معنی فرزندان
- فرزندان
- اولاد
واژههای مرتبط با فرزندان
فرزندگان
- فرزندگان
- فرزند. (از حاشیۀ فرهنگ اسدی). مفرد و به معنی فرزند است مثل خدایگان و دوستگان. (یادداشت به خط مؤلف) :
وانگهی فرزندگانت گازری سازد زتو
شوید و کوبد تو رادر زیر کوبین زرنگ.
؟
فرزدان
- فرزدان
- نام دریاچه ای است که در اوستا ضمن اشارت به جنگ گشتاسب با دو تن از دشمنان او ذکر آن رفته و از اشارت اوستا برمی آید که این دریاچه مقدس بوده و ظاهراً دعا در برابر آن مستجاب می شده است، زیرا گشتاسب برای پیروزی خود در برابر آن دعا خوانده است. (از مزدیسناو تأثیر آن در ادبیات پارسی تألیف معین ص 356)
دیزندان
- دیزندان
- سه پایه ای آهنین که دیگ مسین را بربالای آن گذارند و طعام پزند
فرزانگان
- فرزانگان
- حکما
برقندان
- برقندان
- برغندان جشنی پیش از رسیدن ماه درآن شادی کنند و می نوشند روزه که رمضان می رسد اینک دهم شعبان است - می بیاورید و بنوشید که برغندان است (نزاری کهستانی)
برغندان
- برغندان
- جشن و نشاطی که در روزهای آخر ماه شعبان کنند بسبب نزدیک شدن ماه رمضان کلوخ اندازان، شرابی که در جشن مذکور خورند تا بتوانند در تمام ماه رمضان از نوشیدن آن پرهیز کنند
برغندان
- برغندان
- جشن، مهمانی و عیش و عشرتی که در روزهای آخر ماه شعبان برگزار می شده است،
برای مِثال رمضان می رسد اینک دهم شعبان است / می بیارید و بنوشید که برغندان است ، شرابی که در آخر ماه شعبان می خوردند که تا اول شوال از نوشیدن آن پرهیز کنند، کلوخ انداز، کلوخ اندازان(نزاری - لغت نامه - برغندان)
دیزندان
- دیزندان
- سه پایه، سهپایۀ آهنی که دیگ را روی آن میگذارند
سوزندان
- سوزندان
- ظرف کوچک استوانه شکل که در آن سوزن بگذارند، جای سوزن
