- Decimate
تعداد زیاد کاهش دادن، از بین بردن
معنی Decimate - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
ویران شده، نابود شده
تقدیم کردن
تزئین کردن
ویران شده، نابود شده
تعداد زیاد کاهش دادن، از بین بردن
حسّاس، ظریف
کاهش، تخریب
مقدمه مفهومی درباره واژه
اختصاص دادن (Dedicate) در فناوری اطلاعات به عمل تخصیص انحصاری یا اولویت دار منابع سیستم به یک فرآیند، سرویس یا کاربر خاص اشاره دارد. این مفهوم در بهینه سازی عملکرد سیستم های کامپیوتری و تضمین کیفیت سرویس نقش کلیدی ایفا می کند.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در مدیریت حافظه، اختصاص دادن بخشی از RAM به یک برنامه انجام می شود. در شبکه های کامپیوتری، اختصاص دادن پهنای باند به برنامه های حیاتی صورت می گیرد. در پردازش ابری، اختصاص دادن منابع فیزیکی به ماشین های مجازی انجام می شود. در سیستم های ذخیره سازی، اختصاص دادن فضای دیسک به برنامه های خاص انجام می شود. در برنامه نویسی سیستم های بلادرنگ، اختصاص دادن منابع به فرآیندهای بحرانی انجام می شود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
سرورهای اختصاصی (Dedicated Servers) تمام منابع را به یک مشتری اختصاص می دهند. در بازی های آنلاین، پهنای باند اختصاصی برای کاهش تاخیر استفاده می شود. در پایگاه داده های حساس، حافظه اختصاصی به جداول مهم داده می شود. در سیستم های تعبیه شده، هسته های پردازنده به وظایف بحرانی اختصاص می یابند. در مراکز داده، رک های اختصاصی به سازمان های خاص تخصیص داده می شوند.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری نرم افزار، اختصاص دادن منابع به ماژول های بحرانی انجام می شود. در سیستم های توزیع شده، اختصاص دادن گره ها به سرویس های خاص صورت می گیرد. در معماری میکروسرویس ها، اختصاص دادن منابع به سرویس های پرترافیک انجام می شود. در سیستم های ابری، اختصاص دادن منابع فیزیکی به مشتریان پراهمیت انجام می شود.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم اختصاص دادن منابع از اولین سیستم های اشتراک زمانی در دهه 1960 مطرح بود. در دهه 1990 با ظهور سرورهای اختصاصی گسترش یافت. امروزه با فناوری هایی مانند DPDK (Data Plane Development Kit) اختصاص دادن منابع شبکه پیشرفته تر شده است.
تفکیک آن از واژگان مشابه
اختصاص دادن با تخصیص (Allocation) متفاوت است - تخصیص می تواند موقت و اشتراکی باشد. همچنین با رزرو (Reservation) که تضمین منابع برای آینده است تفاوت دارد. در برخی متون، اختصاص دادن با تفویض (Delegation) که شامل انتقال اختیار است اشتباه گرفته می شود.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در C با تابع malloc می توان حافظه اختصاصی تخصیص داد. در Python با ماژول multiprocessing می توان هسته های CPU را اختصاص داد. در Java با JVM Arguments می توان حافظه اختصاصی تعیین کرد. در Kubernetes با تنظیمات Resource Quota می توان منابع را به پادها اختصاص داد.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
یک باور غلط این است که اختصاص دادن همیشه بهینه است، در حالی که ممکن است به کاهش بهره وری منابع منجر شود. چالش اصلی، یافتن تعادل بین اختصاص انحصاری و استفاده اشتراکی از منابع است.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
اختصاص دادن منابع از تکنیک های مهم در بهینه سازی سیستم های کامپیوتری است که باید با در نظر گرفتن نیازها و محدودیت های سیستم انجام شود. استفاده هوشمندانه از این روش می تواند به بهبود عملکرد و قابلیت اطمینان سیستم ها منجر شود.
