- Desire
خواستن، میل
معنی Desire - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
اختراع کردن، تدبیر کردن
گرفتار، زندانی
مقدمه مفهومی درباره واژه
طرح (Design) در مهندسی نرم افزار به فرآیند تعریف ساختار، مؤلفه ها، رابط ها و سایر ویژگی های یک سیستم قبل از پیاده سازی اشاره دارد. این مرحله حیاتی از چرخه توسعه نرم افزار، پلی بین نیازمندی ها و محصول نهایی است و کیفیت آن تأثیر مستقیمی بر موفقیت پروژه دارد.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در معماری نرم افزار: طراحی الگوهای معماری مانند MVC. در رابط کاربری: ایجاد وایرفریم و پروتوتایپ. در پایگاه داده: طراحی مدل ER. در تجربه کاربری: طراحی جریان کاربر. در سیستم های توزیع شده: طراحی الگوهای ارتباطی. در امنیت: طراحی مدل های امنیتی.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
طرح معماری میکروسرویس برای سیستم بانکی. طراحی رابط کاربری برنامه موبایل. مدل سازی داده های سیستم فروش. طراحی APIهای RESTful. ایجاد دیاگرام توالی برای سناریوهای کاربر. طراحی سیستم احراز هویت امن.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در چابک، طراحی به صورت تدریجی و تکرارشونده انجام می شود. در معماری سازمانی، طرح ها باید با استراتژی کلی همسو باشند. در DevOps، طراحی باید قابلیت استقرار و نظارت را در نظر بگیرد. در سیستم های بحرانی، طراحی مستند و دقیق ضروری است. در پروژه های متن باز، طراحی باید برای مشارکت کنندگان قابل درک باشد.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم طراحی نرم افزار از دهه 1960 با ظهور مهندسی نرم افزار شکل گرفت. در دهه 1980 با معرفی الگوهای طراحی اهمیت بیشتری یافت. امروزه با روش های چابک و طراحی مبتنی بر آزمون، فرآیند طراحی تکامل یافته است.
تفکیک آن از واژگان مشابه
طرح با Implementation (پیاده سازی واقعی) و Architecture (تصویر بزرگ تر سیستم) متفاوت است. همچنین با Prototype که نمونه اولیه قابل اجراست تفاوت دارد.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در UML با دیاگرام های کلاس و توالی. در Python با ماژول abc برای طراحی رابط ها. در Java با interfaceها و کلاس های انتزاعی. در سیستم های مدرن با ابزارهایی مانند Figma برای طراحی UI و PlantUML برای مستندسازی.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت: طراحی باید کامل باشد قبل از کدنویسی (در روش های چابک طراحی تکاملی است). چالش اصلی: ایجاد تعادل بین طراحی بیش از حد و طراحی ناکافی.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
طراحی مؤثر مهارتی کلیدی برای توسعه نرم افزارهای باکیفیت است. در آموزش مهندسی نرم افزار، اصول طراحی باید همراه با نمونه های واقعی آموزش داده شود.
طرح (Design) در مهندسی نرم افزار به فرآیند تعریف ساختار، مؤلفه ها، رابط ها و سایر ویژگی های یک سیستم قبل از پیاده سازی اشاره دارد. این مرحله حیاتی از چرخه توسعه نرم افزار، پلی بین نیازمندی ها و محصول نهایی است و کیفیت آن تأثیر مستقیمی بر موفقیت پروژه دارد.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در معماری نرم افزار: طراحی الگوهای معماری مانند MVC. در رابط کاربری: ایجاد وایرفریم و پروتوتایپ. در پایگاه داده: طراحی مدل ER. در تجربه کاربری: طراحی جریان کاربر. در سیستم های توزیع شده: طراحی الگوهای ارتباطی. در امنیت: طراحی مدل های امنیتی.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
طرح معماری میکروسرویس برای سیستم بانکی. طراحی رابط کاربری برنامه موبایل. مدل سازی داده های سیستم فروش. طراحی APIهای RESTful. ایجاد دیاگرام توالی برای سناریوهای کاربر. طراحی سیستم احراز هویت امن.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در چابک، طراحی به صورت تدریجی و تکرارشونده انجام می شود. در معماری سازمانی، طرح ها باید با استراتژی کلی همسو باشند. در DevOps، طراحی باید قابلیت استقرار و نظارت را در نظر بگیرد. در سیستم های بحرانی، طراحی مستند و دقیق ضروری است. در پروژه های متن باز، طراحی باید برای مشارکت کنندگان قابل درک باشد.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم طراحی نرم افزار از دهه 1960 با ظهور مهندسی نرم افزار شکل گرفت. در دهه 1980 با معرفی الگوهای طراحی اهمیت بیشتری یافت. امروزه با روش های چابک و طراحی مبتنی بر آزمون، فرآیند طراحی تکامل یافته است.
