عدد است) متفاوت است. همچنین با Integer که به نوع داده اشاره دارد تفاوت دارد.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در Python با متدهای رشته ای isdigit(). در C با توابع کتابخانه ای isdigit(). در JavaScript با عبارات منظم /\d/. در SQL با انواع داده NUMERIC. در Java با Character.isDigit(). در اسمبلی با عملیات بیتی روی کاراکترها.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت: همه ارقام در همه زبان ها یکسان هستند (در حالی که در برخی زبان ها ارقام متفاوتی دارند). چالش اصلی: مدیریت ارقام در سیستم های چندزبانه.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
درک عمیق از مفهوم رقم و کار با آن در مبناهای مختلف برای برنامه نویسان ضروری است. در آموزش مفاهیم پایه، تفاوت بین رقم، عدد و مقدار باید به وضوح توضیح داده شود.
مقدمه مفهومی درباره واژه
رقمی (Digital) به فناوری ها و سیستم هایی اشاره دارد که اطلاعات را به صورت مقادیر گسسته (معمولاً به شکل باینری 0 و 1) نمایش و پردازش می کنند. این مفهوم در مقابل سیستم های آنالوگ با مقادیر پیوسته قرار می گیرد و پایه تمام فناوری های کامپیوتری مدرن است. انقلاب دیجیتال تمام جنبه های زندگی بشر را متحول کرده است.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در الکترونیک: مدارهای دیجیتال. در ارتباطات: انتقال داده های دیجیتال. در رسانه: محتوای دیجیتال. در ذخیره سازی: داده های دیجیتال. در پردازش: محاسبات دیجیتال. در اقتصاد: ارزهای دیجیتال. در هنر: آثار دیجیتال.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
کامپیوترهای شخصی. تلفن های هوشمند. دوربین های دیجیتال. موسیقی دیجیتال. بلاکچین و رمزارزها. کتاب های الکترونیکی. امضای دیجیتال. تلویزیون دیجیتال.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم های مدرن، تمام پردازش ها به صورت دیجیتال انجام می شود. در شبکه های کامپیوتری، داده ها به صورت دیجیتال منتقل می شوند. در ذخیره سازی اطلاعات، فرمت های دیجیتال استاندارد هستند. در رابط کاربری، تعامل دیجیتال جایگزین روش های قدیمی شده است. در امنیت، روش های دیجیتال مانند رمزنگاری استفاده می شوند.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم محاسبات دیجیتال از دهه 1940 با اولین کامپیوترها شکل گرفت. در دهه 1980 با ظهور ریزپردازنده ها گسترش یافت. امروزه با اینترنت و فناوری های همراه، عصر دیجیتال به اوج خود رسیده است.
تفکیک آن از واژگان مشابه
رقمی با الکترونیک (که به سخت افزار اشاره دارد) و مجازی (که به محیط های شبیه سازی شده اشاره می کند) متفاوت است. همچنین با باینری که فقط از دو مقدار استفاده می کند تفاوت دارد.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در همه زبان های برنامه نویسی مدرن، پردازش دیجیتال پایه کار است. در Python با انواع داده عددی. در C با عملگرهای بیتی. در JavaScript با TypedArray برای داده باینری. در SQL با انواع داده دیجیتال. در Java با ByteBuffer برای کار با داده های خام.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت: دیجیتال همیشه بهتر از آنالوگ است (در برخی کاربردها آنالوگ برتری دارد). چالش اصلی: تبدیل صحیح آنالوگ به دیجیتال بدون از دست دادن اطلاعات.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
درک عمیق از مفاهیم دیجیتال و تفاوت آن با آنالوگ برای متخصصان فناوری اطلاعات ضروری است. در آموزش مفاهیم پایه، مزایا و محدودیت های سیستم های دیجیتال باید توضیح داده شود.
