ده کوچکی است از دهستان طارم پایین بخش سیردان شهرستان زنجان که در 6هزارگزی راه بهقانه رود و 8هزارگزی راه شوسۀ قزوین به رشت واقع است و10 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)
نصب در نحو و صورت آن در بالای حروف این است ’\’’ و تلفظ آن (اَن ْ) مانند: کتاباً، حساباً، زیداً، صبراً. (یادداشت مؤلف)، تنوین نصب ایرانی است و معنی مخصوص دارد وبیشتر افادۀ حال کند، یعنی قید حالت سازد مانند متنکراً، غفلتاً، احتراماً، استرحاماً، توقیراً، مکرماً، عالماً و عامداً، و غالباً به جای آن می شود یکی از کلمات (از روی، از راه) یا یکی از حروف اضافۀ فارسی را به اول کلمه افزود: تعصباً، از راه تعصب. احتراماً، با احترام. حقیقتاً مرد خوبی است، در حقیقت... سریعاً آمد، بسرعت آمد. فوراً فهمید، برفور فهمید.غیاباً ارادت دارم، درغیاب ارادت دارم. صریحاً به او گفتم، به صراحت به او گفتم. توقیراً، از روی توقیر. تخمیناً دو کیلو وزن دارد، به تخمین... تحقیقاً نمی دانم، به تحقیق نمی دانم. شدیداً به او حمله کرد، به شدت حمله کرد. حقاً، از روی حق. (یادداشت مؤلف)
مدرسه دودر، مدرسه ای در مشهد، دارای تزیینات کاشیکاری و گچبری. مورخ 843 هجری قمری نوشتۀ سردر به نام شاهرخ پسر امیر تیمور است (سابقاً مدرسه را مدرسه شاهرخ نیز می خواندند) و در سالهای اخیر ترمیم شده است. (از دایره المعارف فارسی)