شهوت پرست شهوت پرست هواپرست. (آنندراج). ابن فرجه. (یادداشت مؤلف). پیرو شهوات نفسانی: گنهکار و خودرای و شهوت پرست بغفلت شب و روز مخمور و مست. سعدی. مشو تابع نفس شهوت پرست که هر ساعتش قبله ای دیگر است. سعدی. چو مرد سماع است شهوت پرست به آواز خوش خفته خیزد نه مست. سعدی لغت نامه دهخدا