رقمی (Digital) به فناوری ها و سیستم هایی اشاره دارد که اطلاعات را به صورت مقادیر گسسته (معمولاً به شکل باینری 0 و 1) نمایش و پردازش می کنند. این مفهوم در مقابل سیستم های آنالوگ با مقادیر پیوسته قرار می گیرد و پایه تمام فناوری های کامپیوتری مدرن است. انقلاب دیجیتال تمام جنبه های زندگی بشر را متحول کرده است.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در الکترونیک: مدارهای دیجیتال. در ارتباطات: انتقال داده های دیجیتال. در رسانه: محتوای دیجیتال. در ذخیره سازی: داده های دیجیتال. در پردازش: محاسبات دیجیتال. در اقتصاد: ارزهای دیجیتال. در هنر: آثار دیجیتال.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
کامپیوترهای شخصی. تلفن های هوشمند. دوربین های دیجیتال. موسیقی دیجیتال. بلاکچین و رمزارزها. کتاب های الکترونیکی. امضای دیجیتال. تلویزیون دیجیتال.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم های مدرن، تمام پردازش ها به صورت دیجیتال انجام می شود. در شبکه های کامپیوتری، داده ها به صورت دیجیتال منتقل می شوند. در ذخیره سازی اطلاعات، فرمت های دیجیتال استاندارد هستند. در رابط کاربری، تعامل دیجیتال جایگزین روش های قدیمی شده است. در امنیت، روش های دیجیتال مانند رمزنگاری استفاده می شوند.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم محاسبات دیجیتال از دهه 1940 با اولین کامپیوترها شکل گرفت. در دهه 1980 با ظهور ریزپردازنده ها گسترش یافت. امروزه با اینترنت و فناوری های همراه، عصر دیجیتال به اوج خود رسیده است.
تفکیک آن از واژگان مشابه
رقمی با الکترونیک (که به سخت افزار اشاره دارد) و مجازی (که به محیط های شبیه سازی شده اشاره می کند) متفاوت است. همچنین با باینری که فقط از دو مقدار استفاده می کند تفاوت دارد.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در همه زبان های برنامه نویسی مدرن، پردازش دیجیتال پایه کار است. در Python با انواع داده عددی. در C با عملگرهای بیتی. در JavaScript با TypedArray برای داده باینری. در SQL با انواع داده دیجیتال. در Java با ByteBuffer برای کار با داده های خام.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت: دیجیتال همیشه بهتر از آنالوگ است (در برخی کاربردها آنالوگ برتری دارد). چالش اصلی: تبدیل صحیح آنالوگ به دیجیتال بدون از دست دادن اطلاعات.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
درک عمیق از مفاهیم دیجیتال و تفاوت آن با آنالوگ برای متخصصان فناوری اطلاعات ضروری است. در آموزش مفاهیم پایه، مزایا و محدودیت های سیستم های دیجیتال باید توضیح داده شود.
هضم کردن، هضم
قابلیّت هضم
از نظر گوارشی
دیجیتال
دیجیتالی سازی، دیجیتالی شدن
به صورت دیجیتال، به صورت دیجیتالی
موقّر، باوقار
دستکاری کردن، دکل
معتبر کردن، وقار کردن
شرافت، کرامت
حاشیه ای، منحرف کننده
دیجیتالی سازی، دیجیتالی شدن، دیجیتالی کردن
کم نور کردن، کم نور
غوطه ور شدن، شیب
تعقیب کردن، سگ
مردن، بمیر
به صورت مثلّثی پر کردن، گوه
مقدمه مفهومی درباره واژه
چکیده (Digest) در علوم کامپیوتر به دو مفهوم مرتبط اشاره دارد: 1) خلاصه ای فشرده از محتوای بزرگ که برای نمایش سریع اطلاعات استفاده می شود 2) نتیجه الگوریتم های درهم سازی که برای امنیت و یکپارچگی داده به کار می رود. هر دو مفهوم در سیستم های اطلاعاتی مدرن نقش حیاتی دارند.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در امنیت: تولید هش برای احراز هویت. در ارتباطات: خلاصه سازی پیام ها. در پایگاه داده: ایجاد نمایه های کوچک. در شبکه: تأیید یکپارچگی بسته ها. در وب: نمایش پیش نمایش محتوا. در بلاکچین: تولید امضای دیجیتال.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
هش SHA-256 برای تأیید فایل. چکیده ایمیل در صندوق ورودی. نمایه سازی سریع در موتورهای جستجو. MD5 برای بررسی یکپارچگی دانلود. پیش نمایش مقالات در خبرخوان ها. امضای دیجیتال در تراکنش های بلاکچین.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری امن، چکیده های رمزنگاری شده پایه احراز هویت هستند. در سیستم های توزیع شده، برای تأیید یکپارچگی داده استفاده می شوند. در رابط کاربری، نمایش چکیده محتوا تجربه کاربری را بهبود می بخشد. در پردازش بزرگ داده، چکیده ها امکان تحلیل سریع را فراهم می کنند. در پروتکل های شبکه، برای بهینه سازی ترافیک استفاده می شوند.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم چکیده از اولین روزهای پردازش داده در دهه 1950 وجود داشت. در دهه 1990 با ظهور الگوریتم های درهم سازی امن اهمیت بیشتری یافت. امروزه در سیستم های پیچیده مانند بلاکچین نقش کلیدی دارد.
