معنی مادی پرست
- مادی پرست
- مادّی گرا
واژههای مرتبط با مادی پرست
باده پرست
- باده پرست
- شرابخوار
جادو پرست
- جادو پرست
- کسی که جادو را بسیار دوست دارد ستایشگر جادو
مرده پرست
- مرده پرست
- کسی که مرده را بپرستد، کنایه از کسی که به گذشتگان و افتخارات آنان توجه افراطی و بیجا نشان می دهد
باده پرست
- باده پرست
- باده نوش، شراب خوار، کسی که نوشیدن باده را بسیار دوست دارد، می پرست،
برای مِثال به پیری به مستی میازید دست / نه نیکو بُوَد پیر باده پرست (فردوسی - ۲۱۷۵)
مرده پرست
- مرده پرست
- آنکه مرده را پرستد، آنکه بمرده علاقه مفرط دارد: گهی خوشدل شوی از من که میرم چرا مرده پرست و خصم جانیم ک (دیوان کبیر)
مردم پرست
- مردم پرست
- آنکه را پرستد مخلوق پرست، پرستش مردم عبادت مخلوق: بت پرستیدن به از مردم پرست پند گیر و کاربندو گوش دار، (ابوسلیک گرگانی)
باده پرست
- باده پرست
- شرابخوار
ساده پرست
- ساده پرست
- غلامباره
باده پرست
- باده پرست
- بسیار میخواره. (ناظم الاطباء). کنایه از دائم الخمر. (آنندراج). بسیار میخوار را گویند. می پرست. بندۀ می:
بپیری بمستی میازید دست
نه نیکو بود پیر باده پرست.
فردوسی.
شه بامّید ماست باده پرست
من قلم دارم و تو تیغ بدست.
نظامی.
عاشقی را که چنین بادۀ شبگیر دهند
کافر عشق بود گرنشود باده پرست.
حافظ.
کمر کوه کمست از کمر مور اینجا
ناامید از در رحمت مشو ای باده پرست.
حافظ، ویرانی. خرابی. (ناظم الاطباء)