معنی 原始地
- 原始地
- به طور ابتدایی یا نخستین، اصلی، به طور نخستین یا اصلی، به طور ناب و بی عیب
واژههای مرتبط با 原始地
原始的
- 原始的
- اَوَّلیِّه، بَدَوی
原始性
- 原始性
- اِبتدائی بودَن، بَدَوی بودَن
原始の
- 原始の
- اَوَّلی، بَدَوی
原本地
- 原本地
- بِه طُورِ اَصلی، مَکان اَصلی
原子地
- 原子地
- بِه طُورِ اَتُمی، اَتُمی
原始的
- 原始的
- خام، اَصلی، اَوَّلیِّه، اَوَّلی
原始性
- 原始性
- اِبتدائی بودَن، بَدَوی بودَن
原型地
- 原型地
- بِه طُورِ نِمونِه اَوَّلیِّه، نِمونِه اَوَّلیِّه