تفکیک آن از واژگان مشابه
طرح با Implementation (پیاده سازی واقعی) و Architecture (تصویر بزرگ تر سیستم) متفاوت است. همچنین با Prototype که نمونه اولیه قابل اجراست تفاوت دارد.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در UML با دیاگرام های کلاس و توالی. در Python با ماژول abc برای طراحی رابط ها. در Java با interfaceها و کلاس های انتزاعی. در سیستم های مدرن با ابزارهایی مانند Figma برای طراحی UI و PlantUML برای مستندسازی.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت: طراحی باید کامل باشد قبل از کدنویسی (در روش های چابک طراحی تکاملی است). چالش اصلی: ایجاد تعادل بین طراحی بیش از حد و طراحی ناکافی.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
طراحی مؤثر مهارتی کلیدی برای توسعه نرم افزارهای باکیفیت است. در آموزش مهندسی نرم افزار، اصول طراحی باید همراه با نمونه های واقعی آموزش داده شود.
مقدمه مفهومی درباره واژه
دستگاه (Device) در فناوری اطلاعات به هر قطعه سخت افزاری اطلاق می شود که توانایی دریافت، پردازش یا نمایش داده ها را داشته باشد. این مفهوم طیف وسیعی از تجهیزات از پردازنده های مرکزی تا سنسورهای کوچک را شامل می شود.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در سیستم عامل ها، مدیریت دستگاه ها از طریق درایورها انجام می شود. در شبکه های کامپیوتری، دستگاه ها به عنوان گره های شبکه عمل می کنند. در برنامه نویسی embedded، ارتباط با دستگاه های سخت افزاری ضروری است. در اینترنت اشیا، دستگاه های هوشمند داده جمع آوری می کنند. در رابط کاربری، دستگاه های ورودی/خروجی تعامل با سیستم را ممکن می سازند.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
تلفن های هوشمند، چاپگرهای شبکه، کارت های گرافیک، سنسورهای صنعتی، روترهای اینترنت، دستگاه های ذخیره سازی NAS، کارت های هوشمند، دستگاه های پوز بانکی.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم عامل، دستگاه ها به عنوان منابع سیستم مدیریت می شوند. در سیستم های توزیع شده، دستگاه های مختلف در شبکه همکاری می کنند. در معماری IoT، دستگاه های edge محاسبات اولیه را انجام می دهند. در سیستم های بلادرنگ، زمان پاسخ دستگاه ها حیاتی است.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم دستگاه از اولین کامپیوترهای الکترونیکی در دهه 1940 مطرح بود. در دهه 1980 با ظهور رایانه های شخصی تنوع دستگاه ها افزایش یافت. امروزه با اینترنت اشیا، دستگاه ها به اشکال متنوعی توسعه یافته اند.
تفکیک آن از واژگان مشابه
دستگاه با سخت افزار (Hardware) متفاوت است - سخت افزار مفهوم عام تری دارد. همچنین با ابزار (Tool) که بیشتر برای کارهای خاص استفاده می شود تفاوت دارد. در برخی متون، دستگاه با ماشین (Machine) اشتباه گرفته می شود.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در Python با کتابخانه PySerial با دستگاه های سریال ارتباط برقرار می شود. در C با sysfs در لینوکس دستگاه ها مدیریت می شوند. در Java با Java Device I/O API. در Embedded C با رجیسترهای سخت افزاری. در PowerShell با cmdlet های مدیریت دستگاه.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
یک باور غلط این است که همه دستگاه ها هوشمند هستند. چالش اصلی، یکپارچه سازی دستگاه های مختلف با پروتکل های ارتباطی متنوع است.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
دستگاه ها بلوک های ساختمانی سیستم های فناوری اطلاعات هستند که در اشکال و کاربردهای متنوعی توسعه یافته اند.
