معنی چرکین
- چرکین
- اکبیری
واژههای مرتبط با چرکین
چرکین
- چرکین
- آنچه که چرک آلود و ناپاک باشد، زخمی که از آن چرک آید
چرکین
- چرکین
- هر چیز ناپاک و چرک آلود، چرک دار، شوخگین، ریمناک، ریمن، ریم آلود، ویژگی زخمی که از آن چرک بیاید
چرکین
- چرکین
- آنچه که چرک آلود و ناپاک باشد
چرکین
- چرکین
- چیزی کثیف. (آنندراج). هر چیز کثیف و پلید و ناپاک و ملوث. (ناظم الاطباء). چیز چرکدار. (فرهنگ نظام). چرک آلود. چرک آلوده. چرکن. چرکین. شوخگین. مُدَمِّس. (منتهی الارب). رجوع به چرک و چرکن شود، ریم آلود. (ناظم الاطباء). چرگین. زخم و جراحت چرکدار. زخم چرکی. وَضِر. (منتهی الارب). رجوع به چرک و چرک آلوده و چرکن شود، زنگ زده و زنگ خورده و زنگ گرفته. (ناظم الاطباء) ، تیره شده، زشت و کریه المنظر. (ناظم الاطباء). رجوع به چرگین و چرکین شدن شود
چرکین
- چرکین
- آلوده، پلشت، پلید، چرک، چرک آلود، ریم آلود، شوخگن، کثیف، ناپاک، نجس
متضاد: پاکیزه، تمیز
ارکین
- ارکین
- آزاد
چرمین
- چرمین
- منسوب به چرم هر چیز که از چرم ساخته شده باشد
چرمین
- چرمین
- هر چیز که از چرم ساخته شده باشد، چرمینه
پرکین
- پرکین
- اِنتِقام جو، کسی که به دنبال انتقام است، کینِه جو، کینِه خوٰاه، کینِه کِش، کینِه وَر