اختصاص دادن (Dedicate) در فناوری اطلاعات به عمل تخصیص انحصاری یا اولویت دار منابع سیستم به یک فرآیند، سرویس یا کاربر خاص اشاره دارد. این مفهوم در بهینه سازی عملکرد سیستم های کامپیوتری و تضمین کیفیت سرویس نقش کلیدی ایفا می کند.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در مدیریت حافظه، اختصاص دادن بخشی از RAM به یک برنامه انجام می شود. در شبکه های کامپیوتری، اختصاص دادن پهنای باند به برنامه های حیاتی صورت می گیرد. در پردازش ابری، اختصاص دادن منابع فیزیکی به ماشین های مجازی انجام می شود. در سیستم های ذخیره سازی، اختصاص دادن فضای دیسک به برنامه های خاص انجام می شود. در برنامه نویسی سیستم های بلادرنگ، اختصاص دادن منابع به فرآیندهای بحرانی انجام می شود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
سرورهای اختصاصی (Dedicated Servers) تمام منابع را به یک مشتری اختصاص می دهند. در بازی های آنلاین، پهنای باند اختصاصی برای کاهش تاخیر استفاده می شود. در پایگاه داده های حساس، حافظه اختصاصی به جداول مهم داده می شود. در سیستم های تعبیه شده، هسته های پردازنده به وظایف بحرانی اختصاص می یابند. در مراکز داده، رک های اختصاصی به سازمان های خاص تخصیص داده می شوند.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری نرم افزار، اختصاص دادن منابع به ماژول های بحرانی انجام می شود. در سیستم های توزیع شده، اختصاص دادن گره ها به سرویس های خاص صورت می گیرد. در معماری میکروسرویس ها، اختصاص دادن منابع به سرویس های پرترافیک انجام می شود. در سیستم های ابری، اختصاص دادن منابع فیزیکی به مشتریان پراهمیت انجام می شود.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم اختصاص دادن منابع از اولین سیستم های اشتراک زمانی در دهه 1960 مطرح بود. در دهه 1990 با ظهور سرورهای اختصاصی گسترش یافت. امروزه با فناوری هایی مانند DPDK (Data Plane Development Kit) اختصاص دادن منابع شبکه پیشرفته تر شده است.
تفکیک آن از واژگان مشابه
اختصاص دادن با تخصیص (Allocation) متفاوت است - تخصیص می تواند موقت و اشتراکی باشد. همچنین با رزرو (Reservation) که تضمین منابع برای آینده است تفاوت دارد. در برخی متون، اختصاص دادن با تفویض (Delegation) که شامل انتقال اختیار است اشتباه گرفته می شود.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در C با تابع malloc می توان حافظه اختصاصی تخصیص داد. در Python با ماژول multiprocessing می توان هسته های CPU را اختصاص داد. در Java با JVM Arguments می توان حافظه اختصاصی تعیین کرد. در Kubernetes با تنظیمات Resource Quota می توان منابع را به پادها اختصاص داد.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
یک باور غلط این است که اختصاص دادن همیشه بهینه است، در حالی که ممکن است به کاهش بهره وری منابع منجر شود. چالش اصلی، یافتن تعادل بین اختصاص انحصاری و استفاده اشتراکی از منابع است.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
اختصاص دادن منابع از تکنیک های مهم در بهینه سازی سیستم های کامپیوتری است که باید با در نظر گرفتن نیازها و محدودیت های سیستم انجام شود. استفاده هوشمندانه از این روش می تواند به بهبود عملکرد و قابلیت اطمینان سیستم ها منجر شود.