دستگاه (Device) در فناوری اطلاعات به هر قطعه سخت افزاری اطلاق می شود که توانایی دریافت، پردازش یا نمایش داده ها را داشته باشد. این مفهوم طیف وسیعی از تجهیزات از پردازنده های مرکزی تا سنسورهای کوچک را شامل می شود.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در سیستم عامل ها، مدیریت دستگاه ها از طریق درایورها انجام می شود. در شبکه های کامپیوتری، دستگاه ها به عنوان گره های شبکه عمل می کنند. در برنامه نویسی embedded، ارتباط با دستگاه های سخت افزاری ضروری است. در اینترنت اشیا، دستگاه های هوشمند داده جمع آوری می کنند. در رابط کاربری، دستگاه های ورودی/خروجی تعامل با سیستم را ممکن می سازند.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
تلفن های هوشمند، چاپگرهای شبکه، کارت های گرافیک، سنسورهای صنعتی، روترهای اینترنت، دستگاه های ذخیره سازی NAS، کارت های هوشمند، دستگاه های پوز بانکی.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم عامل، دستگاه ها به عنوان منابع سیستم مدیریت می شوند. در سیستم های توزیع شده، دستگاه های مختلف در شبکه همکاری می کنند. در معماری IoT، دستگاه های edge محاسبات اولیه را انجام می دهند. در سیستم های بلادرنگ، زمان پاسخ دستگاه ها حیاتی است.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم دستگاه از اولین کامپیوترهای الکترونیکی در دهه 1940 مطرح بود. در دهه 1980 با ظهور رایانه های شخصی تنوع دستگاه ها افزایش یافت. امروزه با اینترنت اشیا، دستگاه ها به اشکال متنوعی توسعه یافته اند.
تفکیک آن از واژگان مشابه
دستگاه با سخت افزار (Hardware) متفاوت است - سخت افزار مفهوم عام تری دارد. همچنین با ابزار (Tool) که بیشتر برای کارهای خاص استفاده می شود تفاوت دارد. در برخی متون، دستگاه با ماشین (Machine) اشتباه گرفته می شود.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در Python با کتابخانه PySerial با دستگاه های سریال ارتباط برقرار می شود. در C با sysfs در لینوکس دستگاه ها مدیریت می شوند. در Java با Java Device I/O API. در Embedded C با رجیسترهای سخت افزاری. در PowerShell با cmdlet های مدیریت دستگاه.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
یک باور غلط این است که همه دستگاه ها هوشمند هستند. چالش اصلی، یکپارچه سازی دستگاه های مختلف با پروتکل های ارتباطی متنوع است.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
دستگاه ها بلوک های ساختمانی سیستم های فناوری اطلاعات هستند که در اشکال و کاربردهای متنوعی توسعه یافته اند.
مقدمه مفهومی درباره واژه
واژه ’’Resize’’ به معنای تغییر اندازه یا ابعاد چیزی است. این واژه معمولاً در زمینه های طراحی گرافیکی، ویرایش تصاویر، و توسعه نرم افزار به کار می رود.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در برنامه نویسی و طراحی وب، ’’resize’’ معمولاً به تغییر ابعاد تصاویر، پنجره ها یا عناصر در رابط کاربری اشاره دارد. این ویژگی برای طراحی ریسپانسیو وب و بهینه سازی تجربه کاربری به کار می رود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در طراحی وب، تغییر اندازه تصاویر به طور خودکار به منظور بهینه سازی سرعت بارگذاری صفحه و تطبیق با دستگاه های مختلف از جمله موبایل و دسکتاپ ضروری است.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در توسعه نرم افزار، فرآیند تغییر اندازه به ویژه در طراحی رابط های گرافیکی و صفحات وب اهمیت دارد. این ویژگی به بهبود تطابق طراحی با نیازهای مختلف کاربران کمک می کند.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
واژه ’’resize’’ از اوایل دهه ۱۹۹۰ در طراحی وب و نرم افزار به منظور اشاره به تغییر ابعاد تصاویر و پنجره های کاربردی وارد دنیای طراحی گرافیکی شد.
