- لثء(زَ)
آب خوردن سگ از خنور و جز آن. (منتهی الارب)
معنی لثء - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(زَفْیْ)
لغت نامه دهخدا
تری، تر شدن، سخت نمناک گردیدن هوا و ایستادن باد. یقال: لثق یومنا، ای رکدت ریحه و کثر نداه. (منتهی الارب)
(زُ)
لغت نامه دهخدا
کوفتن و شکستن شتر سنگ را به سپل، شکستن و خون آلود کردن سنگ سپل شتر را، به مشت زدن بر بینی. التثام. (منتهی الارب) ، بوسه دادن: روز مصاف را شب زفاف پندارندو زخم رماح را لثم ملاح شناسند. (جهانگشای جوینی)
(لِ ثَ)
لغت نامه دهخدا
نوعی از درخت. (منتهی الارب) ، زیه. گوشت بن دندان. گرداگرد دندان. عمودالاسنان، فارسیه اراک. (بحرالجواهر). بن دندان. ج، لثات، لثی ً. (منتهی الارب).
- لثه نتنه، بن دندان بدبوی و گنده و فروهشته.
- لثه سابقه، بن دندان زشت. (منتهی الارب)
- لثه نتنه، بن دندان بدبوی و گنده و فروهشته.
- لثه سابقه، بن دندان زشت. (منتهی الارب)
(لَ ثا)
لغت نامه دهخدا
شلم تنک که از درخت بچکد. شلم یعنی کتیرای درخت طلح، نمی است سپید که بر درختها افتد و بسته گردد، سطبر و لزج از چربش و شیر و مانند آن، چرک و ریم جامه. (منتهی الارب)
(زَ رَ تَ)
لغت نامه دهخدا
دور کردن چیزی را. راندن، گذشتن، انداختن تیر، آرمیدن با زن، کم کردن، تیزدادن، پلیدی انداختن، تیز نگریستن، زادن. (منتهی الارب)
فله (آغوز) دوشیدن. (منتهی الارب) (تاج المصادر) ، خورانیدن قوم را فله. (منتهی الارب). کسی را فله دادن. (تاج المصادر) ، جوشانیدن فله را، نخستین آب دادن کشت را. (منتهی الارب)
(زَ)
لغت نامه دهخدا
لطوء. دوسیدن به زمین و چسبیدن. (منتهی الارب). به زمین وادوسیدن. (تاج المصادر) ، به چوب دستی زدن یا خاص است بر پشت زدن به عصا. (منتهی الارب)
(سَ جَ)
لغت نامه دهخدا
لفاء. بازکردن پوست آن را و برهنه نمودن و بازگشادن، بازکردن باد ابر را از هوا، بازکردن گوشت از استخوان. (منتهی الارب). گوشت از استخوان و پوست از چوب بازکردن. (تاج المصادر) ، به عصا زدن، زدن، برگردانیدن و مایل کردن از رأی کسی را، غیبت کردن، دادن حق کسی را، باقی ماندن. لفی ٔ، باقی ماند. (منتهی الارب). لفی ٔ الشی ٔ و لفاً، بقی . (اقرب الموارد)
دوشیدن شیر را بر ماست پس سطبر گردیدن آن. (منتهی الارب) (مهذب الاسماء) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، ماست گردانیدن شیر را، ستایش کردن مرده را و گریه کردن بر آن. لغتی است در رثی. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، آمیختن چیزی بچیزی. (از اقرب الموارد) ، آمیختن و خلط کردن رای خود را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، زدن کسی را. (از اقرب الموارد) ، رثیئه ساختن برای قوم. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، شیر تازه بر ترش ریختن. (تاج المصادر بیهقی) ، فرونشستن خشم کسی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) ، ماست دادن کسی را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، بیمار رثاءه گردیدن شتر. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). بیمار رثاءه گردیدن شتر، و آن بیماریی است که در دوش شتر عارض شود وباعث لنگی آن گردد. (آنندراج) ، سطبر گردیدن شیر. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)
(زَ)
لغت نامه دهخدا
نرم و سبک انداختن، سبک و آهسته زدن. آهسته آهسته طپانچه زدن بر پشت، زیر لب دشنام دادن، نرم نرم انداختن بهانه جوی. (منتهی الارب)
زدن بر بینی کسی، بوسه دادن، دهان بند نهادن، جمع لاثم، کوبندگان بوسه دهندگان دهان بندندگان (کتک: لثام) دهان بند ها روی بند ها با مشت بربینی زدن، دهان بند نهادن، بوسه دادن: روز مصاف را شب زفاف پندارند و زخم رماح را لثم ملاح شناسند
اندک اندک خوردن، لیسیدن ته دیگ را، نمناکی درخت شیرابه دادن شیرابه شیره گیاهی، شیر دوسان (لزج)، ژد (صمغ)، شبنم نمناک خیس تر انگم خور