انحراف داشتن، منحرف کردن
مقدمه مفهومی درباره واژه
ده دهی (Decimal) در علوم کامپیوتر هم به سیستم عددنویسی مبنای 10 اشاره دارد و هم به نوع داده ای که اعداد اعشاری را با دقت مشخص و بدون خطاهای گردکردن ذخیره می کند. این مفهوم در محاسبات دقیق مالی و علمی اهمیت ویژه ای دارد.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در محاسبات مالی، در سیستم های بانکی، در محاسبات علمی دقیق، در گزارش گیری های تحلیلی، و در هر جایی که نیاز به دقت بالا در محاسبات اعشاری باشد استفاده می شود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
محاسبه مالیات و عوارض، سیستم های حسابداری، محاسبات نرخ بهره، پردازش داده های علمی، و هر گونه محاسبه ای که خطاهای گردکردن در آن قابل قبول نیست.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم های مالی، انتخاب نوع داده ده دهی می تواند از خطاهای محاسباتی جلوگیری کند. در سیستم های توزیع شده، هماهنگی فرمت ده دهی بین سرویس ها مهم است. در معماری داده، تصمیم گیری درباره استفاده از ده دهی یا ممیز شناور بر دقت محاسبات تأثیر می گذارد.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم ده دهی از اولین روزهای محاسبات وجود داشت. در دهه 1980 با استاندارد IEEE 754 برای اعداد ممیز شناور، تفاوت آن با ده دهی مشخص شد. امروزه در استانداردهایی مانند SQL دقیق تر تعریف شده است.
تفکیک آن از واژگان مشابه
ده دهی با ممیز شناور (Float) تفاوت دارد: ممیز شناور تقریبی است در حالی که ده دهی دقیق است. همچنین با عدد صحیح (Integer) که بخش اعشاری ندارد متفاوت است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در Python با decimal.Decimal، در Java با BigDecimal، در C# با decimal، در SQL با DECIMAL(p,s)، در JavaScript با کتابخانه های خاص (زیرا نوع ده دهی بومی ندارد).
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
عملکرد کندتر نسبت به ممیز شناور، نیاز به مدیریت صریح مقیاس و دقت، و تصور اینکه ده دهی همیشه بهتر است از چالش های رایج هستند.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
استفاده صحیح از نوع داده ده دهی می تواند از خطاهای محاسباتی جدی جلوگیری کند. درک تفاوت بین ده دهی و ممیز شناور برای انتخاب مناسب هر موقعیت ضروری است.
ده دهی (Decimal) در علوم کامپیوتر هم به سیستم عددنویسی مبنای 10 اشاره دارد و هم به نوع داده ای که اعداد اعشاری را با دقت مشخص و بدون خطاهای گردکردن ذخیره می کند. این مفهوم در محاسبات دقیق مالی و علمی اهمیت ویژه ای دارد.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در محاسبات مالی، در سیستم های بانکی، در محاسبات علمی دقیق، در گزارش گیری های تحلیلی، و در هر جایی که نیاز به دقت بالا در محاسبات اعشاری باشد استفاده می شود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
محاسبه مالیات و عوارض، سیستم های حسابداری، محاسبات نرخ بهره، پردازش داده های علمی، و هر گونه محاسبه ای که خطاهای گردکردن در آن قابل قبول نیست.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم های مالی، انتخاب نوع داده ده دهی می تواند از خطاهای محاسباتی جلوگیری کند. در سیستم های توزیع شده، هماهنگی فرمت ده دهی بین سرویس ها مهم است. در معماری داده، تصمیم گیری درباره استفاده از ده دهی یا ممیز شناور بر دقت محاسبات تأثیر می گذارد.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم ده دهی از اولین روزهای محاسبات وجود داشت. در دهه 1980 با استاندارد IEEE 754 برای اعداد ممیز شناور، تفاوت آن با ده دهی مشخص شد. امروزه در استانداردهایی مانند SQL دقیق تر تعریف شده است.
تفکیک آن از واژگان مشابه
ده دهی با ممیز شناور (Float) تفاوت دارد: ممیز شناور تقریبی است در حالی که ده دهی دقیق است. همچنین با عدد صحیح (Integer) که بخش اعشاری ندارد متفاوت است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در Python با decimal.Decimal، در Java با BigDecimal، در C# با decimal، در SQL با DECIMAL(p,s)، در JavaScript با کتابخانه های خاص (زیرا نوع ده دهی بومی ندارد).
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
عملکرد کندتر نسبت به ممیز شناور، نیاز به مدیریت صریح مقیاس و دقت، و تصور اینکه ده دهی همیشه بهتر است از چالش های رایج هستند.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
استفاده صحیح از نوع داده ده دهی می تواند از خطاهای محاسباتی جدی جلوگیری کند. درک تفاوت بین ده دهی و ممیز شناور برای انتخاب مناسب هر موقعیت ضروری است.