مقابل خشم. مقابل غضب. (یادداشت مؤلف). رضا. خوشحالی. رضایت. خرمی. فرح. شادمانی. (ناظم الاطباء) : جهانی به آیین بیاراستند چو خوشنودی پهلوان خواستند. فردوسی. زینهمه بهتر مر ایشان را همی حاصل شود چیست آن خوشنودی شاه و رضای کردگار. فرخی. نامه ها رفت به اسکدار بجملۀ ولایت... تاوی را استقبال کنند بسزا و سخت نیکو بدارند چنانکه به خوشنودی رود. (تاریخ بیهقی). سلطان بسیار نیکویی گفت و از وی خوشنودی نمود. (تاریخ بیهقی). بهر خوشنودی حق پیش آر دست کان بمقدار کراهت آمده ست. مولوی
خرسندی. خوشحالی. رضا. رضامند. قبول خاطر جمعی. (ناظم الاطباء). رضوان. رضا. (از ربنجنی). رضایت. مرضات. (یادداشت بخط مؤلف) : هر آن کس که خشنودی شاه جست زمین را بخون دلیران بشست بیابد ز من خلعت شهریار بود در جهان نام اویادگار. فردوسی. بجستیم خشنودی دادگر ز بخشش بکوشش ندیدم گذر. فردوسی. نه چیز و نه دانش نه رای و هنر نه دین ونه خشنودی دادگر. فردوسی. مباد کز پی خشنودی مهار رئیس که پادشاه را در ملک دل بیازارم. خاقانی. او را بخشنودی و مدارا گسل کن. (اسکندرنامه نسخۀ سعید نفیسی). عمر بخشنودی دلها گذار تا ز تو خشنود بود کردگار. نظامی. نپندارم این زشت نامی نکوست بخشنودی دشمن آزار دوست. سعدی (بوستان). ، مقابل خشمگینی. مقابل غضبناکی: جز بخشنودی و خشم ایزد و پیغمبرش من ندارم از کسی در دل نه خوف و نه رجا. ناصرخسرو. - برای خشنودی خدا، طلباً لمرضات اﷲ. (یادداشت بخط مؤلف). - خشنودی خدا، رضایت خدا: و رضا و خشنودی خدای تعالی هم خواهم. (نوروزنامه)
