فرار کننده فرار، فارغ برکنار: خداوند بخشایش و راستی گریزنده از کژی و کاستی، ترسو: به پرموده گفت: ای گریزنده مرد تو گرد دلیران جنگی مگرد خ، جمع گریزندگان
آنکه آمیزد، خلط. خالط. لابک. خوش معاشرت. خواهان معاشرت. آمیزگار: و مردمانیند [خلخیان] بمردم نزدیک و خوش خو و آمیزنده. (حدودالعالم). ولوالح شهری است خرّم... با آب روان و مردمان آمیزنده. (حدودالعالم). و [چگلیان] مردمانی نیک طبعند و آمیزنده و مهربان. (حدودالعالم). دینور، شهره ژور، شهرهائی اند انبوه و بسیارنعمت و مردمانی آمیزنده. (حدودالعالم). و آمیزنده ترین مردمان اند [اهل خراسان] اندرین ناحیت [ناحیت سودان] . (حدودالعالم). سغد، ناحیتی است... با آبهای روان... و مردمانی مهماندار و آمیزنده. (حدودالعالم)
احترازکننده. فرار کننده. آبِق. داعِل. هارِب. نَفور. (منتهی الارب) : گریزندگان را در آن رستخیز نه روی رهایی نه راه گریز. فردوسی. تنی دید چون موی بگداخته گریزنده جانی به لب تاخته. نظامی. چو بر جنگ شد ساخته سازشان گریزنده شد دیو از آوازشان. نظامی. ، بمجاز ترسو: به پرموده گفت ای گریزنده مرد تو گرد دلیران جنگی مگرد. فردوسی. ، بدور. برکنار. فارغ: خداوند بخشایش و راستی گریزنده از کژی و کاستی. فردوسی