تفکیک آن از واژگان مشابه
چکیده با Hash (که نتیجه الگوریتم درهم سازی است) و Summary (که خلاصه متنی است) متفاوت است. همچنین با Compression که به فشرده سازی داده اشاره دارد تفاوت دارد.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در Python با hashlib برای هش. در JavaScript با متدهای substring برای خلاصه متن. در SQL با ستون های محاسبه شده. در Java با MessageDigest. در C++ با کتابخانه های رمزنگاری. در CSS با text-overflow: ellipsis.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت: چکیده ها همیشه قابل بازگشت به داده اصلی هستند (در هش ها اینطور نیست). چالش اصلی: انتخاب الگوریتم مناسب برای نیازهای خاص.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
درک صحیح از انواع چکیده و کاربردهای آن برای توسعه سیستم های اطلاعاتی ضروری است. در آموزش مفاهیم امنیتی، نقش چکیده های رمزنگاری باید با مثال توضیح داده شود.
چکیده (Digest) در علوم کامپیوتر به دو مفهوم مرتبط اشاره دارد: 1) خلاصه ای فشرده از محتوای بزرگ که برای نمایش سریع اطلاعات استفاده می شود 2) نتیجه الگوریتم های درهم سازی که برای امنیت و یکپارچگی داده به کار می رود. هر دو مفهوم در سیستم های اطلاعاتی مدرن نقش حیاتی دارند.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در امنیت: تولید هش برای احراز هویت. در ارتباطات: خلاصه سازی پیام ها. در پایگاه داده: ایجاد نمایه های کوچک. در شبکه: تأیید یکپارچگی بسته ها. در وب: نمایش پیش نمایش محتوا. در بلاکچین: تولید امضای دیجیتال.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
هش SHA-256 برای تأیید فایل. چکیده ایمیل در صندوق ورودی. نمایه سازی سریع در موتورهای جستجو. MD5 برای بررسی یکپارچگی دانلود. پیش نمایش مقالات در خبرخوان ها. امضای دیجیتال در تراکنش های بلاکچین.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری امن، چکیده های رمزنگاری شده پایه احراز هویت هستند. در سیستم های توزیع شده، برای تأیید یکپارچگی داده استفاده می شوند. در رابط کاربری، نمایش چکیده محتوا تجربه کاربری را بهبود می بخشد. در پردازش بزرگ داده، چکیده ها امکان تحلیل سریع را فراهم می کنند. در پروتکل های شبکه، برای بهینه سازی ترافیک استفاده می شوند.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم چکیده از اولین روزهای پردازش داده در دهه 1950 وجود داشت. در دهه 1990 با ظهور الگوریتم های درهم سازی امن اهمیت بیشتری یافت. امروزه در سیستم های پیچیده مانند بلاکچین نقش کلیدی دارد.
تفکیک آن از واژگان مشابه
چکیده با Hash (که نتیجه الگوریتم درهم سازی است) و Summary (که خلاصه متنی است) متفاوت است. همچنین با Compression که به فشرده سازی داده اشاره دارد تفاوت دارد.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در Python با hashlib برای هش. در JavaScript با متدهای substring برای خلاصه متن. در SQL با ستون های محاسبه شده. در Java با MessageDigest. در C++ با کتابخانه های رمزنگاری. در CSS با text-overflow: ellipsis.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت: چکیده ها همیشه قابل بازگشت به داده اصلی هستند (در هش ها اینطور نیست). چالش اصلی: انتخاب الگوریتم مناسب برای نیازهای خاص.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
درک صحیح از انواع چکیده و کاربردهای آن برای توسعه سیستم های اطلاعاتی ضروری است. در آموزش مفاهیم امنیتی، نقش چکیده های رمزنگاری باید با مثال توضیح داده شود.