تفکیک آن از واژگان مشابه
واژه ’’resize’’ با ’’crop’’ تفاوت دارد. ’’Crop’’ به معنای برش بخش هایی از یک تصویر است، در حالی که ’’resize’’ به تغییر اندازه کلی تصویر اشاره می کند.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در زبان های برنامه نویسی مانند HTML و CSS، ویژگی هایی مانند `width` و `height` برای تغییر اندازه تصاویر و عناصر رابط کاربری استفاده می شود. در زبان های دیگر، کتابخانه هایی مانند `Pillow` در Python برای تغییر اندازه تصاویر به کار می روند.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت رایج این است که تغییر اندازه تصاویر همیشه کیفیت را حفظ می کند. در واقع، تغییر اندازه ممکن است باعث کاهش کیفیت تصویر و وضوح آن شود.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
تغییر اندازه باید با دقت انجام شود تا از کاهش کیفیت و وضوح تصاویر جلوگیری گردد. این ویژگی باید در طراحی سیستم ها و وب سایت ها به طور بهینه استفاده شود.
تغییر اندازه، طراحی گرافیکی، بهینه سازی
واژه ’’Resize’’ به معنای تغییر اندازه یا ابعاد چیزی است. این واژه معمولاً در زمینه های طراحی گرافیکی، ویرایش تصاویر، و توسعه نرم افزار به کار می رود.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در برنامه نویسی و طراحی وب، ’’resize’’ معمولاً به تغییر ابعاد تصاویر، پنجره ها یا عناصر در رابط کاربری اشاره دارد. این ویژگی برای طراحی ریسپانسیو وب و بهینه سازی تجربه کاربری به کار می رود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در طراحی وب، تغییر اندازه تصاویر به طور خودکار به منظور بهینه سازی سرعت بارگذاری صفحه و تطبیق با دستگاه های مختلف از جمله موبایل و دسکتاپ ضروری است.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در توسعه نرم افزار، فرآیند تغییر اندازه به ویژه در طراحی رابط های گرافیکی و صفحات وب اهمیت دارد. این ویژگی به بهبود تطابق طراحی با نیازهای مختلف کاربران کمک می کند.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
واژه ’’resize’’ از اوایل دهه ۱۹۹۰ در طراحی وب و نرم افزار به منظور اشاره به تغییر ابعاد تصاویر و پنجره های کاربردی وارد دنیای طراحی گرافیکی شد.
تفکیک آن از واژگان مشابه
واژه ’’resize’’ با ’’crop’’ تفاوت دارد. ’’Crop’’ به معنای برش بخش هایی از یک تصویر است، در حالی که ’’resize’’ به تغییر اندازه کلی تصویر اشاره می کند.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در زبان های برنامه نویسی مانند HTML و CSS، ویژگی هایی مانند `width` و `height` برای تغییر اندازه تصاویر و عناصر رابط کاربری استفاده می شود. در زبان های دیگر، کتابخانه هایی مانند `Pillow` در Python برای تغییر اندازه تصاویر به کار می روند.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت رایج این است که تغییر اندازه تصاویر همیشه کیفیت را حفظ می کند. در واقع، تغییر اندازه ممکن است باعث کاهش کیفیت تصویر و وضوح آن شود.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
تغییر اندازه باید با دقت انجام شود تا از کاهش کیفیت و وضوح تصاویر جلوگیری گردد. این ویژگی باید در طراحی سیستم ها و وب سایت ها به طور بهینه استفاده شود.
تغییر اندازه، طراحی گرافیکی، بهینه سازی
تمسخر کردن
استخراج کردن
ترک کردن، صحرا
لیاقت داشتن، سزاوار
طرّاحی کردن، طرّاحی
نفرت داشتن، تحقیر کردن
متین، فروتن
خواسته ها
تعریف کردن
آمدن، بیا
آسیب رساندن، صدمه دیده، آسیب زدن، زخم زدن
مدیریّت کردن، مدیریّت کنید
استاد، معلّم
نابود شدن، از بین رفتن
وزن کردن
تصمیم گرفتن، تصمیم بگیرید
اندازه گیری
سکونت داشتن، اقامت کردن
بازنشسته شدن، بازنشسته شوید
تصحیح کردن، بازخوٰانی، دوباره خوٰاندن
حسّاس، وحشتناک