دوایی. به زیادت یاء مزیدعلیه، و این تصرف فارسیان متأخر است و در قدیم نبود. (از آنندراج) (از غیاث). منسوب به دوا. طبی. (ناظم الاطباء). دارویی. منسوب و مربوط به دوا. که خاصیت دارو دارد. رجوع به دارویی شود، معتاد به الکل. الکلی
مشهور به بابا سلطان قلندر. اصلاً از مردم قم است. در عهدشاه عباس ماضی در تکیۀ حیدری خانه چهارباغ اصفهان پوست نشین بوده، مثنویی دارد که این دو بیت از اوست: عربی در میان مکه و شام کسب اسباب مینمود مدام بهر تحصیل مال و کسب هنر از حضر رخت بست سوی سفر. _ (l50k) _ (از قاموس الاعلام ترکی) از مردم سبزوار. در عهد اکبرشاه به هندوستان رفت و مورد اکرام و احسان او واقع شد. وی در 979 هجری قمری درگذشت. این بیت او راست: در پیش غیر از آن نکنم گفتگوی تو تا جای در دلش نکند آرزوی تو. (از قاموس الاعلام ترکی)
