بی علت بی علت مُرَکَّب اَز: بی + علت، بی سبب. بی جهت. بدون دلیل. (ناظم الاطباء)، - بی علت نبودن، بادلیل بودن. (ناظم الاطباء)، سببی داشتن لغت نامه دهخدا